
Για ποιο λόγο γυρίστηκε η Χολιγουντιανή παραγωγή με πρωταγωνιστή τον Όσκαρ και κομπάρσους, ιατροδικαστές, νοσοκόμους; Και χωρίς αυτήν, δεν έχανε το Γιουρόπα...
Την Πέμπτη που μας πέρασε μέρα που ανακοινώθηκε η ετυμηγορία του αθλητικού δικαστή για το ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, αναρωτιόμουν πως θα περιέγραφαν οι οπαδοί της χάρτινης πρωταθλήτριας στα παιδιά τους, τον τίτλο του 2018. Τι θα τους έλεγαν δηλαδή, πως «μόλις φάγαμε ένα καθαρό γκολ, πέσαμε πάνω στον διαιτητή για να το ακυρώσει και μετά δεν βγαίναμε από τα αποδυτήρια αν δε μαθαίναμε την οριστική του απόφαση, επικαλούμενοι τον τρόμο από ένα όπλο που είδαμε σε φωτογραφία;». Γιατί η αλήθεια αυτή είναι και στην εποχή της πληροφόρησης που ζούμε, απέχει μόλις ένα κλικ.
Το ενδεχόμενο να μην αναφέρονται σε αυτό δεν παίζει, για τον ίδιο λόγο που όλα τα κοριτσάκια μέχρι να γεράσουν, θυμούνται πως έχασαν την παρθενιά τους. Για μια ΠΑΕ που μετράει μόλις 4 χρόνια ζωής, το πρώτο πρωτάθλημα στην Α εθνική, αποκτά μουσειακή αξία.
Κλείνοντας εκείνη την αναφορά λοιπόν, είχα ξεκινήσει το Υ.Γ., γράφοντας: «Πέρα από φόρτιση δε νοιώθω κάτι περισσότερο, όπως οργή, αγανάκτηση, μίσος κλπ».
Ο πρώτος που σχολίασε μόλις το ανέβασα στο facebook ήταν συνοπαδός μου, που αναρωτήθηκε «δηλαδή δε νιώθεις οργή για ότι συνέβη;» Επανέλαβα πως όχι, έναν αρχικό εκνευρισμό τον ξεπέρασα σύντομα και πέρα από μια δόση πίκρας, δεν αισθάνθηκα κάτι περισσότερο.
Γενικώς είμαι άνθρωπος που οργίζομαι σπάνια έως ποτέ, όχι γιατί έχω κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες, απλώς επειδή τα χρόνια που έχω ζήσει που έδειξαν πως η οργή δεν οδηγεί πουθενά, ίσα ίσα θολώνει το μυαλό και κάνει χειρότερα τα πράγματα
Στη συνέχεια του Υ.Γ., μάλιστα, παρέθεσα το ακόμα σημαντικότερο: «Η ζωή μου έχει διδάξει πως όταν αποκτάς ένα πράγμα με δόλο, στην πορεία σου παίρνει πίσω δέκα. Ο νόμος αυτός είναι αμείλικτος και δεν κάνει εξαιρέσεις»
Πριν αλέκτωρ λαλήσει, ο Ολυμπιακός που μετά το δικαστικό γκρέμισμα τον ΠΑΟΚ από τον κορυφή βρέθηκε στη δεύτερη θέση, αντίκρισε ξανά την πλάτη του ΠΑΟΚ.
Για ποιο λόγο λοιπόν γυρίστηκε η Χολιγουντιανή παραγωγή με πρωταγωνιστή τον Όσκαρ;
Στην ίδια θέση θα ήταν και πάλι, το Γιουρόπα το είχε στο τσεπάκι, μόνο που δε θα κουβαλούσε το στίγμα πως σκηνοθέτησε ταινία με αστέρες της υποκριτικής και κομπάρσους κάτι ιατροδικαστές, νοσοκόμους κλπ.
Χωρίς αυτό θα ήταν απλώς μια κακή χρονιά και τέλος, αφήστε που είναι λιγότερο δύσκολο να περάσεις την ΑΕΚ παρά τον φετινό ΠΑΟΚ, που είναι με διαφορά η καλύτερη ομάδα.
Στο κάτω κάτω της γραφής είχαν έτοιμο και το σενάριο που σιγοέψηναν από την αρχή της χρονιάς, πως «η κυβέρνηση έταξε στον ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα», το είχαν παπαγαλίσει τόσες φορές που στο τέλος θα το πίστευαν, οπότε θα είχαν ένα βολικό άλλοθι για να παρηγορούν ο ένας τον άλλον, το δύσκολο καλοκαίρι που έρχεται.
Τώρα τι θα λένε, πως «είδαμε την πλάτη της ομάδας που έφαγε -9 και σε τελική -12;»
Πως θα το αντέξει η περηφάνια, αυτών που καθ΄όλη τη διάρκεια της χρονιάς, είχαν ως μότο, «ότι και να λέτε, έχουμε 412 πρωταθλήματα;»
Εσείς με τα 412 λοιπόν, δεν μπορείτε να περάσετε μια ομάδα που έχασε δυο αγώνες στα χαρτιά, ενώ πήρατε τρεις βαθμούς χωρίς να ιδρώσετε;
Μακάρι να είχατε 1627 πρωταθλήματα, όσα περισσότερα κοκορεύεστε πως έχετε, τόσο μεγαλύτερη η ξεφτίλα να μην μπορείτε να περάσετε τον φτωχό ΠΑΟΚ των μόλις δυο πρωταθλημάτων, που οδηγήθηκε στο απόσπασμα.
Και παρόλα αυτά, παραμένει όρθιος και δυνατός, εσείς διασύρεστε αγωνιστικά..
Όπως γίνεται αντιληπτό, μια απλώς άσχημη χρονιά για τον Ολυμπιακό εξελίσσεται σε εφιάλτη, αφού κινδυνεύει με το κάζο του αιώνα, όντας εγκλωβισμένος όχι μόνο στη ρητορική που ανέπτυξε σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, αλλά και στις πράξεις του. Τόσα χρόνια είχε να διαχειριστεί μόνο το δεύτερο, που και πάλι προσπαθούσε να το μπαλώσει με το .«επιχείρημα» της καλύτερης ομάδας, αν και όταν είσαι καλύτερος, δε γίνεσαι κλέφτης.
Το φετινό μάλιστα ήταν ολόκληρη ταινία, με σενάριο και σκηνοθεσία, τα προηγούμενα ήταν διάσπαρτα μονόπρακτα…
Όπως και να χει, το Υ.Γ. της περασμένης Πέμπτης τα λέει όλα, είναι από τους κανόνες μάλιστα που δεν έχουν εξαιρέσεις, δε γλυτώνει κανείς.
Όταν κάνεις λαδιά κερδίζοντας κάτι με δόλο, δεν υπάρχει περίπτωση να το χαρείς, δεν θα αργήσει η ώρα που θα πέσεις μέσα στο λάκκο που έσκαψες και θα αναθεματίζεις την ώρα και τη στιγμή που συνέλαβες το σχέδιο.
Επαναλαμβάνω επίσης πως για κάθε ένα που παίρνεις με βρώμικο τρόπο χάνεις δεκαπλάσια, όσο πιο διεστραμμένο είναι το σχέδιο μάλιστα τόσο πιο βαριά θα είναι η αποπληρωμή, διότι τα σενάρια που μπορεί να κατασκευάσει ο άρρωστος ανθρώπινος νους έχουν εκ φύσεως κάποια όρια, τα σενάρια όμως που φτιάχνει η ζωή είναι εντελώς απρόβλεπτα, οπότε ο γαύρος ακόμα δεν ξεκίνησε να αποπληρώνει τις δόσεις τις λαδιάς.
Το ίδιο ισχύει και για τη φετινή συνοδοιπόρο και άξια μαθήτρια του, που και για εκείνη δε θα αργήσει η ώρα της αποπληρωμής, χωρίς μάλιστα να μπορέσει ποτέ να χαρεί, αυτό που κέρδισε με απατεωνίστικο τρόπο…