Η έλλειψη πλάνου επιθετικής ανάπτυξης εξακολουθεί να στιγματίζει αρνητικά την Εθνική Ομάδα.
Πάει καιρός τώρα που η Εθνική Ομάδα δεν μπορεί να σταυρώσει δεύτερο θετικό αποτέλεσμα στη σειρά. Συνήθως στο πρώτο δημιουργεί προσδοκίες για να έρθει το δεύτερο και να τις διαψεύσει. Το ζήσαμε και στα δύο παιχνίδια, τα πρώτα του Γκουστάβο Πογιέτ στον πάγκο της Εθνικής. Νίκη με συμπαθητική εμφάνιση κόντρα στη Ρουμανία, ήττα με αποκαρδιωτική εμφάνιση κόντρα στο Μαυροβούνιο.
Τα πράγματα είναι λιγότερο σύνθετα από όσο νομίζουμε. Ο έμπειρος προπονητής των Μαυροβούνιων έκλεισε τους χώρους αφήνοντας τους διεθνείς μας να φτάνουν μέχρι τη μεσαία γραμμή κι εκεί άρχισαν να πρεσάρουν πάνω στον Σιώπη ώστε να μην έχουν οι συμπαίκτες του να ακουμπήσουν την μπάλα αναγκασμένοι να την γυρίζουν ακόμα πιο πίσω στους στόπερ. Ο Πογιέτ δεν αντιλήφθηκε το πρόβλημα ή δεν βρήκε λύση με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να οργανώσουμε μια επίθεση της προκοπής.
Το πρόβλημα έγινε ακόμα μεγαλύτερο διότι ο νέος κόουτς της Εθνικής αποφάσισε να κατεβάσει την ομάδα χωρίς εξτρέμ βάζοντας στα πλάγια τους Πέλκα και Δουβίκα. Φάνηκε από το πρώτο φιλικό με τη Ρουμανία ότι ο νέος τεχνικός θέλει να έχει στα πλάγια παίκτες που να πατάνε την αντίπαλη περιοχή. Σκέψη λογική αλλά έχει νόημα όταν η μπάλα φτάνει μέχρι εκεί. Διότι άλλο είναι να κάνει αυτή τη δουλειά π.χ ο Δουβίκας κι άλλο ο Μασούρας που την έχει σήμα κατατεθέν. Μασούρας όμως δεν υπήρχε διαθέσιμος.
Το να βαφτίζονται οι φορ εξτρέμ και οι εξτρέμ μπακ όπως έγινε στο δεύτερο ημίχρονο με τον Χατζηγιοβάνη δεν λύνονται τα προβλήματα. Ωστόσο είναι ακόμα νωρίς. Αν δεν πειραματιστεί τώρα ο Πογιετ ποτέ θα το κάνει; Στα ματς του Νάσιονς Λιγκ που αρχίζουν τον Ιούνη. Θυμίζω ότι μέχρι τότε δεν θα έχει άλλη ευκαιρία να δουλέψει με τους διεθνείς ο Ουρουγουανός τεχνικός. Κατά συνέπεια ο, τι είδαμε είδαμε κι ο κόουτς ο, τι κατάλαβε κατάλαβε.
Το θέμα είναι ότι πηγαίνοντας προς τον Ιούνη να είναι διαθέσιμοι παίκτες που σε καλή αγωνιστική κατάσταση μπορούν να ανεβάσουν την αγωνιστική ισχύ της Εθνικής. Αναφέρομαι στον Μασούρα, τον Κουρμπέλη και φυσικά στον Κώστα Φορτούνη. Επίσης θεωρώ αυτονόητο ότι θα επιστρέψει στη μεγάλη Εθνική και ο Χρήστος Τζόλης. Ο νεαρός Λύρατζης είναι φανερό ότι τα καταφέρνει καλύτερα από τον Ρώτα στη θέση του δεξιού μπακ. Ωστόσο η έλλειψη ποιότητας στη θέση αυτή βγάζει μάτι. Επί Φαντ Σιπ τονίζαμε ότι η Εθνική δεν έχει πλάνο επιθετικής ανάπτυξης. Το πλάνο αυτό αναζητείται και επί Πογιέτ. Νωρίς είναι ακόμα αλλά αποτυχία και σε αυτό το Νάσιονς Λιγκ ούτε συγχωρείται ούτε αντέχεται…