Δώδεκα χρόνια φαγούρας (των άλλων)!

Oι φίλοι του Ολυμπιακού το οφείλουν στην ιστορία τους να γυρίζουν πίσω. Να ανακαλούν στη μνήμη τους, να θυμούνται, να εκτιμούν και να σημειώνουν. Δώδεκα χρόνια πίσω, ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο είχε μπει σε περίοδο ταλαιπωρίας. Ισχνός αγωνιστικά, βολόδερνε στη μέση του βαθμολογικού πίνακα και προς τα κάτω. Βουτηγμένος στα χρέη εκατομμυρίων, την αγωνιστική και βαθμολογική ανυποληψία προκαλούσε την χλεύη των αντιπάλων του που έβλεπαν να παρακμάζει η ομάδα και ο τότε ιδιοκτήτης της Σωκράτης Κόκκαλης να βρίσκεται σε αποδρομή.

Ηταν η εποχή που ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός φαινόταν ότι κυριαρχούσε και οι οπαδοί του ονειρευόντουσαν πως έρχονται χρόνια και χρόνια πράσινης παντοδυναμίας. Κι ίσως έτσι να ήταν αν δεν εμφανιζόταν στο προσκήνιο ο γιος του Μιλτιάδη Μαρινάκη, ο Βαγγέλης εκφράζοντας όχι το ενδιαφέρον αλλά τη θέλησή του να πάρει την ΠΑΕ. Η αλλαγή σκυτάλης δεν έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη. Υπήρξαν διαπραγματεύσεις. Δεν υπάρχει λόγος να μπω τώρα σε λεπτομέρειες.

Μπήκα όμως τότε, με ένα σημείωμα που έγραψα στη SPORTDAY. Την επόμενη μέρα χτύπησε το τηλέφωνο και από την άλλη γραμμή άκουσα να μου λένε πως έχω κατανοήσει την ουσία της διαπραγμάτευσης και οι παρατηρήσεις μου είναι καίριες. Ταλαιπωρημένος οικονομικά και ψυχολογικά από την πεντάχρονη παρουσία μου στον Παναιγιάλειο
ευχήθηκα στον μέχρι τότε άγνωστο σε μένα συνομιλητή μου να μην το μετανιώσει για την επιλογή του και να έχει κάθε επιτυχία…

Δώδεκα χρόνια μετά είναι σαφές πως ο Ολυμπιακός δεν λογαριάζεται απλά σαν η καλύτερη και πιο πετυχημένη ομάδα αλλά σαν ένα μεγάλο ευρωπαϊκό κλαμπ. Ισότιμος συνομιλητής των μεγάλων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ο δε ερασιτέχνης Ολυμπιακός κυριαρχεί σχεδόν σε όλα τα σπορ με σειρά εγχώριων και ευρωπαϊκών τίτλων. Δεν είμαι σίγουρος να σας πως αν ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν μετάνιωσε ούτε στιγμή για την παρουσία του στον Ολυμπιακό.

Αν συνέβη αυτό οι λόγοι είναι γνωστοί και δεν έχουν να κάνουν με τον σύλλογο αλλά με μια πρωτοφανή βιομηχανία συκοφαντικών δημοσιευμάτων, ανυπόστατων κατηγοριών και διώξεων μέσων των οποίων επιχειρήθηκε η ηθική εξόντωσή του και η απομάκρυνσή του από τον Ολυμπιακό. Οι πολέμιοί του δεν κατάφεραν τον σκοπό τους, το αντίθετο μάλιστα. Οι φίλοι του Ολυμπιακού εκτός από την αγωνιστική κυριαρχία της ομάδας τους στα δώδεκα χρόνια, καλό είναι να αξιολογούν αυτά τα γεγονότα που δεν θα είχαν συμβεί στον Βαγγέλη Μαρινάκη αν δεν αποφάσισε να πάρει την αγαπημένη τους και αγαπημένη του ομάδα…

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Υ.Γ Ο καλός μου φίλος δεν ζει πια. Ετσι τώρα, η υποχρέωση βαραίνει εμένα ολοκληρωτικά…