Ολυμπιακός: Ενα βήμα μπροστά ή ένα βήμα πίσω

Η προδιάθεση του καθενός, ορίζει την οπτική του και η οπτική του διαμορφώνει την γενικότερη εικόνα του. Αλλος για παράδειγμα θα πει ότι ο Ολυμπιακός εδώ κι ένα μήνα δεν παίζει καλά κι άλλος ότι εδώ κι ένα μήνα αποδεκατίζεται. Αμφότεροι δίκιο θα έχουν. Αλλος θα γκρινιάξει για τους 23 πόντους που δέχτηκε η άμυνα από τον μέχρι πρότινος GM Ράουτινς, άλλος θα σταθεί στην έκρηξη του Κώστα Σλούκα, άλλος στο ντεφορμάρισμα σημαντικών παικτών κι άλλος στην παρατεταμένη αλλοίωση του ρόστερ λόγω covid/τραυματισμών. Αλλος θα σχολιάσει το διάβασμα του παιχνιδιού από τους αντιπάλους και την ανάγκη εύρεσης εναλλακτικών, άλλος θα ζητήσει να αποκτηθεί παίκτης κι άλλος απλά θα σκεφτεί ότι κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης σεζόν είναι πιθανό να υπάρξουν και ορισμένα μπλακ άουτ.

Τι σημασία έχει, όμως, τι πιστεύει ο καθένας όταν η μόνη γνώμη που τελικά μετράει είναι εκείνου που έχει την ευθύνη και το γενικό πρόσταγμα; Εκείνου που πληρώνεται για να φταίει, όπως έχει δηλώσει επανειλημμένως. Ο οποίος, μάλιστα, μετά το τέλος του αγώνα με την ΑΕΚ εξέφρασε την σιγουριά του ότι σύντομα η ομάδα θα ξεπεράσει το κακό μομέντουμ και θα επανέλθει στα στάνταρ της. Κι όπως είναι σημαντικό για έναν προπονητή να βλέπει με ρεαλισμό την πραγματικότητα, άλλο τόσο είναι να μεταδίδει -δημοσίως ενίοτε- την πίστη του στoυς παίκτες του. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει μεγάλη εμπειρία πια και οι όποιες εκτιμήσεις του προφανώς κάπου στηρίζονται, δεν βγαίνουν από το στόμα του για λαϊκή κατανάλωση. Αλλωστε, αν κάτι τον χαρακτηρίζει όλα αυτά τα χρόνια είναι η αδυναμία του να μιλήσει διπλωματικά, αφού λέγοντας σχεδόν αβίαστα αυτό που σκέφτεται, έχει πολλές φορές παρεξηγηθεί.

Εν πάση περιπτώσει, το αν όντως ο Ολυμπιακός «ισιώσει» δεν πρόκειται να μείνει κρυφό, θα το διαπιστώσουμε προσεχώς. Από ‘κει και πέρα είναι λογικό να προβληματίζει η εικόνα του το τελευταίο διάστημα, με αποκορύφωμα τη σαββατιάτικη περιπέτεια κόντρα σ’ έναν αντίπαλο που δεν τον λες και… υπόδειγμα ομάδας. Η κλάση του Κώστα Σλούκα αποσόβησε το κάζο, αλλά εδώ που τα λέμε, το να πάρει από το χέρι ο συγκεκριμένος παίκτης τον Ολυμπιακό δεν θα έπρεπε να αποτελεί είδηση. Τι πιο σύνηθες να συμβεί, που θα ‘λεγε κι ο Ευαγγελάτος, όταν μιλάμε για μια από τις πλέον σημαντικές προσωπικότητες των ημερών στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, έναν γκαρντ που από πολύ μικρή ηλικία έμαθε να κολυμπάει στα βαθιά νερά των Final Four και των τελικών.

Αλίμονο αν θεωρεί κανείς ότι οι ερυθρόλευκοι, έτσι όπως έχουν δομηθεί και κατανείμει το μπάτζετ τους μπορούν να καταφέρουν το οτιδήποτε χωρίς μέγιστη επίδραση από το παιχνίδι του Σλούκα. Κι όσο οι απαιτήσεις της σεζόν αυξάνονται, τόσο θα πρέπει κι ο ίδιος να εμφανίζει την καλύτερη δυνατή version του με σταθερότητα και συνέπεια.

Τα στοιχεία, άλλωστε, αυτό δείχνουν. Ο Ολυμπιακός παραμένει η κορυφαία ομάδα PnR σε όλη την Euroleague, χρησιμοποιώντας στο 42,6% των επιθέσεών της και σκοράροντας 1.035 πόντους ανά κατοχή. Αντίθετα εντοπίζεται στην προτελευταία θέση σε επιθέσεις isolation, οι οποίες έτσι κι αλλιώς σπανίως χρησιμοποιούνται (μόλις στο 4,9% των κατοχών του με κέρδος 0,726 πόντους ανα κάθε μια). Τέλος, στο post up παιχνίδι οι ερυθρόλευκοι βρίσκονται στην 9η θέση, εκδηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο το 10,6% των επιθέσεών τους και παίρνοντας 0,912 πόντους ανά κατοχή. Το pick n’ roll είναι το κατ’ εξοχήν παιχνίδι του Σλούκα και οι συνεργασίες που προκύπτουν μέσα από την ανάπτυξή του αποτελούν και το Νο1 ζητούμενο του Γιώργου Μπαρτζώκα, ο οποίος δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει πόσο σημαντικό είναι να κυκλοφορεί η ομάδα του σωστά την μπάλα.

Μια ακόμα ερυθρόλευκη πρωτιά που βρίσκεται σε συνάρτηση τόσο με τα χαρακτηριστικά του Σλούκα όσο και με τα θέλω του προπονητή του, αφορά την ικανότητα του Ολυμπιακού να σκοράρει στο τέλος των επιθέσεων. Η ελληνική ομάδα έχει την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στη διοργάνωση, όταν στην διάθεσή της απομένουν τέσσερα ή λιγότερα δευτερόλεπτα. Στοιχείο που αποδεικνύει ότι η υπομονή, το διάβασμα και η σωστή εν τέλει εκτέλεση αποτελούν ένα μεγάλο της όπλο.

Η τρέχουσα εβδομάδα αναμένεται ακόμα δυσκολότερη από την προηγούμενη, καθώς ο Ολυμπιακός έχει να ταξιδέψει στην Ισπανία για διπλή αγωνιστική. Περιττό να πούμε ότι «Βασίλισσα» από …»βασίλισσα» διαφέρει και η αγωνιστική κατάσταση της Ρεάλ που μετράει επτά συνεχόμενες ευρωπαϊκές νίκες, τρομάζει. Κι ας έπεσε θύμα έκπληξης από την Ανδόρρα την Κυριακή το βράδυ, παίζοντας, πάντως, με σοβαρές ελλείψεις. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ενημερώθηκε την Δευτέρα το βράδυ για δύο νέα κρούσματα που δεν θα ταξιδέψουν στη Μαδρίτη και τη Βιτόρια, όμως σε κάθε περίπτωση οι Πειραιώτες καλούνται να βρουν άμεσα όσες περισσότερες απαντήσεις μπορούν, ώστε να παρουσιαστούν αξιοπρεπείς κι ανταγωνιστικοί. Η μάχη της οκτάδας μαίνεται αδιάκοπη και παρότι η συγκυρία δεν είναι καλή, ξέρουν καλά ότι πρέπει να εξαντλούν τις πιθανότητες κάθε φορά, σε κάθε γήπεδο. Είτε αγωνίζονται πλήρεις, είτε με σύνθεση ανάγκης.

Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα της διαβολοβδομάδας, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να ανασυνταχθεί ουσιαστικά. Δεν αντιμετωπίζει κάποια βαθιά κρίση, αλλά επειδή η -δικαιολογημένη σ’ ένα σημαντικό βαθμό- δυσλειτουργικότητά του έχει τραβήξει αρκετά, είναι λογικό να έχει προκαλέσει προβληματισμό, απογοήτευση και σε πολλές περιπτώσεις νεύρα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι ερυθρόλευκοι «πάσχουν» από μιας μορφής αποσταθεροποίηση, καθώς φαίνεται ότι λόγω όλων αυτών των μαζεμένων ανωμαλιών, τα κομμάτια της μηχανής τους έχουν μετατοπιστεί, οι ρόλοι έχουν ανακατευτεί και όλο αυτό το μπέρδεμα μεταφέρεται στο παρκέ. Κάτι, που τους κοστίζει και σε πνευματικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να προσεγγίζουν τα παιχνίδια με σημάδια διστακτικότητας και σίγουρα όχι με την αυτοπεποίθηση του περασμένου μήνα.

Δώδεκα νίκες στην Euroleague Δεκέμβρη μήνα δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση κι ο Ολυμπιακός έχει ήδη κάνει ένα μεγάλο βήμα, όμως όταν ο στόχος είναι η 8άδα χρειάζεσαι διάρκεια, μα κυρίως ικανότητα στο να σηκώνεσαι γρήγορα μετά από τις πτώσεις. Κι έχει τέτοια ορμή η διοργάνωση που σε τινάζει από τα ψηλά στα χαμηλά χωρίς να το καταλάβεις. Οσο δύσκολο είναι να χτιστεί ένα θετικό σερί, τόσο εύκολα μπορεί να προκύψει ένα αρνητικό.

Ο Ολυμπιακός διαθέτει έναν αξιόλογο προπονητή κι ένα δυνατό ρόστερ, που ο ίδιος ενέκρινε ως κατάλληλο να υπηρετήσει το πλάνο που είχε στο μυαλό του. Ενα ρόστερ που άρχισε να δημιουργείται από πέρυσι, πήρε πιο ολοκληρωμένη μορφή φέτος και με την απόδοσή του στο πρώτο τρίμηνο της σεζόν έδειξε ότι διαθέτει τις δυνατότητες να διακριθεί. Τώρα, μοιάζει να χρειάζεται μια νέα ώθηση, μια επιπλέον καθοδήγηση, μια υπενθύμιση των αρχών και των κανόνων λειτουργίας του. Την έμπνευση του Γιώργο Μπαρτζώκα, την σταθερότητα των πρωταγωνιστών του, την βοήθεια των στρατιωτών του κι επιτέλους ένα καθαρό ιατρικό δελτίο. Πάνω απ’ όλα, χρειάζεται όλοι να βάλουν το κοινό συμφέρον σε απόλυτη προτεραιότητα και να κάνουν το βήμα μπροστά ή το βήμα πίσω που απαιτείται, με βάση τον ρόλο τους και τις ανάγκες του οργανισμού. Κι αν υπάρχει κάτι προς επίλυση, θα πρέπει να λύνεται μόνο εσωτερικά. Αλλος τρόπος δεν ενδείκνυται.

Διότι όσο κι αν η κινηματογραφική μυθοπλασία δεν προσφέρεται για σοβαρή ανάλυση της πραγματικότητας, η βραχνή φωνή του Tony D’ Amato θα έρχεται πάντα να μας υπενθυμίζει τις δύο μοναδικές επιλογές που έχει μπροστά της κάθε ομάδα του κόσμου: «Εither we heal as a team, or we will die as individuals»…