Τις δυο προηγούμενες αγωνιστικές μας έμπλεξε ο Λόπες, στο «Βικελίδης» πήραν σειρά άλλοι…
Το να ασχοληθεί κανείς με τους… Γεωργέες που θεωρούσαν σίγουρο ότι ο Ολυμπιακός θα δώσει το παιχνίδι στον Άρη είναι περιττό.
Απλά θα τους συμβούλευα να πάνε να ανάψουν μια λαμπάδα κόκκινου χρώματος στον Τικίνιο που τους κράτησε ζωντανούς στη μάχη της Ευρώπης κι από εδώ και πέρα ας αφήσουν τις προβλέψεις, διότι συνήθως πηγαίνουν άπατες, όπως και οι ομάδες που υποστηρίζουν…
Πάμε και στα σοβαρά τώρα: Ο Ολυμπιακός αν και παρατάχθηκε με μια ενδεκάδα μέσα στην οποία υπήρχε μόλις ένας παίκτης του βασικού κορμού της ομάδας (Τικίνιο) ήταν εξαιρετικός στο «Κλεάθης Βικελίδης». Ένας Ολυμπιακός πολύ φρέσκος και γρήγορος, με απίστευτη συνοχή στις γραμμές του και πολύ κεφάτος για να παίξει ποδόσφαιρο.
Αν έπαιζαν οι βασικοί που είναι φορτωμένοι και μ’ ένα σωρό παιχνίδια, εγώ τουλάχιστον δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα ήταν τόσο φρέσκια και κεφάτη ομάδα. Οπότε πολύ καλά έκανε και έβαλε αυτούς που έβαλε ο Μαρτίνς, διότι και τις ευκαιρίες που όφειλε να δώσει έδωσε και δικαιώθηκε απόλυτα από την εικόνα της ομάδας.
Δικαιώθηκε κι από το αποτέλεσμα, αλλά στην χρονική στιγμή που βρισκόμαστε και με τον Ολυμπιακό πρωταθλητή, πολύ μεγαλύτερη σημασία είχε η εικόνα…
Το «κακό», όμως, ξέρετε ποιο είναι; Ότι βλέποντας τον συγκεκριμένο Ολυμπιακό να έχει τέτοια απόδοση κόντρα σε μια πολύ καλή ομάδα όπως ο Άρης, που καιγόταν μάλιστα και για τη νίκη… μπλέξαμε! Τις δυο προηγούμενες αγωνιστικές μας έβαλε σε σκέψεις ο Λόπες, τώρα μας έβαλαν και κάποιοι άλλοι ακόμα…
Ο Κουντε για παράδειγμα είχε επιβλητική παρουσία στη μεσαία γραμμή. Κορυφαίος του γηπέδου ήταν ο Αφρικανός και είναι να απορεί κανείς που αυτός ο παίκτης δεν βρήκε νωρίτερα περισσότερα λεπτά συμμετοχής. Ακόμα και ο Κανέ που κάποιοι τον λοιδόρησαν μετά τη Λεωφόρο μια χαρά στάθηκε.
Τόσο ανασταλτικά, όσο και δημιουργικά έδωσε μεγάλες βοήθειες στην ομάδα. Ίσως έπαιξε ρόλο ότι είχε δίπλα του έναν εξαιρετικό Κουντε, αλλά κι αυτός είχε πολύ καλή παρουσία…
Και δεν είναι μόνο οι δύο Αφρικανοί που έκαναν τρομερή δουλειά στη μεσαία γραμμή. Ο Μπακαλιάνης ας πούμε, που ήταν καταπληκτικός δίπλα στον Αβραάμ, γιατί να μην υπολογίζεται για την επόμενη σεζόν, ειδικά στην περίπτωση που φύγει κάποιος από τους Μπα ή Σισέ;
Το παιδί είναι πασιφανές ότι έχει όλο το πακέτο για να εξελιχθεί σε στόπερ ολκής, οπότε γιατί να μην του δοθεί η ευκαιρία; Το ίδιο ισχύει και για τον Κίτσιο, που αυτός κι αν έχει πακέτο για να εξελιχθεί σ’ ένα μοντέρνο ακραίο μπακ.
Όσο για τον Τζολάκη, αυτός ως τερματοφύλακας είναι ξεχωριστή κατηγορία. Αυτός υπομονή πρέπει να κάνει μόνο και κάποια στιγμή θα είναι βασικός τόσο στον Ολυμπιακό, όσο και στην εθνική ομάδα…
Ο Φαντιγκά επίσης, αν και κάποια στιγμή το παράκανε με τις… πιρουέτες, ο Βρουσάι που ούτως ή άλλως τον ξέρουμε, ο Σουρλής που μπήκε αλλαγή και σε μικρό χρονικό διάστημα έκανε πολλά, δεν δικαιούνται να έχουν μια θέση στο ρόστερ της νέας σεζόν;
Εγώ τουλάχιστον νομίζω πως ναι. Κι αυτό δεν σημαίνει πως ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται μεταγραφές. Κάθε άλλο. Δεν χρειάζεται όμως πολλές. Ένα μικρό ξεσκαρτάρισμα χρειάζεται η ομάδα και μερικές καλές μεταγραφές, που δεν θα έρθουν για να προσφέρουν απλά κάποιες έξτρα λύσεις, αλλά για να ανεβάσουν αισθητά τον δείκτη της ποιότητας.
Λύσεις όπως αποδείχθηκε και στο «Κλεάνθης Βικελίδης» έχει πολλές ο Ολυμπιακός…