Ο Ολυμπιακός που ξαναπατά στις αρχές του και ο Γολγοθάς που έρχεται

Την περασμένη Τρίτη ο Ολυμπιακός μπήκε στο αεροπλάνο για την Ισπανία γεμάτος αμφιβολίες και προβλήματα. Τις αποσκευές του βάραιναν τρεις συνεχόμενες ήττες στην Ευρωλίγκα κι ένα παρολίγον πατατράκ από την ΑΕΚ. Οι μνηστήρες για την 8άδα τον είχαν ήδη περικυκλώσει επικίνδυνα κι ο Ιανουάριος, προτού φύγει, είχε προλάβει να πετύχει με το βελάκι του covid ακόμη δύο ακόμη στόχους, οι οποίοι έμειναν πίσω. Ο μεγαλύτερος βραχνάς που τον συνόδευε, βέβαια, ήταν άλλος, καθώς από τους παίκτες που ταξίδεψαν, περίπου οι μισοί ήταν μεν διαθέσιμοι, αλλά όχι και σούπερ ετοιμοπόλεμοι. Η φυσική τους κατάσταση υπολειπόταν σημαντικά σε σχέση με τα επιθυμητά επίπεδα (είτε λόγω των επιπτώσεων της νόσησης, είτε λόγω έλλειψης προπονήσεων), γεγονός δεν μείωνε απλώς τη δυναμική της ομάδας συνολικά, αλλά έβαζε περιορισμούς στον Γιώργο Μπαρτζώκα όσον αφορά τον χρόνο και τρόπο χρησιμοποίησής τους.

Παραμονή του αγώνα με τη Ρεάλ τρεις ανταγωνιστές των ερυθρόλευκων πέτυχαν σημαντικές εκτός έδρας νίκες φουντώνοντας ακόμα περισσότερο την τη μάχη των play off. Η Αρμάνι πέρασε από το Βελιγράδι, η Ζενίτ από την Βιτόρια και η Μονακό από το ΟΑΚΑ, ενώ λίγο πριν από το τζάμπολ στο WiZink Center, η Εφές λύγισε την ΤΣΣΚΑ στην Μόσχα. Η εικόνα της κατάταξης έδειχνε πλέον ότι 11 ομάδες βρίσκονται σε καθαρή τροχιά οκτάδας -με την 12η Μακάμπι να παραμένει ζωντανή- επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι καμία εκτίμηση που γίνεται πριν παρέλθουν τα 3/4 της regular season δεν μπορεί να έχει αρκετή βαρύτητα.

H εικόνα του Ολυμπιακού στo πρώτο ημίχρονο του αγώνα της Μαδρίτης έμοιαζε με το οινόπνευμα που αναζωπυρώνει τη φωτιά, αλλά εφόσον δεν προστεθούν και καινούργια ξύλα, δεν αρκεί για να την κρατήσει σε ένταση. Στην μόνη αήττητη έδρα της Euroleague και κόντρα σ’ ένα σύνολο που έχει την ευχέρεια να αφήνει εκτός παίκτες όπως ο Χάνγκα και ο Ντεκ, να χρησιμοποιεί ελάχιστα τον Ράντολφ και καθόλου τον Τόμπκινς, οι ερυθρόλευκοι έστησαν παράσταση νίκης για 20λεπτά και παρότι οι δυνάμεις τους τους εγκατέλειψαν στην επανάληψη, πάλεψαν μέχρις εσχάτων φτάνοντας τελικά το ματς να κριθεί από την εξέλιξη 1-2 κατοχών. «Η ευκαιρία χάθηκε, ο Ολυμπιακός επιστρέφει», γράφαμε εδώ στο «10», την ώρα που η αποστολή των Πειραιωτών ξυπνούσε στη Χώρα των Βάσκων για την δεύτερή δοκιμασία της.

Η μέρα που μεσαλάβησε ανάμεσα στα δύο παιχνίδια, βρήκε τους ερυθρόλευκους πικραμένους για το αποτέλεσμα απέναντι στην βασίλισσα, αλλά όχι απογοητευμένους. Μετά από αρκετές εβδομάδες υπήρχε η πεποίθηση (και τα δείγματα ασφαλώς) ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο. Οτι η ομάδα ξαναβρίσκει τη συνοχή της, ξαναπατάει στις αρχές της και αρχίζει να θυμίζει, έστω και σε περιορισμένη διάρκεια, κάτι από το καλό της πρόσωπο. Η πίεση για ένα θετικό αποτέλεσμα έπειτα από τέσσερις πια συνεχόμενες ήττες, είχε μετατραπεί σε προσμονή.

Η ανησυχία εστιαζόταν κυρίως στα αποθέματα ενέργειας που υπήρχαν και μάλιστα έγινε πιο έντονη όταν το πρωί της Παρασκευής ο Σακίλ Μακίσικ εμφανίστηκε… ράκος από τα συμπτώματα γαστρεντερίτιδας. Ο Αμερικανός δεν έλαβε φυσικά μέρος στην πρωινό ξεμούδιασμα, μένοντας στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστεί, όμως η εικόνα του μέχρι και 3 ώρες πριν από το τζάμπολ δεν άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας για την συμμετοχή του. Τελικά, λίγο πριν ξεκινήσει η προθέρμανση ενημέρωσε ότι αισθάνεται καλύτερα και ζήτησε να συμπεριληφθεί στην 12άδα. Βγήκε στο παρκέ έκανε το ζέσταμά του και με τα πολλά κατάφερε να προσφέρει ανάσα επτάμισι λεπτών στους συμπαίκτες του.

Οι ερυθρόλευκοι σε καμία περίπτωση δεν έβγαλαν μάτια απέναντι στην προβληματική φέτος Μπασκόνια, όμως για δεύτερο διαδοχικό παιχνίδι στηρίχτηκαν στο στοιχείο που καθ’όλη τη διάρκεια της σεζόν τους παρέχει την μεγαλύτερη ασφάλεια, αποτελεί σήμα κατατεθέν τους και αποτυπώνει ανά πάσα στιγμή τα επίπεδα ομαδικότητάς τους. Την άμυνα. Ηταν όλοι εκεί ο ένας για τον άλλο, πάλεψαν για κάθε μπάλα και με τον τρόπο που διεκδίκησαν και πήραν τη νίκη έδωσαν τον ορισμό της λέξης «επιμονή». Λες και είχαν ήδη αποφασίσει ότι το αρνητικό σερί σταματάει εδώ, στην Βιτόρια, ο κόσμος να χαλάσει.

Ο Παπανικολάου ήταν κυριολεκτικά παντού αποδεικνύοντας πόσο κομβική είναι η απόδοσή του για τον Ολυμπιακό. Το ίδιο και ο Ντόρσεϊ που αποτελεί ξεκάθαρα το επιθετικό βαρόμετρο, υπό την έννοια ότι ο Βεζένκοφ έχει σταθεροποιήσει σε εκπληκτικό επίπεδο την απόδοσή του, όντας η μεγαλύτερη σταθερά της ομάδας. Σπουδαία δουλειά και από δυο ακόμα παίκτες-κλειδιά, τον Φαλ και τον Γουόκαπ, η επίδραση των οποίων στην εξέλιξη ήταν καθοριστική. Με την παρουσία τους στο παρκέ οι φιλοξενούμενοι κατέγραψαν επί μέρους διαφορά +22 και +17 αντίστοιχα!

Βέβαια, το νόμισμα για τον Γάλλο σέντερ έχει δύο όψεις. Από την μία αποδεικνύεται το πόσο μεγάλη επιρροή μπορεί και πρέπει να έχει στο παιχνίδι κι από την άλλη φαίνεται απελπιστικά μόνος στην ερυθρόλευκοι φροντ λάιν. Η παρουσία του Χασάν ήταν επιεικώς διακριτική, αφού κατέγραψε συνολικά 20 λεπτά συμμετοχής (12 + 8), 4 πόντους (4 + 0), 2 ριμπάουντ (1 + 1), κανένα μπλοκ, κανένα κλέψιμο και καμία ασίστ στα παιχνίδια επί ισπανικού εδάφους. Στα τέσσερα τελευταία ευρωπαϊκά ματς χρησιμοποιείται μόλις 11 λεπτά κατά μέσο από τον προπονητή του, ο οποίος προφανώς αναγνωρίζει την κακή αγωνιστική του κατάσταση. Επιπλέον, η συμμετοχή και συνεισφορά του Ζαν Σαρλ είναι ακόμα πιο φτωχή τελευταία, γεγονός που δημιουργεί έναν γενικότερο προβληματισμό ενόψει της τρομακτικά απαιτητικής συνέχειας.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Η νίκη στη Μπασκόνια ήταν το απόλυτο ζητούμενο τη δεδομένη χρονική στιγμή και ήρθε επαναφέροντας ηρεμία και αυτοπεποίθηση στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο. Από κει και πέρα ο πραγματικός Γολγοθάς για τον Ολυμπιακό δεν έχει καν αρχίσει…