Ολυμπιακός : Τώρα τα δύσκολα είναι μπροστά

Σε μια εβδομάδα που οι αθλητικές ειδήσεις δεν είναι πολλές, λόγω και του εορτασμού του Πάσχα, ήταν απόλυτα λογικό η ομιλία του ισχυρού άνδρα της ερυθρόλευκης ΠΑΕ στους ποδοσφαιριστές της ομάδας του να αποτελέσει πρώτο θέμα. Θα μου πείτε έτσι κι αλλιώς θα ήταν. Ναι αλήθεια είναι αυτό, απλώς και εξαιτίας της περιόδου που διανύουμε πήρε λίγο μεγαλύτερες διαστάσεις απ’ ότι θα έπρεπε. Δεν αναφέρομαι βέβαια στην παρουσία αυτή καθεαυτή του Βαγγέλη Μαρινάκη, αλλά στο τι ακριβώς σηματοδοτεί τόσο για το άμεσο όσο και για το απώτερο μέλλον του Ολυμπιακού.

Αν κοιτάξει κανείς πίσω από τις λέξεις του ιδιοκτήτη των ερυθρόλευκων θα διακρίνει δύο πράγματα. Πρώτον οργή για την εικόνα της ομάδας του φέτος, στηλιτεύοντας την αδιαφορία των παικτών του, τη στιγμή που τους παρέχονται τα πάντα από τον Σύλλογο και δεύτερον μια διάθεση αυτοκριτικής. Διάθεση που εντοπίζεται περισσότερο στο ότι έκανε τα χατίρια των ποδοσφαιριστών αποφασίζοντας αλλαγές στη τεχνική ηγεσία κατά τη διάρκεια της σεζόν, ακούγοντας τις εισηγήσεις των συνεργατών του, που στηρίζονταν στις αιτιάσεις παικτών για τη δουλεία του εκάστοτε προπονητή τους.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που προέκυψε ήταν ότι ο περυσινός πρωταθλητής θα κατέβει στα εναπομείναντα παιχνίδια του πρωταθλήματος με υλικό που θα προέρχεται από την Κ-20. Πόση δόση αλήθειας μπορεί να εμπεριέχει άραγε αυτό; Κατά τη γνώμη όχι και πολύ. Το να τελειώσουν ορισμένοι παίκτες νωρίτερα από το καλοκαίρι, όπως έγινε σχεδόν αυτόματα με Οφόε και Σεμπά, μπορεί να συμβεί. Από το σημείο αυτό όμως μέχρι να πάει ο Ολυμπιακός με πιτσιρίκια υπάρχει σημαντική απόσταση.

Από προχθές βγαίνουν φίλαθλοι της ομάδας του Πειραιά στα ραδιόφωνα και πανηγυρίζουν για την ομιλία του προέδρου και την προοπτική να παίξουν οι ερυθρόλευκοι με την Κ-20. Θα θυμίσω μόνο σε όλους αυτούς ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει εξασφαλίσει ακόμα την παρουσία του στα προκριματικά του Champions League, για την ακρίβεια αυτή τη στιγμή είναι τρίτος ένα βαθμό πίσω από τον δεύτερο ΠΑΟΚ, αλλά καλά καλά ούτε και την τρίτη θέση αφού ο τέταρτος Ατρόμητος απέχει τέσσερις πόντους. Φανταστείτε να βγει τέταρτος τι επιπτώσεις θα έχει αυτό και στην επόμενη σεζόν.

Πάμε, λοιπόν και στην επόμενη μέρα. Το δύσκολο για τον οργανισμό Ολυμπιακό δεν είναι η απώλεια ενός τίτλου. Σαφέστατα και αυτό δεν είναι σύνηθες γεγονός τα τελευταία είκοσι χρόνια, αφού έχει συμβεί μόλις δύο φορές, το 2004 και το 2010. Το δύσκολο είναι τι θα κάνει πλέον την επόμενη χρονιά. Γιατί το λέω αυτό; Μα γιατί και στις δύο φορές επέστρεψε άμεσα στην κορυφή τελειώνοντας ψυχολογικά τους ανταγωνιστές του, αλλά και γιατί είναι η πρώτη απώλεια πρωταθλήματος επί εποχής Βαγγέλη Μαρινάκη. Αν δεν τα καταφέρει την επόμενη χρονιά τότε θα μπει πραγματικά σε περιβάλλον έντονης εσωστρέφειας. Το έργο της διοίκησης μόνο εύκολο δεν είναι.

Οι βασικοί του αντίπαλοι, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, βρίσκονται από πλευράς ρόστερ τουλάχιστον ένα βήμα πιο μπροστά. Η πιθανή απουσία των χρημάτων από το χρυσοφόρο Champions League δυσχεραίνει περαιτέρω την κατάσταση. Οι οπαδοί δεν θα έχουν πολλή υπομονή ειδικά στο θέμα της πρόσληψης του νέου προπονητή. Επιλογές τύπου Χάσι θα αυξήσουν την γκρίνια και η ανοχή θα είναι μηδενική. Σε ότι έχει να κάνει με τους παίκτες θα ήταν λάθος να μπει ο Σύλλογος σε μια διαδικασία πλήρους απαξίωσης του υπάρχοντος ρόστερ. Τα δύσκολα επομένως είναι ακόμα μπροστά…