Ολυμπιακός: Η μεταβολή της εντεκάδας

Στα χρόνια του σχολείου και αργότερα του στρατού (πριν από κάποιες δεκαετίες, είναι αλήθεια) όταν θέλαμε να «πειράξουμε» τους λιγότερο ψηλούς (τότε ήταν πλάκα, δεν ήταν… μπούλινγκ) τους λέγαμε ότι δεν τρέχει τίποτα που ήταν τελευταίοι στη σειρά της παράταξης, αφού σε περίπτωση μεταβολής θα βρίσκονταν πρώτοι.

Κάτι ανάλογο έχει συμβεί τον τελευταίο καιρό με τη σειρά προτεραιότητας στο Ρέντη. Ο Καρίμ Ανσαριφάρντ για παράδειγμα από εκεί που είχε το Νο4, έχει φτάσει στο Νο1.  Τα πολλά λεφτά δόθηκαν για να έρθουν στο λιμάνι ο Εμενίκε και ο Τζούρτζεβιτς, ώστε να επιτευχθεί ο συνδυασμός εμπειρίας και ταλέντου, όμως και οι δύο δεν είναι σε θέση να προσφέρουν, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.  Ο Νιγηριανός μπαινοβγαίνει λόγω τραυματισμών, ενώ  Σέρβος έχει χάσει τη σύνδεση με τα δίχτυα της αντίπαλης εστίας.

Στην άμυνα το ποντάρισμα έγινε στον Βούκοβιτς ως πιο έμπειρο αλλά και στον Μποτία που παρέμεινε όλο το δίμηνο της μεταγραφικής περιόδου τραυματίας, αν και ο ατζέντης του θεωρητικά αναζητούσε ομάδα. Η πιο ακριβή μεταγραφή ήταν αυτή του Ένγκελς ο οποίος είναι γεγονός ότι ανταποκρίνεται όμως την παράσταση έχει κλέψει ο Σισέ, ένα ψηλό παιδί που ήρθε από το πουθενά και έφτασε σε χρόνο ρεκόρ να έχει κερδίσει τη θέση του βασικού στο κέντρο της άμυνας, να σκοράρει και να δείχνει στη φανέλα του το σύνθημα «αγαπώ τον Ολυμπιακό, gate 7».

Ποιος θα τα πίστευε όλα αυτά, κι όμως αποτελούν την πραγματικότητα.  Ακόμη και στον άξονα της μεσαίας γραμμής ο Μάρτινς επανήλθε στο προσκήνιο κι έμεινε έξω ο Ζντιέλαρ, ενώ η αλλαγή ρόλων κάτω από την εστία δεν ήταν δα και το πιο αφύσικο καθώς  ο Σίλβιο Προτό έχει αμέτρητες παραστάσεις σε σχέση με τον Στέφανο Καπίνο και συγκυριακά πήρε τα ματς όπου ο Ολυμπιακός δέχθηκε τη μεγαλύτερη πίεση, άρα ο τερματοφύλακας του είχε πολλές περισσότερες πιθανότητες για να φτάσει στη διάκριση.

Προφανώς και η αλλαγή του προπονητή λειτούργησε στο να έρθουν τα πάνω κάτω στο Ρέντη. Οι πιο πολλοί κόουτς που αναλαμβάνουν να συνεχίσουν τη δουλειά ενός άλλου συνήθως πάνε να κερδίσουν τους εκτός πλάνου ποδοσφαιριστές, ποντάροντας στο μεγαλύτερο κίνητρό τους. Κάπως έτσι έπραξε και ο Περέιρα όταν πήρε τη θέση του Μίτσελ και έδωσε ευκαιρίες στον Φορτούνη που μέχρι τότε έβλεπε τη φανέλα του Τσόρι.

Ο Λεμονής που έχει «γυρίσει» αρκετές φορές δεν είχε κανένα λόγο να μην ακολουθήσει το προκαθορισμένο μονοπάτι, όμως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να βοηθηθεί και από τους παίκτες για την απόκτηση των οποίων δαπάνησε τα πιο πολλά χρήματα, συνεπώς στις άμεσες υποχρεώσεις του Τάκη είναι τους αξιοποιήσει κι αυτούς. Την ώρα που παρελαύνει άλλωστε η διμοιρία, ποιος μπορεί να διατάξει μεταβολή;