Δεν έτυχε, πέτυχε

Μια από τις πρώτες φράσεις που γράφτηκαν σε αυτήν εδώ τη στηλή ήταν, ότι η επιτυχία μιας ομάδας εξαρτάται κατά 70% από την καλοκαιρινή δραστηριότητα. Από τον μεταγραφικό σχεδιασμό, την υλοποίησή του και φυσικά από το βασικό στάδιο της προετοιμασίας, όταν και μπαίνουν οι κυριότερες αρχές της αγωνιστικής φιλοσοφίας πάνω στις οποίες θα πατούν παίκτες και προπονητές μέχρι την άνοιξη.

Κατά την διάρκεια της σεζόν λίγα πράγματα μπορούν ν’ αλλάξουν και ουσιαστικά ο πιο σημαντικός -και σε μαγάλο βαθμό αστάθμητος- παράγοντας που μπορεί να επιφέρει σοβαρές ανατροπές στην… πλοκή, είναι οι τραυματισμοί. Οπωσδήποτε υπάρχουν παραδείγματα που μια προσθήκη ή μια αλλαγή πλεύσης στο ροτέισον δημιούργησαν νέα δεδομένα, όμως ο κανόνας λέει ότι όπως έστρωσες θα κοιμηθείς.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Ολυμπιακό, ο οποίος ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί στο Βελιγράδι, παρουσουσίασε ένα εξαιρετικό σύνολο, που τον οδήγησε μέσα από μια ασφαλή διαδρομή μέχρι την τελευταία…πίστα της φετινής Euroleague. Τηρουμένων των αναλογιών και του συσχετισμού μπάτζετ-αποτελέσματος, το ερυθρόλευκο πρότζεκτ μπορεί να χαρακτηριστεί ως το πλέον «εύστοχο» της διοργάνωσης, αφού εκτός του ότι κέρδισε από νωρίς το σεβασμό και τα κολακευτικά σχόλια των αντιπάλων, πέτυχε έπειτα από μια πενταετία την επιστροφή της ομάδας σε ένα Final 4, το οποίο κατά τα υπόλοιπα 3/4 αποτελείται από οικονομικά πανίσχυρα κλαμπ.

Η τεράστια επιτυχία του Ολυμπιακού δεν έτυχε, πέτυχε. Ηταν αποτέλεσμα ενός πολύ συνειδητοποιημένου σχεδιασμού, ο οποίος ετοιμάστηκε από τον Γιώργο Μπαρτζώκα και πήρε σάρκα και οστά από τους αδερφούς Αγγελόπουλους. Για την ακρίβεια, μιλάμε για τη δεύτερη φάση του rebuilding που ξεκίνησε το 2020 και δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, παρότι ο Ολυμπιακός έχει δημιουργήσει πια έναν βασικό κορμό, στον οποίο ευελπιστεί ότι θα στηριχτεί τις επόμενες σεζόν, με τις πάντα απαραίτητες βελτιώσεις.

Ο 56χρονος τεχνικός βάδισε προσεκτικά και πολύ στοχευμένα στην off season, επιλέγοντας παίκτες που αντιλαμβάνονται πλήρως το ευρωπαϊκό μπάσκετ, είχαν εμπειρία στο υψηλότερο επίπεδό του, ενώ τα κίνητρα, οι φιλοδοξίες και γενικότερα το προσωπικό τους στάτους ταίριαζαν με τον σύλλογο. Το πιο σημαντικό; Βρίσκονταν άπαντες στις κορυφαίες θέσεις της λίστας του. Αποτελούσαν, δηλαδή, ιδανικά fit με βάση αυτό που είχε στο μυαλό του και η επιτυχία της απόκτησής τους τον απάλλαξε από αναπροσαρμογές πλάνων και συμβιβασμούς.

Ο Γουόκαπ ήταν εξ αρχής ο βασικός στόχος για τα γκαρντ, ο Φαλ είχε ξεχωρίσει μακράν από την ευρωπαϊκή αγορά και μετά την πολύ πρώιμη προσέγγιση στον Λαντέιλ έγινε αμέσως προτεραιότητα, ενώ και το όνομα του Τάιλερ Ντόρσεϊ ήταν από καιρό κυκλωμένο με πολύ έντονο χρώμα. Αν μάλιστα ο Ελληνοαμερικανός δεν είχε αποφασίσει να εξαντλήσει τα περιθώρια για το ΝΒΑ, πιθανότατα δεν θα προέκυπτε κανένας Λάιτι ή οποιοσδήποτε άλλος.

Το σφιχτό ρόστερ που δημιουργήθηκε διασφάλιζε το καλό κλίμα στα αποδυτήρια, καθώς εκ των πραγμάτων όλοι θα ήταν χρήσιμοι ανάλογα με τον ρόλο τους. Οι βασικοί θα είχαν ξεκάθαρο τον χώρο και τον χρόνο τους, οι συμπληρωματικοί θα έβρισκαν ευκαιρίες στην Ευρώπη και μπόλικα λεπτά στην Ελλάδα, άρα ούτε έλλειψη ρυθμού θα συναντούσαμε εύκολα, ούτε παραγκωνισμένους- δυσαρεστημένους παίκτες. Τελικά, η πορεία της σεζόν και η διαχείριση του ρόστερ δικαίωσε την εν λόγω τακτική. Σε αντίθεση με άλλα χρόνια που οι προσθήκες και αλλαγές ήταν ουκ ολίγες, ο φετινός Ολυμπιακός συνεχίζει όπως ξεκίνησε (η απόκτηση του Εϊσι δεν επηρέασε το ροτέισον, μιας και ο Αμερικανός δεν αγωνίζεται) και ήδη βρίσκεται στο Final 4. Τυχαίο;

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Ο σωστός σχεδιασμός, η σταθερότητα και η εμπιστοσύνη στο ρόστερ απέδωσαν, παρότι το εγχείρημα είχε και μια επιπλέον δυσκολία. Η ομάδα, αν και σε διαδικασία αλλαγής σελίδας, ήταν υποχρεωμένη να πετύχει. Η δίψα για τίτλους, η επιστροφή στις εγχώριες διοργανώσεις, η έλλειψη δράσης από τις αρχές του περασμένου Απρίλη και φυσικά η απουσία από τα πλέι οφ της Euroleague τα τελευταία χρόνια, υποχρέωνε τους ερυθρόλευκους να παρουσιάσουν μια δυναμική, ικανή να τους επαναφέρει στα γνωστά, υψηλά τους στάνταρ. Καταλαβαίνει, λοιπόν, κανείς πόσο… απαγορευτικό φάνταζε για τον Ολυμπιακό οποιοδήποτε άλλο ενδεχόμενο, πέρα από το άμεσο αποτέλεσμα. Το οποίο τελικά ήρθε εμφατικό κι απροσδόκητο. Κι έχουμε δρόμο ακόμα μπροστά μας…