Ο τρόπος ήταν (και παραμένει) ίδιος

Δεν πρόκειται για τη σπουδαιότερη νύχτα του καλοκαιριού. Αυτή προηγήθηκε έναν προκριματικό γύρο πριν και προκάλεσε ήδη μια σειρά από αποφάσεις που απλώνονται ως τα μέσα Σεπτέμβρη.
Ούτε φυσικά μια ενδεχόμενη πρόκριση θα αλλάξει κάτι παραπάνω από το momentum. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από μια πραγματική επανεκκίνηση και αυτή θα επιχειρηθεί –επιχειρείται ήδη- είτε αύριο το πρωί είναι στα playoffs του Europa League, είτε σε εκείνα του Conference League.

Είναι όμως μια βραδιά από εκείνες που αναπόφευκτα τσεκάρουν το ένστικτο. Και το… φιλότιμο.

Διαβάστε επίσης: «Τελικός» στην Μπρατισλάβα

Πέρσι τέτοια εποχή μετά το σοκ του αποκλεισμού από τη Λουντογκόρετς ο πρωταθλητής τη Σλόβαν τη σκόρπισε 3-0 στο Φάληρο μετατρέποντας τη ρεβάνς σε τυπική διαδικασία. Απόψε πάει σε πόλεμο στη Μπρατισλάβα γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα. Αν ο 38χρονος Ματιέ Βαλμπουενά δεν «έφτιαχνε» μια εβδομάδα πριν την ισοφάριση στο 86΄ και ο πολύπειρος Τόμας Βατσλίκ δεν επικρατούσε σε ένα τετ α τετ στο 89΄.

Η Σλόβαν δεν άλλαξε. Έχει πάνω- κάτω στα ίδια αγωνιστικά κυβικά, με την ίδια αγωνιστική φιλοσοφία. Μάλλον και με τις ίδιες δυνατότητες. Ο Ολυμπιακός προσπαθεί να αποδείξει πως άλλαξε. Και μάλιστα με το δείγμα να μην επιδέχεται αμφισβήτηση καθώς στο Φάληρο οι εννέα της εντεκάδας και οι δεκατρείς στους δεκαπέντε που αγωνίστηκαν ήταν «περσινοί».

Ο Κάρλος Κορμπεράν είναι στον πάγκο του δέκα μέρες. Έχει να διαχειριστεί πολλά, ανάμεσα τους και μια σειρά από τραυματισμούς ποδοσφαιριστών πρώτης γραμμής. Η δυνατότητα παρέμβασης του, πέρα από το ψυχολογικό κομμάτι, είναι ελάχιστη.

Οι ποδοσφαιριστές πρέπει να δείξουν και να αποδείξουν: Την εμπειρία, τον χαρακτήρα την ικανότητα να λύσουν ένα πρόβλημα για το οποίο έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης.
Λένε πολλοί πως ο «οδηγός» της πρόκρισης είναι το τελευταίο εικοσάλεπτο του πρώτου ματς. Όχι, ο «οδηγός» ήταν και παραμένει εκείνος που διαχωρίζει τις πετυχημένες ομάδες στο «καλοκαιρινό ποδόσφαιρό» από τις υπόλοιπες. Η σωστή ανασταλτική λειτουργία. Η «ασφάλεια» του εγχειρήματος.

Το τελευταίο ματς στην Ευρώπη που ο Ολυμπιακός δεν δέχθηκε γκολ βάζει μπρος τη μηχανή του χρόνου και μας γυρίζει στον περασμένο Νοέμβρη. Μαζί και η τελευταία νίκη του. Και η προτελευταία; Σεπτέμβρη, ξανά με τον ίδιο τρόπο: Με τη συνθήκη του «μηδέν» να δημιουργεί τις προϋποθέσεις.

Η άμυνα δεν είναι τέσσερις στην ευθεία. Και δεν αντικατοπτρίζει την αγωνιστική «φόρμα». Φυσικά ξεκινά από μια σωστή «τακτοποίηση» στον αγωνιστικό χώρο, αλλά σχετίζεται κυρίως με τη διάθεση. Στην προκειμένη περίπτωση και με την «κατανόηση» της κατάστασης. Ο πρωταθλητής για να βγει απόψε από το καλοκαιρινό «τούνελ» που βρίσκεται με δική του ευθύνη πρέπει να θυμηθεί πως κερδίζεις στην Ευρώπη.

Και στην Ευρώπη οι ελληνικές ομάδες δεν τα κατάφεραν σχεδόν ποτέ από την επίθεση, όταν έσφιξαν τα γάλατα.

Ισχύει επακριβώς και για τους δύο άλλους εκπροσώπους μας που απόψε βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο. Επιβάλλεται για μια ποδοσφαιρική χώρα που ως εδώ σε εννέα ματς μετρά μόνο τις δύο νίκες του Άρη στο «Βικελίδης» επί κάτι απίθανων Λευκορώσων.

Το επιμέρους σκορ για τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ, τον Παναθηναϊκό και τον Άρη αφήνοντας έξω την Γκόμελ είναι 3-13 απέναντι στη Μακάμπι Χάιφα, την Λέφσκι Σόφιας, την Σλάβια Πράγας, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, την Σλόβαν Μπρατισλάβας. Με αυτόν τον λογαριασμό το μόνο βέβαιο είναι πως κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως είναι τυχαίο.