Μέχρι την τελευταία κόρνα

Επειτα από εκείνο το… μεταβατικό παιχνίδι κόντρα στο Περιστέρι, αμέσως μετά την επιστροφή από το Βελιγράδι, ο Ολυμπιακός δείχνει με κάθε τρόπο ότι ο στόχος του πρωταθλήματος ήταν και παραμένει ο σημαντικότερος της σεζόν. Υστερα από το εντυπωσιακό πέρασμα από τα δυτικά προάστια, οι… χορτασμένοι από το μπάρμπεκιου του Κουίνσι Εϊσι ερυθρόλευκοι, χόρτασαν τον κόσμο μπάσκετ στον πρώτο ημιτελικό με τον Προμηθέα, πραγματοποιώντας σπουδαία εμφάνιση και κάνοντας ρεκόρ παραγωγικότητας.

Οι 116 πόντοι ήρθαν σε ρυθμό προπόνησης, αφού το παιχνίδι είχε ουσιαστικά κριθεί από την ανάπαυλα. Το ανταγωνιστικό διάστημα του Προμηθέα κράτησε μόνο για ένα δεκάλεπτο κι από εκεί και πέρα οι γηπεδούχοι ανέβασαν την έντασή τους στην άμυνα, καθάρισαν τα ριμπάουντ και λειτούργησαν καταπληκτικά στον τρανζίσιον, χαρίζοντας πανέμορφες φάσεις και κάνοντας το γήπεδο να …κατηφορίσει. Ολοκλήρωσαν το ματς με 16 εύστοχα τρίποντα και ποσοστό 50%, ενώ η ευστοχία τους στα δίποντα έφτασε το 80% (28/35)! Μοίρασαν 28 ασίστ, έκλεψαν 13 φορές την μπάλα και κατέγραψαν 165 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης.

Ηταν μια αληθινή επίδειξη από τον Ολυμπιακό. Δύναμης, συγκέντρωσης, σοβαρότητας και πάνω απ’ όλα δίψας για το καλύτερο δυνατό φινάλε σε μια σεζόν που συνεχίζει να έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους. Κόντρα, αν θέλετε και στο κλίμα των ημερών που έχουν μετατραπεί σε ρεσιτάλ σεναριολογίας σε όλη την Ευρώπη. To Final Four της Euroleague, βλέπετε, έχει επιλεχθεί από τους απανταχού ατζέντηδες ως η ανεπίσημη έναρξη της μεταγραφικής περιόδου. Εκείνοι δίνουν το έναυσμα διοχετεύοντας τον Τύπο με ακατάσχετες πληροφορίες και ξαφνικά όλοι αρχίζουν να χορεύουν στους ρυθμούς τους, παρά το γεγονός ότι η αγωνιστική δράση όχι απλά δεν έχει τελειώσει, αλλά οδεύει προς την κορύφωσή της.

Και καλά, οι φίλαθλοι των ομάδων που αντικειμενικά απέτυχαν είναι φυσιολογικό να θέλουν να πάνε παρακάτω και να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα. Εκείνοι που οι ομάδες τους έχουν παίξει καλά και τους έχουν προσφέρει συγκινήσεις γιατί να βιάζονται να έρθει το καλοκαίρι; Δηλαδή βλέποντας τον χθεσινό Ολυμπιακό να παίζει μπάσκετ υψηλότατου επιπέδου, οι οπαδοί του σκέφτονται τον Μιλουτίνοφ, τον Μήτρου-Λονγκ και τον Γκριγκόνις ή το πώς θα στηρίξουν και θα απολαύσουν για όσο μπορούν ακόμα αυτή την ξεχωριστή παρέα;

Είναι δυνατόν να υπάρχει μπροστά τους η δυνατότητα για το νταμπλ μετά από 25 ολόκληρα χρόνια κι εκείνοι να την παρακάμπτουν σκεπτόμενοι το ρόστερ της επόμενης σεζόν; Τότε ποια είναι ουσία; Ο φετινός Ολυμπιακός φτιάχτηκε για να επιστρέψει στους τίτλους, για να μπορέσει να συνδυάσει ξένα μετά από χρόνια όμορφο μπάσκετ και αποτελέσματα κι από τη στιγμή που το καταφέρνει θα πρέπει όλος του ο κόσμος να συστρατευτεί στο παρόν. Να το χαρεί και να το ζήσει ως το τέλος. Κανείς δεν ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον και πόσο θα κρατήσει το καλό κομμάτι του έργου.

Το τι κινήσεις μπορεί να κάνει η διοίκηση, το τι συμπεράσματα μπορεί να έχουν βγει από τους προπονητές και το πώς μπορεί σχεδιάζεται η επόμενη μέρα, είναι άλλη υπόθεση. Οι σοβαρές ομάδες, άλλωστε, βρίσκονται όλη τη σεζόν σε διαδικασία αξιολόγησης παικτών-πιθανών στόχων, διερευνητικών επαφών και γενικά εργασιών που αφορούν στη βελτίωση τους. Το θέμα είναι τι εικόνα και τι νοοτροπία παρουσιάζεις ως οργανισμός. Ανέχεσαι το μεταγραφικό «πάρτυ» ή παραμένεις μια γροθιά μέχρι ν’ ακουστεί και η τελευταία κόρνα;

Στον Ολυμπιακό, λοιπόν, έχουν επιλέξει αντί ο καθένας να ασχολείται με το δικό του «αύριο», να κοιτάξουν όλοι μαζί το κοινό «σήμερα». Αντί να τρώει ο καθένας με τον ατζέντη του εξετάζοντας προτάσεις, στήνουν ψησταριές και τρώνε όλοι μαζί στο γήπεδο. «Αν δεν πάρουμε το πρωτάθλημα, η σεζόν θα είναι αποτυχημένη». δήλωσε τις προάλλες ο Βεζένκοφ και απ’ ό,τι φαίνεται κανείς δεν έχει σκοπό να επιτρέψει τέτοια ταμπέλα σε μια ομάδα που χαίρεσαι να βλέπεις.