ΑΕΚ: Πώς δύο νίκες μπορούν να υποθηκεύσουν (και) την επόμενη χρονιά…

Το έχουμε γράψει και παλιότερα, με άλλες αφορμές, όπως για παράδειγμα τη μεταγραφική πολιτική της ΑΕΚ, πως μερικά πράγματα κάνουν μπαμ στον «κιτρινόμαυρο» πλανήτη από μακριά. Και ας μην ασχολείσαι 24/7 με τα της ομάδας. Το ίδιο έργο παίζεται κάθε χρόνο, απλά με διαφορετικούς πρωταγωνιστές κάποιες φορές. Γιατί αυτός ο πρόλογος;

Η ΑΕΚ νίκησε την Κυριακή τον ΠΑΣ Γιάννινα στο ΟΑΚΑ. Έκανε επιτέλους το αυτονόητο και πήρε μία νίκη στην έδρα της κόντρα σε επαρχιακή ομάδα. Μετά από σερί ηττών εντός έδρας, από αποκλεισμό στο Κύπελλο, από σερί αποτυχίες σε ντέρμπι. Με τον Αργύρη Γιαννίκη να παρουσιάζεται όλο αυτό το διάστημα ως τελειωμένη υπόθεση για την ΑΕΚ. «Μένει μέχρι να φύγει»…

Είναι έτσι όμως; Για κάποιον που γνωρίζει καλά τον οργανισμό της ΑΕΚ και το πόσο εύθραυστος είναι αυτός στο ψυχολογικό κομμάτι, μόνο δεδομένο δεν θεωρείται πως ο Γιαννίκης μένει μέχρι να φύγει. Για να μην πούμε ότι με δύο νίκες στα επόμενα δύο ντέρμπι που ακολουθούν, κόντρα σε Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ, «κλειδώνει» και την είσοδό του στην «Αγιά Σοφιά».

Θα αναρωτηθεί κανείς, πόσο πιθανό είναι να πάρει δύο τέτοια ματς σε τρεις μέρες η ΑΕΚ που έχει… αλλεργία στις νίκες στα ντέρμπι; Ας υποθέσουμε για την οικονομία της συζήτησης ότι σπάει ο διάολος το ποδάρι του και το κάνει λοιπόν. Δεν θα μείνει ο Γιαννίκης και την επόμενη σεζόν, αν έχει και μία νορμάλ πορεία στα πλέι οφ;

Για να μην παρεξηγούμαι, δεν έχω κάτι προσωπικό με τον Γιαννίκη ο οποίος μπορεί να είναι καλός προπονητής και σε ένα, δύο, πέντε χρόνια να μιλάει όλη η Ευρώπη για εκείνον. Σε αυτό το περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί στην ΑΕΚ όμως, με τις υπάρχουσες συνθήκες και με το βάρος τεσσάρων πια χρόνων με παταγώδεις αποτυχίες, τέτοιου είδους πρότζεκτ είναι καταδικασμένα να αποτύχουν.

Δεν μπορεί να στηρίξει η ΑΕΚ τέτοια πρότζεκτ. Ούτε στη θέση του προπονητή, ούτε στου τεχνικού διευθυντή (βλέπε Κονέ), ούτε πουθενά. Η ΑΕΚ έχει ανάγκη από ανθρώπους με εμπειρία, με προσωπικότητα, με παραστάσεις από μεγάλες ομάδες και πρωταθλητισμό. Και θα πρέπει να το εμπεδώσει επιτέλους αυτό πρώτος ο Δημήτρης Μελισσανίδης ενόψει και της νέας σεζόν που θα βρει την ομάδα στο νέο της σπίτι.

Δεν γίνεται να συνεχίζει άλλο με αυταπάτες και… παραμύθια. Πρέπει να δει την αλήθεια και να πάρει δραστικές αποφάσεις. Δυστυχώς ο Αργύρης Γιαννίκης δεν είναι ο προπονητής που θα πρέπει να έχει η ΑΕΚ της «Αγιά Σοφιάς». Σε πέντε χρόνια μπορεί να είναι. Τώρα δεν είναι. Ο Παναγιώτης Κονέ δεν είναι ο τεχνικός διευθυντής που θα πρέπει να έχει η ΑΕΚ της «Αγιά Σοφιάς» κ.ο.κ.

Δεν μπορεί δύο – τρία καλά αποτελέσματα να αλλάζουν την άποψη που έχει παγιωθεί σε μία ολόκληρη σεζόν για πρόσωπα και καταστάσεις. Εξάλλου και… 13 σερί νίκες να κάνει η Ένωση μέχρι το τέλος της σεζόν, τίποτα ουσιαστικό δεν θα κερδίσει. Το πρωτάθλημα το έχασε από τον Δεκέμβρη και το Κύπελλο από Φεβρουάριο. Όταν η μπάλα «έκαιγε» κρίθηκαν όλοι και βγήκαν λίγοι.

MUST READ

Συνέχεια στο σερί θέλει να δώσει ο Ολυμπιακός κόντρα στη Μπασκόνια

Οι αποφάσεις θα πρέπει να είναι άμεσες και να μην περιμένουν ούτε το τέλος της σεζόν για να ληφθούν ούτε τον Ιούνιο. Από τώρα θα πρέπει ο Μελισσανίδης να καταλήξει ποιοι κάνουν για την ΑΕΚ της Νέας Φιλαδέλφειας, ποιοι όχι και να καταστρώσει το σχέδιό του για το μέλλον. Για να μην λέμε και γράφουμε τα ίδια σε έναν χρόνο από τώρα. Θα είναι κρίμα για την ΑΕΚ, για τον ίδιο τον Μελισσανίδη, αλλά και για το γήπεδο που φτιάχνει.