Του Ιβάν η ομαδάρα…

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιβράβευση για την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς απ’ αυτό που συνέβη χθες. «Ξημέρωσε» η Τετάρτη με τους «πράσινους» στην τρίτη θέση της βαθμολογίας και όταν… νύχτωσε και έμπαιναν να παίξουν στο Καραϊσκάκη είχαν βρεθεί στην πέμπτη! Πίσω από Άρη και ΑΕΚ που νωρίτερα είχαν κερδίσει ΠΑΟΚ και ΠΑΣ Γιάννινα αντίστοιχα. Βάζοντας τους «πράσινους» να πάνε να παίξουν σε ένα ντέρμπι «αιωνίων» με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο.

Η φετινή ΟΜΑΔΑΡΑ του Γιοβάνοβιτς, όμως, είναι για τα δύσκολα. Αυτόν τον Παναθηναϊκό δεν τον… φοβάσαι, ακόμα και αν έχει απουσίες σημαντικές, όπως αυτές του Βέλεθ και του Γκατσίνοβιτς, δύο παικτών δηλαδή που βρίσκονται στα αρχικά πλάνα του προπονητή τους καθ’ όλη τη διάρκεια της εκπληκτικής πορείας που κάνει η ομάδα το τελευταίο τρίμηνο.

Το 3-4-3 που επέλεξε ο Σέρβος προπονητής μπορεί να φαινόταν… φοβικό, όμως κράτησε μακριά από την εστία του Μπρινιόλι τους ερυθρόλευκους και έδωσε στον Παναθηναϊκό τον χώρο που ήθελε στο φαληρικό γήπεδο. Έτσι ήρθε το 1-0: ο Παλάσιος είναι υπέροχος στο ανοιχτό γήπεδο, είναι καταπληκτικός στο ένας εναντίον ενός, του δόθηκε η ευκαιρία και όσο ήταν φρέσκος και σημείωσε ένα καταπληκτικό γκολ. Λίγο αργότερα, μάλιστα και πάλι στο ανοιχτό γήπεδο ο Αργεντινός έχασε μεγάλη ευκαιρία για το 0-2. Δεν ήρθε εκεί, ήρθε στο δεύτερο μέρος με την κεφαλιά του Σένκεφελντ (δεύτερο γκολ στα Playoffs μετά απ’ αυτό στο 1-0 επί του Άρη). Με το 0-2 οι «πράσινοι» θα έπρεπε να… αυτοκτονήσουν για να μη φύγουν με τη νίκη.

Μια ομάδα που δεν έχει χάσει για 11 σερί ματς, που δεν δέχεται γκολ ούτε με… αίτηση, που μπαίνει πια στο γήπεδο με την αίσθηση του καλύτερου απέναντι σε κάθε αντίπαλο, δεν θα μπορούσε να πάθει τέτοια ζημιά.

Ο Παναθηναϊκός απέχει δύο βαθμούς ακόμα από την επιστροφή στην Ευρώπη (έναν αν υπάρξει νικητής στο Άρης – ΑΕΚ το Σάββατο) και ένα ματς από την επιστροφή στους τίτλους. Η Ευρώπη δεν χάνεται, το Κύπελλο θα είναι μια υπόθεση δύσκολη σε έναν πολύ απαιτητικό τελικό (δεν θα εμφανιστεί ο ΠΑΟΚ σε αυτό το χάλι), αλλά ό,τι κι αν γίνει στο φινάλε της σεζόν, το δεδομένο δεν αλλάζει: ο Παναθηναϊκός επιστρέφει παντού. Και το κάνει με εμφατικό τρόπο.

Κερδίζοντας τους μεγάλους αντιπάλους, παίζοντας το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και έχοντας έναν προπονητή σπουδαίο και σε αξία και σε συμπεριφορά/προσωπικότητα.

«Αν ήμουν προπονητής σε μια άλλη ομάδα και όχι στον Παναθηναϊκό θα ήμουν χαρούμενος που δεν έχουμε χάσει. Όταν όμως είμαι προπονητής στον Παναθηναϊκό και ο Ολυμπιακός είναι πρωταθλητής με τόσους βαθμούς διαφορά δεν μπορώ να χαίρομαι. Πρέπει να δυναμώσουμε, να είμαστε καλοί σε όλα τα παιχνίδια. Μπορεί για τους φιλάθλους να είναι σημαντικό, αλλά εμένα δεν με ικανοποιεί. Θα με ικανοποιούσε αν ήμασταν κι εμείς ομάδα που δίνει μάχη για το πρωτάθλημα. Τώρα δίνουμε μάχη για την Ευρώπη και το Κύπελλο».

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Κάποτε ο Γιώργος Δώνης έκανε… μαθήματα παναθηναϊκής ιστορίας μέσα στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού. Αυτά τα μαθήματα συνεχίζει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Σε συνδυασμό με τη δουλειά του, ο Σέρβος βάζει σφραγίδα στην ομάδα. Δεν πρέπει να μπαίνουμε καν στη διαδικασία να σκεφτόμαστε πως δεν θα είναι εκείνος που θα κάθεται στον πάγκο της ομάδας, όταν θα δίνει το πρώτο ευρωπαϊκό της παιχνίδι μετά από πέντε χρόνια.