Αυτοσκοπός για τον Ολυμπιακό η νίκη στο επόμενο ματς και τίποτα περισσότερο

Ο Ολυμπιακός έβγαλε την υποχρέωση απέναντι στον Ηρακλή σ’ ένα ματς που δεν προσφέρεται για συμπεράσματα, καθώς τόσο η σύνθεση έκτακτης ανάγκης του αντιπάλου, όσο και η κομβική εβδομάδα που ακολουθεί στην Ευρωλίγκα το μετέτρεψαν σε αγγαρεία. Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα έπαιξαν τόσο όσο, χωρίς διάθεση να πατήσουν το γκάζι και μάλιστα χρειάστηκε να ανεβάσουν την ένταση στο δεύτερο ημίχρονο ώστε να ανοίξουν την διαφορά.

Aν κάτι μπορεί να ειπωθεί για τη συγκεκριμένη αναμέτρηση, είναι η παντελής έλλειψη ρυθμού του Κουίνσι Εϊσι, ο οποίος μην έχοντας καταστεί δυνατό να βρει συνεχόμενο χρόνο συμμετοχής αδυνατεί να μπει στο κλίμα ακόμα και της θεωρητικά πιο εύκολης αναμέτρησης. Ο Αμερικανός που χτυπήθηκε από ασθένειες και τραυματισμούς κατά το πρώτο διάστημα της παρουσίας του στην Ελλάδα, πλήρωσε στην στην συνέχεια και την απουσία αγώνων που θα προσφέρονταν για την ένταξή του.

Οι ερυθρόλευκοι είχαν να παίξουν ένα μήνα στην Basket League (από τις 14 Φεβρουαρίου), με αποτέλεσμα να μην βρεθούν ευκαιρίες για έναν παίκτη που έτσι κι αλλιώς κουβαλούσε μεγάλη αποχή στην πλάτη του. Οπως καταλαβαίνει κανείς θα ήταν παράλογο και άκρως επικίνδυνο να πάρει ο Εϊσι χρόνο στην τόσο απαιτητική Euroleague, μην έχοντας πρώτα δείξει ικανός να ανταποκριθεί στο πολύ πιο βατό ελληνικό πρωτάθλημα.

Πλέον, η προσοχή στρέφεται αρχικά στην επικίνδυνη αποστολή στο Κάουνας την Τρίτη (15/3) και εν συνεχεία στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό την Πέμπτη (17/3). Πρόκειται για δύο παιχνίδια ιδιαιτέρως κρίσιμα στην ευρωπαϊκή διαδρομή των Πειραιωτών, οι οποίοι θέλουν αφού πρώτα κλειδώσουν και μαθηματικά την επιστροφή τους στα play off έπειτα από τρία χρόνια (χρειάζονται μία ακόμα νίκη), να διεκδικήσουν μια θέση στην πρώτη τετράδα.

Tο υπερπολύτιμο πλεονέκτημα έδρας στην επόμενη φάση αποτελεί έναν εφικτό στόχο, εντός του οποίου βρίσκεται από την αρχή της σεζόν ο Ολυμπιακός. Δεν του προέκυψε δηλαδή ως ευκαιρία λόγω της αποχώρησης των ρωσικών ομάδων κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία ως προς το κατά πόσο το «δικαιούται».

Βέβαια, τίποτα δεν πρόκειται να του χαριστεί κι αν δεν δείξει το σοβαρό του πρόσωπο στην τελική ευθεία της regular season, θα βρεθει προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Η δυσκολία της διοργάνωσης παραμένει σε υψηλό επίπεδο ανεξαρτήτως αντιπάλου, κάτι που μαρτυρούν και τα αποτελέσματα των τελευταίων ημερών.

Η Ζαλγκίρις που υπέταξε πριν από δύο μέρες την πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα έχει τέσσερις νίκες στα τελευταία πέντε παιχνίδια της (όπως είχε και η Αλμπα πριν υποδεχτεί τον Ολυμπιακό), ο Ερυθρός Αστέρας μετράει τέσσερις συνεχόμενες νίκες κι εχει μπει για τα καλά στο κόλπο της πρόκρισης, η Μπασκόνια διέκοψε το αρνητικό της σερί κερδίζοντας τη πρωταθλήτρια Ευρώπης Εφές και την Βιλερμπαν στη Γαλλία και φυσικά η Μονακό συνεχίζει την ξέφρενη πορεία της. Από την άλλη, τα λεγόμενα φαβορί τα βρίσκουν όλο και πιο σκούρα.

Με βάση την εικόνα που εισπράττουμε από την διοργάνωση, γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό ότι υπολογισμοί περί 2ης, 3ης και 4ης θέσης δεν έχουν ουσιαστικά κανένα νόημα. Αφενός γιατί όσο ρευστά είναι τα πράγματα στην πρώτη τετράδα της κατάταξης τόσο είναι και στη δεύτερη -αρά κανείς δεν εγγυάται ότι πχ η 3η θέση εξασφαλίζει ένα πιο βατό σταύρωμα- αφετέρου δεν μπορεί κανείς να πει με σιγουριά ποιο είναι στην πραγματικότητα το… βατό σταύρωμα.

Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τον Ολυμπιακό που διαχρονικά έχει αποδειχτεί πολύ πιο αποτελεσματικός όταν βρίσκεται υπό πίεση, σε αντίθεση με τις στιγμές που μπαίνει σε καθεστώς χαλάρωσης και υπερβολικής σιγουριάς. Ακόμα και τη φετινή σεζόν οι ερυθρόλευκοι την «πάτησαν» όποτε θεώρησαν ότι βρίσκονται σε θέση ισχύος. Πήγαν στο Βελιγράδι μετά από τρεις συνεχόμενες νίκες και δύο μεγάλα διπλά (Μιλάνο και Καζάν) κι έχασαν έπειτα από κακή εμφάνιση, πήγαν στην Πόλη να παίξουν με την Φενέρ προερχόμενοι επίσης από τρεις συνεχόμενες νίκες, η τελευταία εκ τον οποίων στο ΟΑΚΑ, κι έπεσαν εκ νέου στην παγίδα και φυσικά πήγαν στον Βερολίνο με των αέρα των τεσσάρων σερι νικών και προσγειώθηκαν ανώμαλα.

Το να ισχυριστεί κανείς ότι το να αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός την Εφές στα πλέι οφ είναι πολύ πιο δύσκολο εγχείρημα από το να αντιμετωπίσει πχ τον Ερυθρό Αστέρα ή την Μονακό, είναι κάτι που έχει βάση στη θεωρία, αλλά είναι μάλλον αυθαίρετο στην πράξη. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Σέρβοι (εχουν κερδίσει δύο φορές τους Πειραιώτες φέτος) φιλοξενούν το Final Four κι αν τους παρουσιαστεί μισή ευκαιρία να βρεθούν εκεί θα δημιουργήσουν… κόλαση ώστε να την εκμεταλλευτούν.

Από την άλλη, η γαλλική ομάδα έχει αποδείξει ότι μπορεί να φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα απόδοσης έχει παίξει στα ίσα όλες τις μεγάλες ομάδες και αν την υποτιμήσεις δεδομένα θα το μετανιώσεις. Επιπλέον, δεν χρειάζεται καν να επιχειρηματολογήσουμε για το ότι σε πνευματικό επίπεδο οι ερυθρόλευκοι ζορίζονται να διαχειριστούν τον τίτλο του φαβορί, ενώ ως αουτσάιντερ ανταποκρίνονται ως επί το πλείστον ιδανικά.

Ως εκ τούτου, αυτό που έχουν να κάνουν οι ερυθρόλευκοι είναι σταματήσουν να κοιτάζουν πιο μακριά από το επόμενο παιχνίδι. Δεν εξυπηρετεί απολύτως τίποτα να έχουν στο μυαλό τους πιθανούς αντιπάλους και λοιπά αποτελέσματα από τη στιγμή που ακόμα δεν έχουν εξασφαλίσει ούτε καν την παρουσία τους στην 8άδα.

MUST READ

Ο Πίτερς παίρνει το «όπλο» του – Ο νέος ρόλος, ο τραυματισμός του Βεζένκοφ και το φαρμακερό 57.1% στο τρίποντο (vids)

Θα πρόκειται για μέγιστο κέρδος αν κατορθώσουν να μεταφέρουν στο ΣΕΦ την μάχη για την είσοδο F4, ωστόσο οφείλουν να φτάσουν βήμα βήμα στο τέλος της κανονικής περιόδου, επικεντρώνοντας αποκλειστικά στις δικές τους υποχρεώσεις. Κι από κει και πέρα ό,τι ήθελε προκύψει…