Τώρα μόνο το νταμπλ έχει σημασία…

Να χάνεις ένα εκτός έδρας ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό δεν είναι καταστροφικό, ειδικά όταν έχεις καθαρίσει το πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός το ήθελε περισσότερο, εκμεταλλεύτηκε την στιγμή του (σ.σ. κάτι που δεν έκανε ο Ολυμπιακός στη μεγάλη ευκαιρία του Μασούρα) και κέρδισε…

Το άσχημο, όμως, ξέρετε ποιο είναι; Ότι ο Ολυμπιακός, αν και ο Πέδρο Μαρτίνς ανακάτεψε όσο μπορούσε την τράπουλα στο δεύτερο ημίχρονο, σε 50 λεπτά μαζί με τις καθυστερήσεις δεν δημιούργησε ούτε μια κλασική ευκαιρία. Ούτε μία…

Μέσα σε αυτό το ανακάτεμα της τράπουλας, βέβαια, είχαμε και την αλλαγή του Ελ Αραμπί με τον Τικίνιο, που εγώ τουλάχιστον δεν την κατάλαβα. Με τον Μαροκινό στο χορτάρι η ομάδα έδειχνε να έχει καλύτερες πιθανότητες, ειδικά σε καταστάσεις transition. Για να την κάνει την αλλαγή ο Μαρτίνς, βέβαια, κάτι θα είχε στο μυαλό του, αλλά ότι και να είχε δεν βγήκε. Εκτός πια κι αν είχε κάποια ενόχληση ο Ελ Αραμπί, κάτι που την στιγμή που έγραφα εγώ τούτες τις γραμμές, δεν ήμουν σε θέση να το ξέρω…

Όπως και να ‘χει, στη Λεωφόρο είδαμε κάτι που έχουμε δει και σε άλλα ματς παρόμοιας δυναμικής στη φετινή σεζόν: Τον Ολυμπιακό δηλαδή να μπλοκάρει και να «διαβάζεται» εύκολα, ειδικά όταν τα βρίσκει σκούρα και πρέπει να αντιδράσει. Και επαναλαμβάνω ότι όλα αυτά δεν τα έχουμε δει για πρώτη φορά φέτος.

Απλά στη Λεωφόρο είδαμε και ατελείωτες γιόμες στο τελευταίο δεκάλεπτο, κάτι που ενόχλησε ακόμα περισσότερο…

Όλα αυτά, πάντως, πρέπει να αξιολογηθούν μετά το τέλος της σεζόν. Κι εγώ τουλάχιστον είμαι σίγουρος ότι θα αξιολογηθούν όπως πρέπει. Τώρα το μόνο που έχει σημασία είναι να τελειώσει η ομάδα τη σεζόν, κάνοντας το νταμπλ.

Την Μεγάλη Πέμπτη υπάρχει ο πρώτος ημιτελικός με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και ο Ολυμπιακός χρειάζεται ένα θετικό αποτέλεσμα για να έχει τις πιθανότητες πρόκρισης με το μέρος του στη ρεβάνς του «Γεώργιος Καραϊσκάκης».

Κι αν περάσει στον τελικό με τον Παναθηναϊκό θα έχει την ευκαιρία να τον κερδίσει για πρώτη φορά φέτος, σ’ ένα παιχνίδι, όμως, που θα κρίνει έναν τίτλο. Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους αυτό άπαντες στο Ρέντη κι ας κάνουν αυτό που μπορούν και αυτό που πρέπει…