Πέρασαν τα μέτρα αλλά ισχύουν από του χρόνου, αφού λοιπόν η εφαρμογή τους αφορά την επόμενη χρονιά, για ποιο λόγο έγινε η διακοπή φέτος;
Πρώτη μούρη στο Καβούρι ήταν χθες ο Βασιλειάδης, μετά την απόφασή του να δώσει το ΟΚ για να αρχίσει και πάλι το πρωτάθλημα.
Διθυραμβικοί τίτλοι στις ιστοσελίδες που σε πρώτη ανάγνωση σε έκαναν να νομίζεις πως ζεις εποχές μεταπολίτευσης, τότε που ο Καραμανλής είχε επιστρέψει από….εξορία στο άγονο Παρίσι, για να σώσει τη χώρα.
Επανέναρξη του πρωταθλήματος λοιπόν, με απαραίτητη λεζάντα φωτογραφία του δυναμικού υπουργού να ατενίζει το μέλλον με απλανές βλέμμα, που θα ζήλευε και ο Σταλόνε.
Επειδή ο ενδεδειγμένος τρόπος δεν είναι να ξεκινάμε από το τέλος, ας το πιάσουμε από την αρχή.
Τώρα που όλα τελείωσαν κι επανήλθαμε στην κανονικότητα, μπορεί κάποιος να εξηγήσει για ποιο λόγο έγινε η διακοπή;
Τι είναι αυτό που συνέβη στις σχεδόν 20 ημέρες που δεν υπήρχε πρωτάθλημα; Χρησιμοποιώ ενικό, γιατί μου αρκεί μια και μόνο πράξη άξια αναφοράς, για να πιάσω το νόημα…
Για να τεκμηριωθεί κάθε διακοπή πρέπει πάντα να υπάρχει αιτία και κάτι που μεσολαβεί προς αυτήν την κατεύθυνση, διακόπτεις μια θεραπεία επειδή τα φάρμακα προκαλούν παρενέργειες, ο δικηγόρος ζητά διακοπή της δίκης για να προσκομίσει ένα απαραίτητο έγγραφο.
Στην περίπτωσή μας, ποιο ήταν το «επειδή» και κυρίως, ποιο το αποτέλεσμα του «επειδή»;
Θα απαντήσει ο μιντιόπληκτος αφελής, πως «πέρασαν οι προτάσεις του υπουργού περί υποβιβασμού των ομάδων σε περίπτωση επεισοδίων, απομάκρυνσης της αστυνομίας από το γήπεδα κλπ-κλπ».
Πέρασαν τα μέτρα βέβαια αλλά ισχύουν από του χρόνου αφού η εφαρμογή τους αφορά την επόμενη χρονιά, οπότε για ποιο λόγο έγινε η διακοπή φέτος;
Ας τα συζητούσαν το καλοκαίρι που δε θα υπήρχε η πίεση του χρόνου, να διοργάνωνε ο υπουργός και μια ημερίδα στη Μύκονο, να συνδύαζε τις ρηξικέλευθες αλλαγές στο ποδόσφαιρο με δωρεάν διακοπές. Το άξιζε και με το παραπάνω, τόση φαιά ουσία ξόδεψε για να στοχαστεί..
Η λύση στο γρίφο είναι απλή και υπάρχει στο εξής ρητορικό ερώτημα, «στο επόμενο πρωτάθλημα θα είναι υπουργός ο Βασιλειάδης, ώστε να καμαρώνει για τα αποτελέσματα των αποφάσεών του;»
Αν όχι σίγουρα, το πιθανότερο είναι να υπάρχει άλλος υπουργός, οπότε κάπως έπρεπε να αφήσει το στίγμα του, να κρατήσει αρχεία για να δείχνει στα εγγόνια του, πόσο στιβαρός και αποφασιστικός υπουργός ήταν στα νιάτα του.
Υπάρχει και κάτι πιο βραχυπρόθεσμο όμως, με τι μούτρα θα εμφανιστεί αύριο μεθαύριο ως τέως υπουργός ή αντιπολίτευση στην εκπομπή του Παπαδάκη, για να κατακεραυνώσει το διάδοχό του προβάλλοντας το δικό του έργο;
Τώρα όμως, θα έχει να κοκορεύεται στα κανάλια πως «διέκοψα το πρωτάθλημα άθλο που θα ζήλευε κι ο μυθικός ήρωας Ηρακλής, έφερα κοσμογονικές αλλαγές, ανάγκασα τους αξιωματούχους της ΦΙΦΑ να κάτσουν κλαρίνο, τι να σας λέω, υπερωρίες δούλευαν οι καθαρίστριες στο γραφείο, για να μαζεύουν την τεστοστερόνη που άφηνα στο πέρασμά μου…».
Μήπως θα θυμάται ο Παπαδάκης και κάθε yes man παρουσιαστής, ποιες ήταν οι διατάξεις που έφερε;
Στο «μάλιστα κύριε υπουργέ μου» θα είναι.
Αυτό συμβαίνει διαχρονικά άλλωστε, κάθε πρώην που παρελαύνει από τα κανάλια, καμαρώνει για τα νομοσχέδια που κατέβασε και τις αλλαγές που προσπάθησε να επιφέρει, τις οποίες κατά διαβολική σύμπτωση ουδείς μπόρεσε να ολοκληρώσει.
Κάθε πυροβολημένος υπουργός το ίδιο κάνει, κατεβάζει νομοσχέδιο και διατάξεις, το οποίο αντικαθίστανται από άλλα που φέρνει ο επόμενος και καταργούν τον προηγούμενο, κι ας είναι από το ίδιο κόμμα.
Κάποτε ο Ορφανός για να παραστήσει το σκληρό έφερε το ιδιώνυμο το οποίο κατάργησε ο Ιωαννίδης για να κάνει τον καλό. Στο ίδιο κόμμα ήταν αμφότεροι, στην ίδια κυβέρνηση, την ίδια περίοδο.
Καμία οργάνωση λοιπόν, κανένα πλάνο και σχέδιο, όποιος γίνεται υπουργός, πρέπει να φτιάχνει κι από ένα νομοσχέδια για να δικαιολογεί την ύπαρξη του, τα υπόλοιπα, είναι ασήμαντες λεπτομέρειες.
Θα μου πείτε, πως δεν υπάρχει σχέδιο και στρατηγική σε θέματα παιδείας, υγείας και κοινωνικού κράτους, που είναι υψίστης σημασίας, θα υπάρχει για το ποδόσφαιρο που υπάρχει για να σκοτώνουμε το χρόνο μας;