Προέχει η σωτηρία, το αντίο του Αλαφούζου και μετά η ενότητα για να προχωρήσει ο επόμενος. Καλύτερα να θυσιαστεί η αλήθεια κι ας μην εξαγνιστεί η ψυχή του κόσμου…
Δύο είναι τα σημαντικά πράγματα αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό. Το πρώτο και άμεσο να παραμείνει η ομάδα στη Σούπερ Λίγκα. Το δεύτερο ν’ αλλάξει ιδιοκτήτη.
Αν δεν συμβεί το μοιραίο, δεδομένα θ’ ακολουθήσει το δεύτερο αργά ή γρήγορα. Κι όταν έρθει επενδυτής, ειδικά στην περίπτωση που αυτός είναι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και οι συμπαίκτες του, σίγουρα θα επικρατήσει ενθουσιασμός. Όλοι θα κοιτούν μπροστά. Όλοι θα έχουν τη διάθεση να διαγράψουν μονομιάς τον εφιάλτη των τελευταίων τριών ετών. Να ξεχάσουν ότι υπήρξε αυτό το διάστημα στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Διότι έχουμε αναφέρει ότι η εποχή του Γιάννη Αλαφούζου στην αρχή δεν είχε αρνητικά. Από το 2013 έως και το καλοκαίρι του 2015 ο κόσμος στήριξε, γιατί έβλεπε μία νέα προσπάθεια. Είδε την ομάδα να κατακτά το κύπελλο με καλό ποδόσφαιρο, να ανταγωνίζεται τον Ολυμπιακό και να του αφαιρούνται βαθμοί κι ενώ είχε πλησιάσει την κορυφή.
Από το καλοκαίρι του 2015 κι έπειτα ήρθε το χάος με τις αλλοπρόσαλλες επιλογές του Αλαφούζου και τα εγκλήματα των συνεργατών του. Κι αυτοί δεν είναι μόνο όσοι βρίσκονταν ή βρίσκονται ακόμα στη διοίκηση. Εγκλήματα μέχρι το περασμένο καλοκαίρι έκαναν και τεχνικοί διευθυντές και προπονητές που πέρασαν από τον σύλλογο. Από τον περασμένο Ιούνιο, όμως, ό,τι έχει συμβεί είναι εξ ολοκλήρου έργο Αλαφούζου. Άφησε την ομάδα ξεκρέμαστη και η σεζόν χάθηκε πριν ξεκινήσει. Όλα αυτά γιατί δεν είχε το σθένος να πει την αλήθεια με τη λήξη κιόλας των περσινών play offs.
Σε μία αλλαγή, λοιπόν, οφείλεις να κοιτάξεις μπροστά. Ο Παναθηναϊκός, ωστόσο, έχασε αρκετά χρόνια. Από το 2010 κι έπειτα η λάμψη του ξεθωριάζει. Ο επόμενος θα έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Θα χρειαστεί χρήμα, υπομονή, οργάνωση κι επιμονή για να φτάσει ξανά να θυμίζει το ένδοξο παρελθόν του ο σύλλογος. ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ ΕΝΟΤΗΤΑ. Δεν χρειάζεται ν’ απαριθμήσουμε τις εσωτερικές έριδες. Μία ζωή στην εσωστρέφεια αυτός ο σύλλογος.
Ας πάρουμε την αισιόδοξη πλευρά, λοιπόν, ότι μένει δηλαδή ο Παναθηναϊκός. Πως; Όλα δείχνουν ότι μόνο με τροποποίηση ποινών θα έρθει η σωτηρία. Με τις δικές του δυνάμεις ή για να ακριβολογούμε με τα όποια χρήματα έβαλε ή θα βάλει και την ερχόμενη εβδομάδα ο Αλαφούζος, μοιάζει απίθανο να συμφωνήσει με όλους τους πιστωτές και να πάρει άδεια ο Παναθηναϊκός. Σε κάθε περίπτωση, αν μείνει ο Παναθηναϊκός κι έρθει επενδυτής, πιστεύει κανείς ότι αξίζει να τορπιλιστεί το ξεκίνημά του; Τι εννοούμε; Ο κάθε οπαδός του Παναθηναϊκού θα ήθελε να πάρει απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα. Που ακόμα πολλοί προσπαθούν να τα ερμηνεύσουν και στο τέλος άλλοι από άγνοια κι άλλοι από συμφέρον καταλήγουν να υποστηρίζουν διαφορετικές πλευρές.
Ερωτήματα που έχουν σχέση με την πολυμετοχικότητα δεν έχουν πάρει απάντηση. Δεδομένα σπαταλήθηκαν υπερβολικά ποσό, αλλά τι υπήρχε στο ταμείο το καλοκαίρι του 2010; Τι υποχρεώσεις γεννήθηκαν το 2011 και το 2012 και ποιος έχει την ευθύνη για ό,τι παρέλαβε ο Αλαφούζος; Τι ώθησε τον τελευταίο να εμπλακεί το 2012; Και γιατί ήταν εξαφανισμένος νωρίτερα, ενώ είχε εμφανιστεί στο ξεκίνημα της πολυμετοχικότητας; Πόσα χρήματα έβαλε ο ίδιος τελικά; Ποιοι τον οδήγησαν με τις όποιες συμβουλές του σε αλλεπάλληλα λάθη; Γιατί δεν ήταν σταθερός σ’ ένα πλάνο; Ποιοι από τους επιφανείς Παναθηναϊκούς του γύρισαν την πλάτη; Γιατί μία περίοδο είναι στα μέλια με κάποιον κι άλλη περίοδο στα μαχαίρια;
Αυτά και δεκάδες άλλα σε σχέση με το μετοχικό, τα δάνεια που πήρε, το γηπεδικό, το αθλητικό κέντρο, τις σχέσεις με τους οπαδούς, τον πόλεμο και το θάψιμο του τσεκουριού στη συνέχεια με τον ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού, ζητάνε απαντήσεις. Έχει, όμως, νόημα να αρχίσει ένας νέος κύκλος εσωστρέφειας κι ενώ θα υπάρχει άλλος ιδιοκτήτης; Όχι.
Αν, όμως, επέλθει το μοιραίο, τότε άμεσα, την επόμενη μέρα κιόλας θα χρειαστεί να ειπωθεί όλη η αλήθεια. Δεν ξέρω ποιος θα έχει τα άντερα, αλλά κάποιος θα πρέπει να μιλήσει στη μαυρισμένη ψυχή του κόσμου. Και η αλήθεια θα πρέπει να είναι αμείλικτη. Να γίνει πραγματικό restart. Να μείνουν στο προσκήνιο όσοι λειτούργησαν για τον Παναθηναϊκό κι όχι για το «εγώ» τους. Στην αναγέννηση κρατάς τα υγιή στοιχεία. Όσοι μόλυναν τον Παναθηναϊκό οργανισμό οφείλουν να εξοριστούν, να μας αδειάσουν τη γωνιά… Για να σταματήσουν επιτέλους και τα σχόλια εκατέρωθεν περί «νοσταλγών» του ενός ή του άλλου μετόχου.