Ο Πέδρο Μαρτίνς και ο Ραζβάν Λουτσέσκου ξέρουν καλά και από καλοκαίρια. Και από πίεση…
Μοιάζει λιγάκι παράξενο αλλά έπειτα από τα δύο ματς της προηγούμενης εβδομάδας κανείς δεν πρέπει να ένιωσε περισσότερο κανέναν, από ότι ο Πέδρο Μαρτίνς τον Ραζβάν Λουτσέσκου και… τούμπαλιν. Θα έδινε το αγαπημένο… σκουφάκι του ο Ρουμάνος για μια ισοπαλία σαν αυτή που πήρε ο Ολυμπιακός στη Χάιφα ακόμη και με κατοχή μπάλας 34% όπως των πρωταθλητών ή έστω με την μαχαιριά της ισοφάρισης στο 90΄+2΄.
Όπως βεβαίως θα κατάλαβε και ο Πορτογάλος μαθαίνοντας τα μαντάτα της Σόφιας πόσο εύκολο είναι το πρώτο βράδυ της σεζόν, λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, να… τινάξει στον αέρα κάτι παραπάνω από ένα ολόκληρο καλοκαίρι.
Δεν είναι φυσικά στην ίδια θέση. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς πρέπει σήμερα απλά να νικήσει για να σβήσει τη Μακάμπι από το καλεντάρι του και να πάει παραπέρα.
Ο Λουτσέσκου αύριο θα χρειαστεί μια μικρή συνομωσία του σύμπαντος καθώς ωραία τα λένε και τα αναλύουν οι περισσότεροι, αλλά παρτίδα από 0-2 οι ελληνικές ομάδες δεν γυρίζουν στην Ευρώπη. Ειδικά δε ο ΠΑΟΚ δεν το έχει κάνει ποτέ.
Είναι όμως μπροστά στην ίδια υποχρέωση. Να βρουν και να παρουσιάσουν τις κατάλληλες απαντήσεις στις ερωτήσεις του Μπαράκ Μπαχάρ και του Στάνιμιρ Στόιλοφ.
Και κατ επέκταση στις απαντήσεις του «κοινού».
Ο Ολυμπιακός των διαδοχικών Φλεβάρηδων και βάλε στην Ευρώπη, αν είναι… Ολυμπιακός του «Σάμι Οφέρ» δεν πρέπει επ ουδενί να έχει στο μυαλό του μια εύκολη πρόκριση. Ο δε ΠΑΟΚ της Σόφιας αν βολτάρει από τα στενά της Τούμπας είναι απλά καταδικασμένος.
Καταλαβαίνει μια χαρά ο κόσμος πόσο δύσκολο είναι το ποδόσφαιρο του Ιούλη. Αντιλαμβάνεται πως κανείς δεν είναι έτοιμος και ότι εμπόδια που δεν θα απασχολούσαν τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη τέτοια εποχή φαντάζουν με βουνά.
Σέβεται και εκείνο το κλισέ που λέει πως «οι άμυνες δίνουν προκρίσεις» κλπ. Ξέρει ότι πρέπει να βάλει και εκείνος το χεράκι του καθώς η δύναμη της έδρας δεν είναι μόνο για να τη συζητάμε μεταξύ μας.
Έχει όμως και την προσδοκία, ου μην την απαίτηση να δει την ομάδα του να παίρνει τη θέση που της αντιστοιχεί σε αυτές τις παρτίδες. Πολλώ δε μάλλον από τον Μαρτίνς των 220 αγώνων στον πάγκο του Ολυμπιακού και τον Λουτσέσκου των 154 στον πάγκο του ΠΑΟΚ.
Οι Ερυθρόλευκοι στη Χάιφα είχαν έναν σωρό δικαιολογίες. Και έφτασαν και μια ανάσα από μια επικράτηση που θα έδινε άλλα χαρακτηριστικά στη σημερινή ρεβάνς. Η δουλειά τους όμως έμεινε ανοιχτή και με την συμπαράσταση του κοινού τους προφανώς και πρέπει να δείξουν κάτι άλλο.
Να παίξουν και όχι να περιμένουν. Να εκμεταλλευτούν το προνόμιο του Φαλήρου. Να εξηγήσουν στη Μακάμπι Χάιφα ότι βρίσκεται σε ποδοσφαιρικά τετραγωνικά που έχουν λυγίσει… βουνά. Δεν σημαίνει αυτό ποδόσφαιρο αφελές. Δεν σημαίνει χώρους ανοιχτούς και ρίσκα. Σημαίνει όμως μια άλλη ιδέα από εκείνη της περασμένης εβδομάδας. Και μεταξύ μας, την περιμένουν αρκετοί και στον Ρέντη…
Ο ΠΑΟΚ στη Σόφια είχε και αυτός δικαιολογίες. Δεν μπόρεσε όμως να βγάλει ούτε ένα 5λεπτο αντίδρασης απέναντι στη Λέφσκι. Δεδομένα χρειάζεται και θα έχει τη βοήθεια του κοινού του. Δεδομένα όμως πρέπει να πατήσει και αυτός σε μια εντελώς διαφορετική ιδέα αν δεν θέλει η επόμενη σεζόν της παρουσίας του στους προημιτελικούς του Conference League να σημαδευτεί από έναν αποκλεισμό στον δεύτερο προκριματικό. Σε ένα κανονικό φιάσκο του Ιούλη.