Να μην γίνει ο Ολυμπιακός «αραξοβόλι» των ξεθυμασμένων…

Η μπόρα που ξέσπασε μεσημέρι της Δευτέρας στην περιοχή του Ρέντη όπου και το προπονητήριο του Ολυμπιακού ήταν αναμενόμενη. Η ένταση και η έκτασή της ήταν άγνωστες. Τελικά επρόκειτο για καταιγίδα. Όσα είπε ο ηγέτης του Ολυμπιακού αναφορικά με την στάση και τις ευθύνες των ποδοσφαιριστώ,ν ήταν σε γενικές γραμμές αυτά που λένε στις ιδιωτικές συζητήσεις τους οι οπαδοί του Ολυμπιακού. Τίποτα λιγότερο.

Ο οπαδός μπορεί να χωνέψει την απώλεια ενός πρωταθλήματος, το κυνήγι από την διαιτησίας κι από όσους -μέσα κι έξω από την κυβέρνηση- κάνουν κουμάντο στο ποδόσφαιρο. Δεν μπορεί να χωνέψει όμως παίκτες να αδιαφορούν, να τσακώνονται στις προπονήσεις, να χωρίζονται σε κλίκες, να χρειάζεται να τους παρακαλάνε να βγουν για ζέσταμα κι άλλα ευτράπελα και θλιβερά.

Αυτά δεν καταπίνονται ούτε συγχωρούνται γιατί συμβαίνουν σε μια ομάδα που τους προσφέρει τα υψηλότερα συμβόλαια και τους παρέχει για να προπονούνται και να αγωνίζονται το καλύτερο προπονητήριο και το καλύτερο γήπεδο στην Ελλάδα. Όταν οι απλήρωτοι και ταλαιπωρημένοι παίκτες του Παναθηναϊκού αγωνίζονται με πάθος και φιλότιμο, το να βλέπει ο οπαδός τους παίκτες του Ολυμπιακού (όχι όλους) να περιφέρονται στο γήπεδο και να πασάρουν όπου υπάρχουν κολλητοί τους, αδιαφορώντας για το συμφέρον της ομάδας τους, είναι ακατανόητο και εξοργιστικό.

Όσα σκέφτεται ο μέσος οπαδός και θα ήθελε να τα πει στους παίκτες, τα έβγαλε από το στόμα του ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Κι ήταν λογικό να μην υπάρξει από μέρους των παικτών αντίλογος. Ποιος να μιλήσει και τι να πει όπως έγραφε κάποτε ο αξεπέραστος Άκης Πάνου.

Το άσχημο κλίμα στα αποδυτήρια και οι φατρίες ανάμεσα στους παίκτες ήταν η αιτία που ξηλώθηκε ο Τάκης Λεμονής και ήρθε ο Γκαρθία. Δυστυχώς, το πρόβλημα ξεπερνούσε -όπως φάνηκε- τον προπονητή διότι ακουμπούσε στο γενικότερο κλίμα που είχε διαμορφωθεί.

Αυτό φάνηκε και από το ότι δεν άλλαξαν πολλά επειδή μπήκε νωρίτερα τέλος στην παρουσία των Καπίνο, Μίλιτς, Καρσελά και Εμενίκε στις προπονήσεις και την λειτουργία της ομάδας. Τίποτα δεν λύθηκε. Ο Γκαρθία εξαιτίας και δικών του προσωπικών αδυναμιών και προβλημάτων έμοιαζε ανίκανος να διαχειριστεί το πρόβλημα. Να σημειώσουμε ωστόσο ότι δεν ήταν αυτός που το δημιούργησε κι ως εκ τούτου αυτοί που έπρεπε να τεθούν πρώτοι και δημόσια προ των ευθυνών τους ήταν οι παίκτες. Μπορεί οι καμπάνες που ακούστηκαν να ήταν βαριές αλλά αυτό αφορά εκείνους που τις άκουσαν.

Ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν έχει πρόβλημα αν αδειάσει αύριο το πρωί το Ρέντη και παίζουν οι πιτσιρικάδες μέχρι να τελειώσει το πρωτάθλημα. Δεν τον νοιάζει καν αν χαθεί η δεύτερη θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Έτσι κι αλλιώς, με κανέναν μα με κανέναν από όλους αυτούς δεν είχε ταυτιστεί. Κι αυτό ίσως είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έφεραν τον Ολυμπιακό σε τέτοια κατάσταση.

Εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη και τη νέα χρονιά να αντικρίσει μια άλλη ομάδα με παίκτες που δεν θα αντιμετωπίζουν τον Ολυμπιακό ως αραξοβόλι αλλά θα έχουν στόχους και φιλοδοξίες. Με την έννοια αυτή όσα βαριά είπε ο Μαρινάκης στους παίκτες, ακούστηκαν σαν μια καλή αρχή.