Ένας πανηγυρισμός άνευ λόγου και αιτίας, ένα ποστάρισμα στα social media και μια προσπάθεια αναστροφής του κλίματος που συνοδεύει έναν αθλητή. Σαν πολλά πέσανε και μάλιστα μαζεμένα…
Ο Δημήτρης Αγραβάνης διαθέτει ποιότητα και είναι παίκτης που προσέφερε στον Ολυμπιακό. Ήταν κομβικός στο τελευταίο πρωτάθλημα της ομάδας, όταν ο Σπανούλης έβαζε το ιστορικό τρίποντο, ενώ βοήθησε και σε ακόμα πιο υψηλό επίπεδο. Θυμίζω τον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ με το buzzer beater (και όχι μόνο…) στο ημίχρονο.
Όταν φορούσε τα ερυθρόλευκα, δέθηκε με τον κόσμο, πανηγύριζε κάθε πόντο, ζούσε τα παιχνίδια. Τουλάχιστον έτσι έδειχνε. Μάλιστα γινόντουσαν και κουβέντες, ότι αν δούλευε, αν βελτιωνόταν, θα είχε πιθανότητες να φορέσει τα παπούτσια του Πριντέζη, όταν ο αρχηγός αποφάσιζε να σταματήσει. Μεγάλη κουβέντα, αλλά γινόταν.
Ο Ολυμπιακός δεν ανανέωσε την συνεργασία μαζί του, προφανώς και για λόγους που εγώ τουλάχιστον δεν γνωρίζω. Το δέσιμο που είχε με το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, φάνηκε όταν ο Αγραβάνης επέστρεφε ως αντίπαλος στο ΣΕΦ. Δεν λέω ότι στα χρόνια που φορούσε την ερυθρόλευκη , οι φανέλες του εξαφανιζόντουσαν από την μπουτίκ, ωστόσο ήταν από τους αγαπημένους της εξέδρας.
Οι φίλοι της ομάδας, πάντα τον υποδεχόντουσαν με ένα ζεστό χειροκρότημα. Και αυτός ανταπέδιδε. Τι συνέβη και αυτό άλλαξε, μέσα σε ένα απόγευμα;
Πρώτα απ’ όλα, είναι τουλάχιστον αστείο σε μια σειρά που έχει μετατραπεί σε «λιοντάρια χριστιανοί» να πανηγυρίζεις ένα καλάθι, σαν να πήρες πρωτάθλημα. Και απέναντι σε μια ομάδα, από την οποία έγινες γνωστός, που σε αγάπησε ο κόσμος, που μπήκες στον μπασκετικό χάρτη. Με την αξία σου, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις.
Το δεύτερο «χτύπημα» ήρθε με το ποστάρισμα στα social media. Θα μείνει στην ιστορία το «No one can guard me» που έγραψε ο 27χρονος πάουερ φόργουοντ. Σε ένα ματς που έληξε 106-69! Η κίνηση αυτή μου θύμισε δύο άλλες αντιδράσεις παικτών. Πρώτα του Nick Young, ο οποίος σε προπόνηση των Λέικερς, τσακώθηκε με τον τεράστιο Κόμπε Μπράιαντ και του είπε την ίδια ακριβώς ατάκα! Στον Κόμπε…
Η δεύτερη, ήταν στο ποδόσφαιρο και στο παιχνίδι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Φενέρ το 2004. Οι Άγγλοι κέρδισαν με 6-2 και ο Τουνζάι, όταν μείωσε σε 4-2, ζήτησε με χαρακτηριστική χειρονομία από τους οπαδούς των γηπεδούχων να σωπάσουν!. Την ώρα που κέρδιζαν με 4-2…
Πριν μερικές μέρες είχε γραφτεί ότι ο Παναθηναϊκός συμφώνησε με τον Αγραβάνη, κάτι που η «πράσινη» ΚΑΕ διέψευσε. Δικαίωμα του να συνεχίσει την καριέρα του, σε όποια ομάδα θέλει. Μια κίνηση που δεν θα την πίστευα, λόγω της σχέσης που είχε με τους οπαδούς των «πράσινων». Το είχα πει άλλωστε και στο ραδιόφωνο, όταν… έσκουζε ο Αναστάσης (για όσους γνωρίζουν…) να τον αποκτήσει ο ΠΑΟ και είχαν συμφωνήσει μαζί μου αρκετοί φίλοι του αιώνιου αντίπαλου.
Τώρα που ο Αγραβάνης αποδοκιμάστηκε στο ΣΕΦ και μετά το «πέσιμο» που δέχθηκε κάτω από το ποστάρισμά του, βλέπω να γίνεται προσπάθεια να γίνει αγαπητός από τους αντίπαλους οπαδούς. Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει αν τελικά θα πάει ο 27χρονος μπασκετμπολίστας στους «πράσινους». Το έγραψα και πριν. Επαγγελματίας είναι και θέλει να αγωνιστεί ξανά σε υψηλό επίπεδο. Αν στοχεύεις να κερδίσεις το νέο σου κοινό, μπορείς να το κάνεις με την δουλειά σου, με τις εμφανίσεις σου, με την συμπεριφορά σου. Και όχι με το «no one can guard me» σε ματς 106-69…