Άλλο φανέλα και άλλο… πυτζάμα

Πού πας μικρή μου νεόπλουτη; Δεν ήξερες, δεν ρώταγες, να σου πούνε οι φίλοι και οι γνωστοί τι εστί Άνφιλντ; Και καλά όλοι οι υπόλοιποι, είναι δυνατόν να την πατήσεις και εσύ βρε Πεπ; Εσύ που έχεις μαθητεύσει στο μεγάλο σχολείο της Βαρκελώνης, εσύ που γνωρίζεις από βαριές φανέλες, εσύ που ξέρεις τι απαιτείται για να φθάσεις στο Άγιο Δισκοπότηρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου;

Πάμε τώρα στα σοβαρά. Μια Λίβερπουλ καταιγιστική στα πρώτα τριάντα λεπτά, όταν και προηγήθηκε με 3-0, έδειξε στην επανάληψη ότι όταν το προστάζουν οι περιστάσεις μπορεί να παίξει και κάπως διαφορετικά από το DNA της ή πιο σωστά «κόντρα» στην αγωνιστική φιλοσοφία του προπονητή της. Με μυαλό και σοβαρότητα, με σωστή αμυντική τακτική, δεν έδωσε ποτέ το δικαίωμα στην αντίπαλο της να θεωρήσει ότι μπορεί να της κάνει τη ζημιά. Κράτησε έτσι ανέπαφη την εστία της και πλέον φαντάζει ως το μεγάλο φαβορί για την πρόκριση.

Προσοχή, όμως, δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμα. Σε λιγότερο από μια εβδομάδα στο Μάντσεστερ αν οι κόκκινοι δεν παρουσιαστούν το ίδιο σοβαροί κινδυνεύουν να την πατήσουν άσχημα. Οι παίκτες της Σίτι δεν έχουν να χάσουν τίποτα και έχουν σαφέστατα τις δυνατότητες να κάνουν μια απίστευτη ανατροπή.

MUST READ

Για κάτι που αξίζει…

Για ακόμη μία φορά, πολλοστή τα τελευταία χρόνια όπου έχουν κάνει την εμφάνιση τους ομάδες που ξοδεύουν αλόγιστα με σκοπό την κατάκτηση του Champions League, αποδείχθηκε ότι ορισμένες φανέλες στη Γηραιά Ήπειρο δεν είναι απλώς αυτό που λέμε βαριές. Είναι πρακτικά ασήκωτες. Η Λίβερπουλ που έχει ξεχάσει τι θα πει τίτλος επί εποχής Premier League, που όλα αυτά τα χρόνια ποτέ δεν την τοποθέτησαν στα grande φαβορί της διοργάνωσης, έχει καταφέρει να το σηκώσει μία φορά, στον απίστευτο τελικό της Πόλης και να βρεθεί άλλη μια φορά στο τελικό, έδειξε χθες γιατί συγκαταλέγεται στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Μέχρι να ολοκληρωθεί η δουλειά την επόμενη εβδομάδα λίγη ακόμη υπομονή…