Η δικαίωση του Ιβάν και των παιδιών του

Οχτώ χρόνια ήταν πολλά. Οχτώ χρόνια που έμοιαζαν με… αιώνες. Από το 2014 έως το 2022 του συνέβησαν του Παναθηναϊκού πολλά. Έφτασε σε σημεία που δεν είχε φανταστεί. Έμεινε εκτός Ευρώπης για πέντε χρόνια, κινδύνευσε έως και με υποβιβασμό, αναγκάστηκε να παίξει με ομάδες που δεν είχαν δικαίωμα να κάνουν μεταγραφές άνω των 23 ετών.

Χλευάστηκε από τους αντιπάλους του, είδε να τον… σφάζουν και να του στερούν νίκες, βαθμούς, ακόμα και τίτλους. Εκείνο το παιχνίδι του Κύζα δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Το βράδυ του Σαββάτου απλά ξεπληρώθηκε ένα γραμμάτιο. Θα υπάρξουν κι άλλα…

Ο ΠΑΟΚ κατάλαβε για δεύτερη συνεχόμενη φορά πως είναι διαφορετικό να αντιμετωπίζει στην Αθήνα τον Παναθηναϊκό απ’ ότι άλλες ομάδες. Τέσσερις στους τέσσερις σερί κερδισμένους τελικούς είχε ο δικέφαλος. Και από τους τελευταίους έξι τελευταίους που έδωσε; Έχασε τους δύο. Και οι δύο από τον Παναθηναϊκό. Το 2004 με το επιβλητικό 4-1 και φέτος με το πέναλτι του Αϊτόρ. Αρκούσε ένα άγγιγμα του Ισπανού απέναντι στον Πασχαλάκη για να δικαιώσει τον Παναθηναϊκό όχι μονο στο συγκεκριμένο ματς, αλλά για όλη τη σεζόν που έτρεξε έως την 21η Μαΐου.

Υπήρξαν στιγμές και μάλιστα μεγάλες σε διάρκεια μέσα στη σεζόν που ο Παναθηναϊκός ήταν η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Που έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο. Με τα καλά του και τα κακά του, με τα σκαμπανεβάσματά του, αλλά πάντα με τον σωστό τρόπο. Με το μυαλό του στην εξέλιξη. Στο να προοδεύει. Στο να αφομιώνει μέρα με τη μέρα αυτά που ζητάει ο σπουδαίος προπονητής που έχει.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι – εκτός από προπονητής της χρονιάς, και – το πρόσωπο της χρονιάς. Πήρε ένα ασχημόπαπο και το μεταμόρφωσε σε κύκνο. Ο περσινός Παναθηναϊκός ήταν να μασάς και να φτύνεις. Σε όλα τα επίπεδα. Στα αποδυτήρια, στο γήπεδο, στη σχέση του με τον κόσμο, στην αξία των παικτών που ολοένα και έπεφτε.

Το μαγικό ραβδάκι του Γιοβάνοβιτς τα άλλαξε όλα. Ο κόσμος ήρθε κοντά στην ομάδα όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια, η Λεωφόρος από τόπος μαρτυρίου έγινε σημείο χαράς, ο Παναθηναϊκός έπαιζε στα περισσότερα ντέρμπι όχι σαν ίσος προς ίσο, αλλά σαν καλύτερη ομάδα από τους μεγάλους αντιπάλους του. Και το φινάλε του ήταν ονειρεμένο. Έξοδος στην Ευρώπη με νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό, κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στην ομάδα που το είχε κάνει… κτήμα της.

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μαρούσι

Καλοί οι παιχταράδες, καλές οι βραδιές που κρίθηκαν από μια ενέργεια ενός ποδοσφαιριστή, καλές οι αναλύσεις για τη μεταμόρφωση πολλών ποδοσφαιριστών που πέρσι έδειχναν άλλη εικόνα, αλλά στο τέλος της βραδιάς η αποθέωση που έλαβε ο Γιοβάνοβιτς από 22.000 φιλάθλους και οι σφιγμένες του γροθιές αντικατοπτρίζουν όλη τη σεζόν. Αυτό πρέπει να πιστωθεί το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας. Αυτός είναι ο άνθρωπος που έκανε και πάλι τον κόσμο να ονειρεύεται τίτλους και ευρωπαϊκές πορείες. Αυτός είναι ικανός να επαναφέρει την κανονικότητα…