Αφού υπάρχει Θεός, γιατί πεινάνε τα παιδιά στην Αφρική;

Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι τόσο εγωιστής που όταν το μυαλό του ερευνά την ύπαρξη του Θεού, ζητά ένα θαύμα για να πιστέψει, χωρίς ποτέ να εξηγεί τι είδους θαύμα θα τον έπειθε. Προφανώς κανένα, ακόμα κι αν ο Θεός κατέβαινε αυτοπροσώπως κι έπινε καφέ μαζί του θα έβρισκε μια αιτία για να αμφισβητήσει τα πάντα Η ζωή άλλωστε είναι γεμάτη από θαύματα που συμβαίνουν τριγύρω κάθε δευτερόλεπτο, απλώς αρνούμαστε να τα δούμε ή και να τα παραδεχτούμε. με πρώτο και καλύτερο την αναπαραγωγική διαδικασία της ζωής που ζούμε. Το ωάριο γονιμοποιεί το σπερματοζωάριο και γεννιέται ένας άνθρωπος που μεγαλώνει, πετάς ένα σπόρο στο χώμα και φυτρώνει δέντρο που βγάζει καρπούς.

Αν δεν είναι αυτό θαύμα, πως ονομάζεται;

Ο ίδιος άνθρωπος ωστόσο αντιλαμβάνεται ως θαύμα την τεχνητή γονιμοποίηση και την κλωνοποίηση, αδιαφορώντας την πηγή από την οποία αντλήθηκαν τα «μυστικά». Το ίδιο πιστεύει και για την παρασκευή τεχνητών ωαρίων, που δημιουργούνται όμως από ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα.

Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος δε μπορεί να κατασκευάσει τίποτα, μόνο να κλέψει ιδέες από τη φύση και να ερμηνεύσει αυθαίρετα κάποιες από τις λειτουργίες της. Προκειμένου να τα καταφέρει μάλιστα, την καταστρέφει.

Δε μπορεί ο άνθρωπος και η επιστήμη να κατασκευάσουν αέρα, πλανήτες, βαρύτητα, ούτε ωκεανούς, έστω και πέτρες. .

Κι όμως, ο άνθρωπος αυτά θεοποιεί, τον εαυτό του και την επιστήμη.

Θαύμα συνιστά και η ασταμάτητη σουλάτσα της γης γύρω από τον εαυτό της εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια, χωρίς να χρειάζεται σέρβις, ρεκτιφιέ και αλλαγή λαδιών. Ο άνθρωπος θεωρεί ως θαύματα της επιστήμης τα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα, που πέφτουν, χαλάνε, φθείρονται και θέλουν συντήρηση.

Όταν η κουβέντα πηγαίνει στο Θεό μάλιστα, αμολάει κάτι επιχειρήματα του τύπου «αν υπάρχει Θεός, γιατί να πεθαίνουν τα παιδάκια στην Αφρική, γιατί να θερίζει ο καρκίνος» και σε στέλνει αδιάβαστο, επιβεβαιώνοντας τον προφανή εγωισμό του, που φτάνει σε επίπεδα τύφλωσης.

Τα παιδάκια στην Αφρική δεν πεινούν εξαιτίας του Θεού, αλλά της ανθρώπινης απληστίας που έχει συγκεντρώσει τον πλούτο του πλανήτη στα χέρια ολίγων.

Το ίδιο ισχύει για τους καρκίνους και όλες τις ασθένειες που ταλαιπωρούν τόσο κόσμο, η αφετηρία των περισσότερων βρίσκεται στην ακόρεστη επιθυμία του ανθρώπου για πλούτο, με αποτέλεσμα να καταστρέφει το περιβάλλον, το έδαφος, την ατμόσφαιρα, τις τροφές, τα πάντα όλα.

Είναι σαν το σπίτι που αγοράζουν οι γονείς στο παιδί τους, αν το παιδί το γκρεμίσει, το ανάθεμα δεν πηγαίνει στους γονείς.

Και οι πόλεμοι που σπέρνουν τόση δυστυχία στον κόσμο, από τον άνθρωπο γίνονται για τους ίδιους λόγους.

Που κολλάει ο Θεός λοιπόν, ποια η συμμετοχή του στο απάνθρωπο πανηγύρι με μοναδικό πρωταγωνιστή τον άνθρωπο;

Ο Θεός -όπως κι αν τον σκιαγραφεί ο καθένας- έφτιαξε τον πλανήτη που ζούμε και όλο το ηλιακό σύστημα, δημιούργησε συνθήκες για να χαιρόμαστε τη ζωή που μας χάρισε, να αναπνέουμε, να τρώμε, να αισθανόμαστε, δεν τα έκανε επειδή υπολόγιζε σε κάποιο κέρδος από εμάς.

Το κέρδος όμως είναι αυτό που καταστρέφει τον πλανήτη.

Εμείς λοιπόν τα καταστρέφουμε όλα και όχι μόνο, αλλά αρνούμαστε να αντικρίσουμε την πραγματικότητα, βολευόμενοι πίσω από εύπεπτες και βολικές δικαιολογίες.

Στο εύλογο ερώτημα «γιατί δεν παρεμβαίνει ο Θεός να αποκαταστήσει την τάξη», η απάντηση είναι ακόμα πιο εύλογη.

Ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο παραχωρώντας του το αυτεξούσιο, το δικαίωμα δηλαδή να ορίζει εκείνος τον τρόπο που θα απολαύσει το αγαθό της ζωής.

Οι παρεμβάσεις του είναι διακριτικές και ποτέ δεν προσβάλουν αυτό το αυτεξούσιο, σε διαφορετική περίπτωση θα ήμασταν κάτι σαν Playmobil και τότε πάλι θα τον βρίζαμε, επειδή μας χάρισε κάτι, τη μοίρα του οποίου δε θα μπορούσαμε εμείς να ορίζουμε.

Καλή Ανάσταση σε όλους…