Επικίνδυνοι και στα αυτονόητα

Ο Γιάννης Αλαφούζος είναι το κεφάλι κι αυτός έχει φυσικά την ευθύνη για κάθε πρόβλημα που ταλαιπωρεί τον Παναθηναϊκό. Όχι ότι δεν ευθύνονται και πολλοί απ’ αυτούς που ήταν και είναι κοντά του. Αλλά ο ίδιος τους επέλεξε.

Δεν γνωρίζουμε ποιου απόφαση είναι, αλλά το να πληρώνονται ξεχωριστά Έλληνες και ξένοι παίκτες είναι απαράδεκτη και δεν τιμάει τον σύλλογο. Αν κάτι έχει μείνει στον Παναθηναϊκό σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ομάδες είναι η αξιοπρέπεια. Οι «πράσινοι» έχουν να υπερηφανεύονται ότι δεν τους χαρίστηκαν χρέη,  ότι δεν εκμεταλλεύτηκαν φωτογραφικές διατάξεις και νόμους. Τώρα οδεύει να το καταρρίψει κι αυτό ο μεγαλομέτοχος και οι συνεργάτες του.

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης και οι παίκτες παρά τις συνθήκες που αντιμετώπισαν κι αντιμετωπίζουν είναι ενωμένοι. Και κάνουν ό,τι μπορούν μήπως και τερματίσει πέμπτη η ομάδα κι εκτίσει την ποινή της ΟΥΕΦΑ. Ούτε αυτό φυσικά δείχνει να ενδιαφέρει τη διοίκηση. Κοιτάει ψυχρά αριθμούς. Και είναι λογικό σε μία εταιρία… Αλλά είπαμε υπάρχει και η αξιοπρέπεια, το πρεστίζ. Το να βλέπει ο ξένος να πληρώνεται ο Έλληνας είναι ντροπιαστικό. Δεν είναι μικρά παιδιά και καταλαβαίνουν την κατάσταση. Ότι τα χρήματα δεν φτάνουν. Ούτε και ρίχνουν κάποιο φταίξιμο στους Έλληνες συμπαίκτες τους. Αλλά στον τελικό κριτή, δηλαδή στον αγωνιστικό χώρο μπορεί να βγει κι αυτό. Μέχρι στιγμής δεν παρατηρήθηκε κάποιοι να είναι αδιάφοροι στα ματς. Η διοίκηση, ωστόσο, για εκεί το πάει.

Ας φανταστεί ο καθένας στη δουλειά να βλέπει να πληρώνεται έστω κι έναντι ο συνάδελφός του κι αυτός να μην λαμβάνει τίποτα. Και κολλητός του να είναι θα ενοχληθεί. Πολύ περισσότερο όταν υπάρχουν ξένοι. Που δεν έχουν τις οικογένειές τους εδώ για να μοιραστούν τα προβλήματά τους και που ήρθαν να κάνουν μία δουλειά και να πληρωθούν. Να σημειωθεί ότι και οι Έλληνες παίκτες δεν νιώθουν καλά. Δεν σημαίνει ότι επειδή αυτοί πήραν νωρίτερα τον Οκτώβριο ξέχασαν τι συμβαίνει.

Αυτό είναι το θετικό λοιπόν. Ότι ακόμα κι έτσι υπάρχει ενότητα στα αποδυτήρια. Η διοίκηση τώρα σκοπεύει να πληρώσει, όπως διαρρέει, το 30% στους Έλληνες. Αν δεν δώσουν τα ίδια σε όλους ή έστω λιγότερα σε όλους καλύτερα να μην το πράξουν. Κι ας υποστούν τις συνέπειες. Θα έχουν, άλλωστε, διαφορετικά αποτελέσματα απ’ ό,τι νομίζουν. Το μήνυμα είναι σαφές. «Ή, όλοι ή, ο καθένας τραβάει το δρόμο του». Δεν υπάρχει το «κανείς». Έλαβαν υπόσχεση ότι θα εισπράξουν μέρος του Δεκεμβρίου έως τις 15 Απριλίου και περιμένουν να γίνει πράξη. Αν υπάρξουν… λίστες τότε τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.

Στην ΠΑΕ επίσης μπορεί να θεωρούν ότι έτσι «κρατάμε τα δικά μας παιδιά»… Μ’ ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό γυρίζει μπούμερανγκ. Είναι γνωστό ότι στη διοίκηση θέλουν να ξεφορτωθούν το ακριβό συμβόλαιο του Λουτσιάνο και να διώξουν και τον Ινσούα (220.000 ετησίως), τον Μουνιέ (300.000), τον Γιόχανσον (250.000 ευρώ).  Δεν υπάρχει λόγος, όμως, να γίνει έτσι. Δεν ταιριάζει με την κουλτούρα του Παναθηναϊκού. Βγάλε τη σεζόν, τέσσερα ματς έμειναν και κάλεσέ τους από την επόμενη μέρα κιόλας για διαπραγμάτευση. Να λύσουν το συμβόλαιο όμορφα κι απλά διατηρώντας το πρεστίζ σου.

Οταν διαχωρίζεις, ωστόσο, θα υποστείς τις συνέπειες. Η ποδοσφαιρική αγορά στην Ευρώπη έχει γίνει –δυστυχώς- αμείλικτη. Αυτά μαθαίνονται. Και μπορεί να μην υπάρχει Αλαφούζος κάποια στιγμή στο μέλλον, αλλά ο επόμενος θα πρέπει να ματώσει για να ξαναφτιάξει το όνομα του συλλόγου, που φθείρεται από τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες. Επιπλέον, όταν φέρεσαι έτσι σε έναν παίκτη, μην περιμένεις στα δύσκολα να σε βοηθήσει. Όπως είναι οι νόμοι στο ποδόσφαιρο, καλώς ή κακώς, οι παίκτες έχουν το πάνω χέρι κι όχι οι εταιρίες. Σε αντίθεση με άλλους εργαζόμενους. Γι’ αυτό και όσοι αγωνίζονται σε υψηλό επίπεδο κι έχουν καλά συμβόλαια είναι καλομαθημένα ή κακομαθημένα. Όπως θέλει το παίρνει ο καθένας. Ό,τι και να είναι, αν τους φερθείς άσχημα, μην περιμένεις συμπαράσταση. Όχι ότι δεν μπορούν, βέβαια να υπάρξουν εξαιρέσεις.

Είναι απορίας άξιον, πάντως, πως το δέχεται αυτό ο Βασίλης Κωνσταντίνου. Εντάξει, δεν βάζει ο ίδιος τα χρήματα για να ρυθμίζει και τι συμβαίνει, ενώ έχει κάνει πολλά λάθη σε σημείο να προκαλεί ανεπανόρθωτη ζημιά στην εικόνα του και στην ιστορία που έχει γράψει με τον σύλλογο. Αλλά αυτό το λάθος απαγορεύεται. Έχει παίξει μπάλα. Γνωρίζει τα αποδυτήρια. Πως θα ένιωθε σε μία ξένη ομάδα να βλέπει τους άλλους να πληρώνονται δόσεις κι αυτός να παίρνει απλά έναν μισθό; Οφείλει έστω  και τώρα ν’ αντιδράσει.