Υποχρέωση του Πέδρο, ο νέος ελληνικός κορμός

Εκατό Super League νίκες έφτασε ο Πέδρο Μαρτίνς χθες βράδυ: 100 σε 127 δηλαδή κάτι σε 79% σε μια ολοκληρωμένη απόδειξη συνέπειας μιας ολόκληρης εποχής στο μεγάλο λιμάνι. Και αν θελήσει κανείς να βάλει τον παρονομαστή στο «αήττητο»; Τότε τα ματς γίνονται 121 σε 127 και το ποσοστό σκαρφαλώνει στο εξωπραγματικό 95,2% που δύσκολα θα βρεις αντίστοιχο σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Δεν ήταν ο Πορτογάλος κάποιος «επαγγελματίας πρωταθλητής». Το βιογραφικό του εξηγούσε πως δεν είχε καν παραστάσεις πρωταθλητισμού. Εδώ όμως άλλαξαν όλα. Και το πρώτο που πρέπει να του πιστωθεί είναι η ικανότητα του να εμφανίζει μια ομάδα δίχως δεύτερες σκέψεις. Ακόμη και όταν ο βαθμολογικός πίνακας μαρτυρά πως όλα έχουν τελειώσει.

Έχει σε –κοντά- τέσσερα χρόνια έξι ήττες στο πρωτάθλημα, όταν μόνο φέτος ο ΠΑΟΚ έχει 5, η ΑΕΚ 8 και ο Παναθηναϊκός 10! Έχει τους διώκτες του από τον Δεκέμβρη σε απόσταση ασφαλείας. Ο Ολυμπιακός όμως το πόδι δεν το πήρε ποτέ από το γκάζι. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τους «δείκτες» της αγωνιστικής απόδοσης. Έχει να κάνει με τη νοοτροπία που σαφώς και αποτελεί βασικό συστατικό της επιτυχίας. Αήττητος τελειώνει τη κανονική διάρκεια. Όπως πρόπερσι. Και πέρσι έκανε όλη και όλη μια ήττα (στη Λεωφόρο από τον Παναθηναϊκό χρησιμοποιώντας το rotation πριν το πρώτο ματς με την PSV). Και ξεχωρίζει κανείς εύκολα την κανονική διάρκεια, διότι όπως επιβεβαιώνεται εκεί κρίνεται το πρωτάθλημα.

Ο Ολυμπιακός από τον Φλεβάρη του 2019 (και την 3-1 ήττα στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ) σε αναμετρήσεις της κανονικής διάρκειας έχει μια ήττα. Σε 87 αναμετρήσεις! Προφανώς λοιπόν του βγάζεις το καπέλο.

Το timing βεβαίως δεν είναι (μόνο) για συμπεράσματα απολογισμού. Οι Ερυθρόλευκοι κάπου εδώ πρέπει να αρχίσουν να λογαριάζουν σοβαρά τα δεδομένα της season 5 του Πέδρο Μαρτίνς. Ανεξάρτητα του τι θα γίνει με την Ρωσία, επίσημα γνωρίζουν ότι αρχές Ιουλίου (5-6/7) μπαίνουν στον πρώτο προκριματικό γύρο του Champions League και ανεπίσημα έχουν καιρό τώρα καταλήξει στην απόφαση ότι αυτό σημαίνει πως η προετοιμασία τους ξεκινά στις 6 Ιουνίου.

Με δεδομένο ότι το πρωτάθλημα ολοκληρώνεται στις 15/5 και ότι ο τελικός κυπέλλου είναι για τις 21 του ίδιου μήνα, επιβάλλεται να κάνουν τον προγραμματισμό τους on the road. Και ο προγραμματισμός δεν ξεκινά με εκείνους που θα έρθουν. Ξεκινά με την διαχείριση όσων είναι εδώ. Ρόστερ με 40 παίκτες είναι αυτό.

Και μάλιστα ένα από τα ακριβότερα των τελευταίων χρόνων. Απαιτεί πολύ προσεκτική αξιολόγηση. Και διαχείριση ακόμη και για εκείνους που σε λίγο δεν θα είναι εδώ. Διότι για παράδειγμα ο Πέδρο Μαρτίνς παρότι επέμενε πέρσι για τον Πιέρ Κούντε φαίνεται πως πλέον δεν μπορεί να τον χωρέσει στο rotation. Και αυτό δεν είναι κακό. Έχει σημασία όμως ο Ολυμπιακός τον Κούντε το καλοκαίρι να μπορέσει να τον παραχωρήσει καταφέρνοντας να πάρει πίσω τα χρήματα που έδωσε.

Όπως έχει σημασία οι Ερυθρόλευκοι να αρχίσουν πλέον να επενδύουν στον επόμενο ελληνικό κορμό τους. Αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα με τον Μάριο Βρουσάι και τον Φώτη Κίτσο είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρο. Δύο παιδιά σε εξαιρετική ηλικία που εκπαιδεύονται για «μπακ Ολυμπιακού».

Τρεις με τον Βασίλη Σουρλή που σε κάθε ευκαιρία «φωνάζει» πως είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα. Είναι υποχρέωση του προπονητή ο επόμενος ελληνικός κορμός. Εκείνος που θα πρέπει να σχηματισθεί γύρω από τον Κώστα Μανωλά, τον Κώστα Φορτούνη, τον Γιώργο Μασούρα και τον Ανδρέα Μπουχαλάκη που μπορούν να εγγυηθούν για τα επόμενα χρόνια όντας στο ηλικιακό γκρουπ 28-30.

Και με την ευκαιρία: Συμπληρώθηκαν 8 μήνες από τον τραυματισμό του Φορτούνη. Και ο αρχηγός εδώ και αρκετές εβδομάδες κάνει βήματα προς τα εμπρός. Η παρουσία του στην ομάδα δεν θα τον βοηθήσει μόνο ψυχολογικά. Θα τον βοηθήσει συνολικά ώστε τον Ιούνιο να είναι έτοιμος να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν για την επόμενη σεζόν. Θα τον βοηθήσει να είναι 100% έτοιμος για τα προκριματικά που στις πρώτες στροφές. Εκείνες που δεδομένα θα απαιτούν… Φορτούνη.