Παναθηναϊκός: Με τέτοια προσωπικότητα δεν χάνει την Ευρώπη

Τελειωμένο τον είχαν τον Παναθηναϊκό στο Κλεάνθης Βικελίδης και εδώ που τα λέμε όσοι θεωρούσαν πως οι πράσινοι με τόσα προβλήματα που πήγαν στη Θεσσαλονίκη δεν θα τα κατάφερναν δεν είχαν άδικο. Δεν είναι και λίγο να μην έχεις 11 ποδοσφαιριστές στη διάθεσή σου σε ένα παιχνίδι απέναντι σε μία από τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος. Και μάλιστα από τις πιο φορμαρισμένες, όπως μας είχε δείξει το πρόσφατο παρελθόν.

Ο Παναθηναϊκός πήγε να παίξει με τον Άρη σε ένα ματς που θυμίζω πως αν έχανε θα έμενε με πέντε βαθμούς πίσω από τον αντίπαλό του. Και θα παρέμενε, όπως αποδείχτηκε από το αποτέλεσμα στο ΟΑΚΑ, στο -4 από την ΑΕΚ. Με το 0-0 είναι σε απόσταση… βολής και από τους δύο. Και κρατάει την τύχη στα χέρια του.

Θυμίζω επίσης πως οι πράσινοι δεν είχαν στην αποστολή τους κανένα αριστερό μπακ, κανένα «εξάρι», κανέναν αναπληρωματικό εξτρέμ, κανέναν αναπληρωματικό σέντερ φορ, κανέναν αναπληρωματικό κεντρικό αμυντικό! 11 παίκτες που έπαιξαν, συν ο Μαουρίσιο. Αυτές ήταν οι «κανονικές» επιλογές του Γιοβάνοβιτς. Και από ΄κει και πέρα ένας αναπληρωματικός τερματοφύλακας (Διούδης), ο Αγιούμπ που είναι σαν να μην… υπάρχει και έξι αμούστακα παιδιά.

Τι χρειάζεσαι σε τέτοιες περιπτώσεις; Προσωπικότητα. Και έναν προπονητή που ξέρει να διαχειριστεί καταστάσεις και να προσαρμόσει τα πλάνα του στα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί. Ο Παναθηναϊκός τα είχε και τα δύο. Δεν «μάσησαν» οι παίκτες στον εκνευρισμό που προσπάθησαν να τους δημιουργήσουν κυρίως οι μεσοεπιθετικοί του Άρη. Με μπροστάρηδες τον Παλάσιος και τον Σένκεφελντ έβγαλαν την απαιτούμενη προσωπικότητα και πήραν ένα αποτέλεσμα μάλλον… ξεκούραστα. Ο Άρης είχε μόνο μία πραγματικά μεγάλη ευκαιρία, την κεφαλιά του Ντιαγέ, που δοκίμασε τα αντανακλαστικά του Μπρινιόλι, με τον Ιταλό να κάνει την επέμβαση της αγωνιστικής.

Οι παίκτες τούτη τη φορά πιστώνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα, που βάσει συνθηκών κρίνεται θετικό. Όσοι είχαν απομείνει για να αγωνιστούν έδειξαν πως θα αφήσουν και την τελευταία τους… ανάσα προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους. Ο Βιγιαφάνιες και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφερόταν ήταν ένα μεγάλο παράδειγμα προς όλους. Μπράβο στον Αργεντινό, μπράβο και στον Γιοβάνοβιτς που κι αυτός πιστώνεται μερίδιο της καλής εικόνας.

Το 3-4-3 του Σέρβου έβγαλε εκτός παιχνιδιού σχεδόν όλα τα ατού του Άρη, που μπορούσε να απειλήσει μόνο από στημένες φάσεις και όχι σε ροή αγώνα. Ο Καμαρά εξαφανίστηκε, οι ακραίοι του δεν μπόρεσαν να απειλήσουν, ο Μπερτόγλιο που ήρθε από τον πάγκο δεν μπόρεσε να βοηθήσει αφού δεν βρήκε χώρους. Αν ο Γιοβάνοβιτς είχε 1-2 εξτρέμ ακόμα να φρεσκάρει την ομάδα όταν κουράστηκε, πολύ πιθανό να έπαιρνε και τη νίκη.

Άλλωστε είχε απέναντί του έναν προπονητή που έκανε ίσως το χειρότερο κουτσάρισμά του έως τώρα στη μικρή παρουσία του στην Ελλάδα. Ο Μπούργος, έχοντας μια ομάδα αποδεκατισμένη απέναντί του, δεν επέλεξε να φρεσκάρει τη δική του όταν ο Παναθηναϊκός έβγαζε πλέον κούραση. Είχε στη διάθεσή του πέντε αλλαγές και έκανε μόλις τις δύο. Κάτι που του στοίχισε στην προσπάθεία του να κερδίσει το ματς.