Το εξώδικο “φούσκα” του Γιαννακόπουλου

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος “εξ απαλών ονύχων (από μωρό δηλαδή) οχυρώθηκε με την έννοια του αλληλοσεβασμού” και τον διακρίνει “βαθιά ταύτιση με τα υπέρτατα αγαθά του αθλητισμού” (όπως ο ίδιος μας ενημερώνει), απέστειλε εξώδικο στα ΜΜΕ ζητώντας -για να μην τα πολυλογώ δείτε εδώ- να μην αναφερθούν ποτέ ξανά σε όποια ανάρτηση κι αν κάνει στο Instagram καθώς και να διαγράψουν όλα τα σχετικά με όσες δικές του στο παρελθόν έχουν δημοσιεύσει, ειδάλλως θα προσφύγει δικαστικά…

Ξεπερνώντας τα περί “αλληλοσεβασμού” και τις λοιπές πομφόλυγες (αν αρχίσω να γράφω αντίθετα παραδείγματα θα νυχτώσουμε -με τελευταίο υποτιμητικό “το αεκ” που και καλά το “διόρθωσε” μισή μέρα μετά) ας σταθούμε μόνο στην απαίτησή του, η οποία δεν (υπο)στηρίζεται από πουθενά:

Η κρατούσα, λοιπόν, νομική άποψη παγκοσμίως περί χρήσης των αναρτήσεων στα social media θέλει να λογίζεται ως “προσωπική άποψη του γράφοντος χωρίς να αποτελεί δημόσιο λόγο και άρα να προστατεύεται από το απόρρητο των επικοινωνιών” οποιαδήποτε δεν γίνεται δημόσια. Οταν, συνεπώς, προκειμένου να την δεις χρειάζεσαι την πάσης φύσεως συναίνεση του γράφοντα.

Αντίθετα, αν η ανάρτηση είναι σε κοινή θέα για όλους τους χρήστες τότε θεωρείται ως δημόσιος λόγος κι έτσι αντιμετωπίζεται και νομικά…

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει επιλέξει τον δημόσιο χαρακτήρα στον λογαριασμό του στο Instagram. Σε Μέσο με περίπου 1 δισεκατομμύριο ενεργούς μηνιαίους χρήστες, οι οποίοι δυνητικά θα μπορούσαν να τον ακολουθούν (πέραν των σχεδόν 83.000 που το κάνουν ήδη) εάν το επέλεγαν, αφού ο ίδιος δεν έχει -εκουσίως- ενεργοποιήσει οποιαδήποτε λειτουργία περιορισμού του δημόσιου χαρακτήρα του λογαριασμού του…

Κοντολογίς, γνωρίζει κι έχει αποδεχτεί ότι όσα ποστάρει έχουν ίδια ακριβώς αξία όπως όταν βγαίνει στα μικρόφωνα, στις κάμερες ή όταν εκδίδει ανακοίνωση. Επιπλέον, θα γνωρίζει (κι αν όχι, σίγουρα θα το επιβεβαιώσουν οι νομικοί του σύμβουλοι) πως “η ελευθερία των ΜΜΕ στη συλλογή και διάδοση των πληροφοριών” προστατεύεται ποικιλοτρόπως από το Σύνταγμα.

Άρα, μπορεί και ο ίδιος να συμπεράνει (και νομικά πλέον, διότι μέσω της κοινής λογικής δεν υπάρχει κάποιος που να υποστηρίζει το απολύτως παράλογο “γράφω δημόσια ότι θέλω αλλά σας απαγορεύω την αναπαραγωγή του) πως το εξώδικό του είναι “φούσκα”. Αν και ψυλλιάζομαι πως το γνωρίζει, ότι του το εξήγησαν οι νομικοί του, αλλά για άλλους επείγοντες -επικοινωνιακούς- λόγους επέλεξε να το αποστείλει…