Υπάρχουν πολλά που σε κάνουν να τρελαίνεσαι στην Ελλάδα. Και κάπου εκεί βλέπεις τον Μίλτο Τεντόγλου και ηρεμείς…
Δεν το ξέρω το παλικάρι, τον έχω θαυμάσει μέσα από τους αγώνες του και από την σπουδαία προσπάθεια που κάνει έχοντας πλέον κατακτήσει τα πάντα. Χρυσός Ολυμπιονίκης, Παγκόσμιος πρωταθλητής κλειστού στίβου, Πρωταθλητής Ευρώπης και μόλις πριν λίγες ώρες δευτεραθλητής στο Παγκόσμιο ανοιχτού στίβου. Και όλα αυτά στα 24 του χρόνια.
Με λίγα λόγια ο Μίλτος Τεντόγλου, περί ου ο λόγος, έχει κατακτήσει τα πάντα. Και έχει ακόμη μπροστά του πολλά χρόνια για να συνεχίσει να βρίσκεται σε τοπ επίπεδο. Εκεί που έχει ήδη φτάσει και συνεχίζει να παραμένει με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Το χρυσό άλλωστε το έχασε στο… 90 για να χρησιμοποιήσω ποδοσφαιρική αργκό. Η δεύτερη θέση δεν αλλάζει την επιτυχία του, όμως διαβάζοντας όσα είπε αμέσως μετά τον αγώνα τότε καταλαβαίνεις πολλά για τον άνθρωπο Μίλτο.
«Ηταν από τους καλύτερους σε θέμα επιδόσεων σε όλο τον αγώνα, αλλά δεν μου ξέφυγε ένα άλμα. Εκανα λάθη στην προσγείωση και μου στέρησε το χρυσό μετάλλιο. Ημουν σταθερός, αλλά είχα απίστευτα κακές προσγειώσεις. Άφηνα το σώμα μου πολύ πίσω. Είναι κρίμα που έχασα έτσι το χρυσό. Η φόρα μου ήταν εντάξει. Είχα καλό σερί και είναι κρίμα. Κρίμα. Δεν με πειράζει που έχασα με 8,32μ. Δεν πέτυχα ούτε ένα άλμα. Είπα ότι έπρεπε να κάνω 8,50μ. Δεν έπρεπε να κερδίσω με 8,32μ, θα ήταν ντροπή. Καλοδεχούμενο το μετάλλιο βέβαια. Το πρώτο μου στη διοργάνωση, αλλά θα έχω την ευκαιρία του χρόνου να το πάρω».
Έκραξε τον εαυτό του ο άνθρωπος που έχει πετύχει τα πάντα, το παιδί από τα Γρεβενά που ένας θεός ξέρει με τι συνθήκες δουλεύει από πιτσιρικάς για να φτάσει να νικά αθλητές από όλο τον κόσμο που δουλεύουν υπό ιδανικές συνθήκες.
Δεν έψαξε δικαιολογίες, δεν μπήκε στην ελληνική λογική – δυστυχώς – του φταίει κάτι άλλο όταν δεν πετυχαίνεις τον βασικό σου στόχο.
Ξέχωρα από την αθλητική αξία του Μίλτου Τεντόγλου έχουμε έναν λόγο παραπάνω για να νοιώθουμε υπερήφανο για αυτό το παιδί. Για το ήθος και τον χαρακτήρα του και για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τις δυσκολίες. Προφανώς και το ασημένιο μετάλλιο είναι τεράστια επιτυχία όμως ο ίδιος βάζει ψηλά τον πήχη.
Σε αυτή την χώρα με τα πολλά στραβά του, από όποια πλευρά και αν το εξετάσεις, είναι όμορφο, ενθαρρυντικό και σπουδαίο να ξέρεις πως υπάρχουν νέα παιδιά σαν τον Μίλτο. Ποιος ξέρει ίσως αύριο τα πράγματα να είναι λίγο καλύτερα στην Ελλάδα…