Ένας Ολυμπιακός που βγάζει ζωντάνια ακόμα και τώρα, αλλά όχι και τις ανάλογες ευκαιρίες…
Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά. Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις νίκες ως όφειλε και έκανε ένα ακόμα βήμα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Σιγά το κατόρθωμα θα πουν τώρα κάποιοι, αλλά δεν είναι έτσι. Ο Άρης είναι καλή και δύσκολη ομάδα, ενώ και ο τίτλος μπορεί να μην χάνεται, αλλά όσο πιο γρήγορα εξασφαλιστεί τόσο το καλύτερο…
Πολύ θετικό στα δικά μου τα μάτια είναι ότι ο Ολυμπιακός αν και έχει φτάσει στο φίνις της σεζόν πολύ ταλαιπωρημένος, έχει πολύ καλό ρυθμό και βγάζει μεγάλη ένταση στο παιχνίδι του. Πιέζει ψηλά, προσπαθεί να παίξει γρήγορο ποδόσφαιρο και τις περισσότερες φορές τα καταφέρνει και γενικώς δείχνει πολύ ζωντανός στο χορτάρι…
Είναι προφανές φυσικά ότι αυτό οφείλεται στην καλή δουλειά που γίνεται στο Ρέντη, ενώ ένα μπράβο αξίζει και στους παίκτες όχι επειδή δουλεύουν και δείχνουν επαγγελματισμό – υποχρέωσή τους είναι άλλωστε – αλλά διότι ακόμα και τώρα με το πρωτάθλημα σχεδόν κλειδωμένο δεν δείχνουν το παραμικρό σημάδι αδιαφορίας και εφησυχασμού…
Στα θετικά φυσικά και η εμφάνιση του Σισέ, ο οποίος ολοκληρώνει μια τρομερή σεζόν αν και στο ξεκίνημά της υπήρχαν πολλοί που πίστευαν ότι δεν κάνει και ότι δεν θα παραμείνει στο ρόστερ (σ.σ. αυτό ας το έχουμε στο μυαλό μας ως παράδειγμα και για άλλους παίκτες…), στα θετικά ότι σκόραρε ξανά ο Ελ Αραμπί, ο οποίος πέρασε μια μεγάλη περίοδο γκαντεμιάς και… κάπου εδώ ας περάσουμε στα αρνητικά…
Ποιο ήταν το σημαντικότερο; Ότι για μια ακόμα στη φετινή σεζόν ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε να φτιάξει ευκαιρίες σε open play. Πιέζει σωστά, έχει καλό ρυθμό και ένταση στο παιχνίδι του, αλλά όταν πρέπει να απειλήσει, είτε μπλοκάρεται, είτε μπερδεύεται. Και πάλι καλά που εκμεταλλεύεται τις στημένες φάσεις να λέμε – κάτι που είναι πολύ σημαντικό στο σύγχρονο ποδόσφαιρο – διότι διαφορετικά δύσκολα θα είχε αυτές τις διαφορές στο πρωτάθλημα…
Και εδώ να τονίσω φυσικά ότι δεν μας έκανε σοφότερους το ματς με τον Άρη, διότι το συγκεκριμένο πρόβλημα το βλέπουμε στο μεγαλύτερο διάστημα της φετινής σεζόν. Αν δεν βρει χώρους στο transition δύσκολα γίνεται απειλητικός ο Ολυμπιακός. Τι φταίει; Τις απαντήσεις αυτοί που δουλεύουν στο Ρέντη πρέπει να μας τη δώσουν, ώστε την επόμενη σεζόν η ομάδα να γίνει πιο δημιουργική και καλύτερη σε όλα τα επίπεδα. Φέτος εξάλλου είναι αδύνατον να αλλάξει κάτι. Φέτος ο Ολυμπιακός πρέπει να πανηγυρίσει με όσο πιο πειστικό τρόπο μπορεί το πρωτάθλημα και να κάνει το νταμπλ. Όλα τα άλλα θα τα δούμε το καλοκαίρι και να ξέρετε ότι ήδη γίνεται η σχετική προετοιμασία…
ΥΓ1. Στο πέναλτι που αποκρούσει ο Κουέστα υπάρχει ξεκάθαρη επανάληψη, καθώς ο τερματοφύλακας του Άρη έχει κάνει δυο βήματα μπροστά από την γραμμή πριν ακόμα εκτελέσει ο Ελ Αραμπί. Πάλι καλά τουλάχιστον που ο VAR ειδοποίησε τον διαιτητή να ξαναδεί τη φάση του Καμαρά, όπου δεν υπήρχε καμία παράβαση…
ΥΓ2. Ωραία ήταν η εικόνα με οπαδούς του Άρη στο Καραϊσκάκη και μακάρι να υπάρχει και συνέχεια…