Δεν επιτρέπεται να βγάζεις γλώσσα στη Λίβερπουλ…

Να υποκλιθούμε στην προπονητική ευφυΐα του Πεπ. Να υποκλιθούμε στον γαλαξία των ακριβοπληρωμένων αστέρων που έχουν συγκεντρωθεί στην Σίτι. Να της αναγνωρίσουμε πως παίρνει δια περιπάτου το πρωτάθλημα στην Αγγλία. Όμως να παραδεχτούμε πως όλα αυτά μπορεί να ισχύουν έναντι οποιουδήποτε αντιπάλου αλλά όταν απέναντι είναι η Λίβερπουλ υποχρεούμαστε να κάνουμε μια εξαίρεση. Διότι πρόκειται απλά για την Λίβερπουλ. Τους κόκκινους που μπορούν να υποστούν κηδείες από την Σουόνσι και την Μπράιτον αλλά αυτό δεν σημαίνει πως υπάρχει ομάδα στον κόσμο που δεν μπορεί ανά πάσα στιγμή να ηττηθεί από την Λίβερπουλ. Θέλετε να το πείτε βαριά φανέλα θέλετε να πιστεύετε πως ακόμα κι οι παίκτες τους αυθυποβάλλονται και πιστεύουν πως είναι κι αυτοί σαν τον Νταλγκλίς, τον Κίγκαν, τον Χιουζ, τον Σούνες και τον Μπαρνς.

Μπορεί να ισχύουν όλα ή κάτι από όλα αυτά. Σίγουρα όμως όλα αυτά δεν τα υπολόγιζαν καλά ο Γκουαρντιόλα και οι παίκτες του με αποτέλεσμα να φύγουν από το ένα λιμάνι για το άλλο με μια βαριά τριάρα στην πλάτη. Η Λίβερπουλ ως οργανισμός ξέρει να συνδέεται με το ένδοξο παρελθόν της και να τιμωρεί όσους ξιπάζονται και νομίζουν πως την έχουν του χεριού τους. Η Σίτι είναι σπουδαία ομάδα, παίζει το καλύτερο και πιο θεαματικό ποδόσφαιρο στον κόσμο φέτος, αλλά το ειδικό βάρος της Λίβερπουλ δεν το έχει και θα χρειαστεί πολύ κόπο, χρόνο και χρήμα για να το αποκτήσει.

Η Λίβερπουλ έβαλε την μπάλα κάτω στο πρώτο ημίχρονο και κατάπιε την αντίπαλό της. Ο Ρόμπερτσον ανεβοκατέβαινε ασταμάτητα στην αριστερή πλευρά, ο Μίλνερ έτρωγε σίδερα στην μεσαία γραμμή και ο Τσάμπερλεϊν με την ταχύτητά του εφορμούσε ευθεία πάνω στον Κομπανί και τον Οταμέντι. Γράφω για αυτούς κι όχι για τον Σαλάχ, τον Φιρμίνο και τον μανέ που έτσι κι αλλιώς ξεχωρίζουν. Γράφω για τον πιτσιρίκο Άντολφ που σταμάτησε τον πολύ Σανέ και τον παρεξηγημένο Λόβρεν που έκανε το ματς της ζωής του. Η Λίβερπουλ με την πιο αφελή άμυνα για ομάδες επιπέδου, έπαιξε για ένα ημίχρονο πίσω από την σέντρα , απειλήθηκε ελάχιστα και δεν δέχτηκε γκολ. Να βάλει τρία γκολ στους «πολίτες» θα μπορούσε και να το περιμένει κανείς, να μην δεχτεί κανένα ποιος το πίστευε άραγε;

Η Λίβερπουλ του Κλοπ που έχασε μέσα σε δυο χρόνια Σουάρες και Κουτίνιο, με τον Κλοπ στον πάγκο της δείχνει ότι έχει το μέλλον μπροστά της αρκεί να μην υποστεί το καλοκαίρι μια ακόμα απώλεια. Με τον Σαλάχ ντυμένο στα κόκκινα και μετά το καλοκαίρι θα συζητήσουμε και για το πρωτάθλημα στην Αγγλία. Επί του παρόντος μετά την τριάρα οι φίλοι της Λίβερπουλ δικαιούνται να κάνουν όνειρα για το Τσάμπιονς Λιγκ. Και η Σίτι υποχρεούται να φοβάται ότι θα δει τα ραδίκια ανάποδα