Ο Παναθηναϊκός διέλυσε την ΑΕΚ απόλυτα δίκαια και είδε το ποδόσφαιρο να του επιστρέφει μέρος αυτών που αξίζει τη φετινή σεζόν.
Χρωστούσε το ίδιο το ποδόσφαιρο στον Παναθηναϊκό μία τόσο μεγάλη νίκη. Σε πολλά παιχνίδια. Και κυρίως κόντρα στην ΑΕΚ. Οι πράσινοι στη διάρκεια της χρονιάς είναι μια ομάδα πολύ ανώτερη από την Ένωση. Είναι μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος, με ποδοσφαιρικές αρχές στο παιχνίδι της, με ένα ποδόσφαιρο που υπάρχουν στιγμές που το θαυμάζεις. Δεν υπήρξε ούτε μισό ματς της ΑΕΚ τέτοιο. Και στη μεταξύ τους αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ για 1-3 ήταν το ματς. Τυχαία τελείωσε στο 1-0.
Η μεγάλη εικόνα δείχνει πως το ποδόσφαιρο ήταν άδικο που ο Παναθηναϊκός δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε πάλευε να μπει στα πλέι οφ και η ΑΕΚ ήταν… άνετη στην τρίτη θέση. Το ποδοσφαιρικά δίκαιο είναι να τερματίσει ο Παναθηναϊκός πάνω από την Ένωση στο φινάλε της σεζόν. Και αυτή η δικαιοσύνη εμφανίστηκε το βράδυ της Κυριακής στο Απόστολος Νικολαΐδης. Έξι θα μπορούσε να γράψει το… κοντέρ, αν ο Παναθηναϊκός ήταν πιο εύστοχος.
Με 3-0 στο ημίωρο και με την ΑΕΚ να τρέμει σε κάθε επαφή των Παλάσιος, Αϊτόρ και Ιωαννίδη, θα μπορούσε να φύγει από τη Λεωφόρο με ιστορικό στραπάτσο. Θα πρέπει να ανάψει μια λαμπάδα στον Ιωαννίδη που έχασε τη μεγάλη ευκαιρία στο 44′ να κάνει το 4-0 πριν στείλει τις ομάδες στα αποδυτήρια ο Πορτογάλος διαιτητής.
Ο υπέροχος Ιωαννίδης που υπό το βλέμμα του Γκουστάβο Πογιέτ, ο οποιος βρέθηκε στη Λεωφόρο, μας… έβγαλε τα μάτια. Με ένα γκολ, δύο μεγάλες ευκαιρίες (στο 61′ περνάει και τον Τσιντώτα και χάνει την ισορροπία του πριν πλασάρει για το 4-0) και όλες τις μονομαχίες απέναντι σε Τζαβέλλα και Βράνιες να είναι κερδισμένες. Έμοιαζαν οι αμυντικοί της Ένωσης με… παιδάκια απέναντι στο «θωρηκτό» Ιωαννίδη που τους γύριζε όπως και όποτε ήθελε. Αυτές οι ενέργειες ήταν που επί της ουσίας σταμάτησαν και τους… τσαμπουκάδες που με το ξεκίνημα πήγαν να αρχίσουν οι φιλοξενούμενοι. Είδαν πως απειλούνται με ιστορική ξεφτίλα και σταμάτησαν.
Ο Γιαννίκης έκανε λάθος που προσπάθησε να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής απέναντι σε αυτόν τον Παναθηναϊκό. Θα έπρεπε να γνωρίζει πως οι πράσινοι στο ανοιχτό γήπεδο μπορούν να διαλύσουν οποιονδήποτε αντίπαλο. Αμέσως μετά το 1-0 που ήρθε μόλις στο 16′ η Ένωση θέλησε να απαντήσει και άφησε μισό γήπεδο ελεύθερο στον Παλάσιος.
Ο Αργεντινός έβαλε γκολάρα και το 2-0 στο 18′ έδωσε τέλος στη σεμνή τελετή. Ακόμα κι αν η ΑΕΚ σκόραρε στο δοκάρι του Τσούμπερ, ήταν τέτοια η ορμή των παικτών του Γιοβάνοβιτς που θα σκόραραν όσα γκολ χρειάζονταν. Ίσως το 5-1 ή 6-1 να ήταν πιο δίκαιο σκορ βάσει εικόνας αγώνα.
Απόλυτα δίκαιος νικητής στο ντέρμπι ο Παναθηναϊκός, που πλέον είναι και μαθηματικά στα πλέι οφ, αλλά αυτό δεν αρκεί. Με τέτοια μεγάλη διαφορά από την τρίτη ομάδα του βαθμολογικού πίνακα, θα πρέπει ο στόχος του να είναι όχι η 4η θέση και η Ευρώπη, αλλά η τρίτη και το προσπέρασμα της ΑΕΚ. Και να χτίσει σε αυτό το αποτέλεσμα όχι μόνο για τη συνέχεια της φετινής σεζόν, αλλά κυρίως για την επόμενη. Να δει εσωτερικά πως δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από ομάδες με πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ από τον ίδιο.
ΥΓ: Ο Παλάσιος είναι ένας υπέροχος ποδοσφαιριστής. Έκανε ό,τι ήθελε, βοηθούσε σε κάθε τομέα του γηπέδου, ήταν τακτικά άριστος και σημείωσε υπέροχο γκολ. Ο Παναθηναϊκός δικαιώνεται απόλυτα για την επένδυσή του.
ΥΓ.1: Αν ο Βιτάλ με την… τρέλα που κουβαλάει στο ένας εναντίον ενός έμπαινε νωρίτερα και του έστελναν την μπάλα με αντίπαλο τον Ρότα, θα βλέπαμε ακόμα περισσότερες ομορφιές.