Ο ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ ήρθε ξεθυμασμένος, κουρασμένος και απελπιστικά αργός...
Αγωνιστικά να το πάρουμε και να το δούμε με τη σειρά. Το θέμα κυρίως αφορά τον ΠΑΟΚ. Αυτός είναι που κατέβηκε στον τελικό με την τεχνογνωσία στις κατακτήσεις των κυπέλλων με παίκτες υψηλής εμπειρίας και την εντύπωση ότι η ομάδα του είναι και πιο έμπειρη και καλύτερη από τον Παναθηναϊκό.
Τι είδαμε όμως το βράδυ του Σαββάτου στο ΟΑΚΑ; Είδαμε έναν ΠΑΟΚ περίπου κοιμισμένο για μισή ώρα, είδαμε μία ομάδα χωρίς τρεξίματα, με μεγάλη δυσκολία να κατεβάσει την μπάλα και να την προωθήσει στην επίθεση. Η ομάδα του Λουτσέσκου φαινόταν να κατέβηκε στο γήπεδο κουρασμένη.
Ο Κούρτιτς δεν λέει να συνέλθει και να πιάσει απόδοση ανάλογη με αυτή που είχε πριν από περίπου δύο μήνες. Μοιάζει να έχει χάσει τις δυνάμεις του. την εκρηκτικότητά του ακόμα και τις επινοήσεις του. Ο Παναθηναϊκός χωρίς να φτάσει σε αξιόλογα επίπεδα απόδοσης, κράτησε την μπάλα στην κατοχή του και ευτύχησε να προηγηθεί με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι. Από κει και πέρα είτε από επιλογή είτε από φόβο πάντως όχι από ανάγκη, γύρισε πίσω και άφησε το γήπεδο στον ΠΑΟΚ.
Κι αν ο Παναθηναϊκός θέλει τρεις-τέσσερις μεταγραφές για να διεκδικήσει επιτέλους μετά από χρόνια το πρωτάθλημα τότε ο ΠΑΟΚ θέλει πολύ περισσότερες για να φτιάξει μία ανταγωνιστική ομάδα ικανή να διεκδικήσει την επάνοδο της στην κορυφή. Αυτά που είδαμε στο ΟΑΚΑ είναι εντελώς προβληματικά για μία ομάδα που ο προπονητής της έλεγε ότι είναι ικανή να διεκδικήσει τον τίτλο.
Το τι θα κάνει τελικά ο Μπότο και πόσο Βαθιά θα βάλει το χέρι στην τσέπη ο Σαββίδης δεν το γνωρίζουμε. Αν όμως ο Λουτσέσκου νομίζει πως αυτός ο ΠΑΟΚ θέλει απλά ένα μεταγραφικό μακιγιάρισμα τότε όσα είδαμε τους τελευταίους δυο-τρεις μήνες θα τα δούμε να επαναλαμβάνονται και τη νέα αγωνιστική περίοδο.