Ο γεμάτος προβλήματα Ολυμπιακός οδηγήθηκε σε μια ήττα... σκέτο βασανιστήριο από τον Ερυθρό Αστέρα, όμως δεν υπάρχει τίποτε άλλο να κάνει από το να κοιτάξει μπροστά. Γράφει ο Μιχάλης Στεφάνου
Οι συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί για τον Ολυμπιακό πριν από το τζάμπολ παρέπεμπαν σε μια αγγλική παροιμία που λέει ότι η φέτα του ψωμιού πέφτει πάντα από την πλευρά που βρίσκεται το βούτυρο. Βλέπετε, οι ερυθρόλευκοι υπολόγιζαν την αποψινή αναμέτρηση με τον Ερυθρό Αστέρα στον ΣΕΦ ως μια ιδανική ευκαιρία να ξεφύγουν από την ολισθηρότητα του ευρωπαϊκού τους οδοστρώματος, που τους είχε αναγκάσει να κόψουν ταχύτητα το τελευταίο διάστημα, κι αντ’ αυτού είδαν νέα εμπόδια να ορθώνονται μπροστά τους.
Ο κορονοϊός είχε επιστρέψει για να παροπλίσει όσους του γλίτωσαν κατά την προηγούμενη επίσκεψη, τα προβλήματα τραυματισμών δεν έλειπαν, ενώ η θερμοκρασία του ΣΕΦ που είχε «κάψει» τους εννιά προηγούμενους επισκέπτες, είχε καταποντιστεί λόγω των μέτρων της κυβέρνησης που κρατούν τις εξέδρες σχεδόν άδειες. Με τούτα και με ‘κείνα, οι γηπεδούχοι παρατάχθηκαν στο παρκέ χωρίς τους Παπανικολάου, ΜακΚίσικ, Πρίντεζη, με τον Χασάν Μάρτιν να σφίγγει την τελευταία στιγμή τα δόντια, ώστε να μην γεμίσει επιπλέον το απουσιολόγιο και τον Γιώργο Μπαρτζώκα να καλείται να διαχειριστεί ενα «must win» παιχνίδι με σχήματα ανάγκης.
Η αλήθεια είναι ότι οι ερυθρόλευκοι έδειξαν και θέληση και πάθος. Υπερπροσπάθεια έκαναν, αλλά φάνηκε από νωρίς ότι θα έχουν κακά ξεμπερδέματα. Με μοναδική εξαίρεση τον Βεζένκοφ, η αστοχία από την περιφέρεια ήταν άνευ προηγουμένου, γεγονός που επέτρεψε στον έτσι κι αλλιώς σκληροτράχηλο Ερυθρό Αστέρα να προστατέψει την ρακέτα του να κόψει τις συνεργασίες των Πειραιωτών και να τους προκαλέσει επιθετική ασφυξία. Ντόρσεϊ (0/4), Σλούκας (1/6), Λαρεντζάκης (1/5), Γουόκαπ (0/3), δηλαδή όλη η περίμετρος του Ολυμπιακού κατέγραψε το απαγορευτικό για κάθε σκέψη νίκης στην Euroleague 2/18 τρίποντα. Μια επίδοση που ελαφρώς καλύτερη ήταν ίσως και να αρκούσε στους ερυθρόλευκους, ώστε να αρπάξουν το θετικό αποτέλεσμα, αφού κατα τ’άλλα κατέθεσαν ψυχή στο παρκέ.
Ο Ολυμπιακός δεν απέφυγε ούτε αυτή τη φορά τα πολλά λάθη στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, αφού οι παίκτες του υπέπεσαν σε έξι στο πρώτο επτάλεπτο. Ο Ερυθρός Αστέρας ανάγκασε αρκετά εξ’ αυτών αφού πίεσε πολύ τους γηπεδούχους κι έκλεισε τις πάσες στο ζωγραφιστό, ενώ επιθετικά εκμεταλλεύτηκε κάθε τους ολιγωρία. Το 10-20 φόρτωσε από νωρίς με άγχος το ΣΕΦ, όμως με την είσοδο του Κώστα Σλούκα ξεκίνησε η αντίδραση των ερυθρόλευκων. Ο πολύπειρος γκαρντ συνεργάστηκε άψογα με τον Βεζένκοφ, που ήταν καυτός και κράτησε την ομάδα του επιθετικά ενώ η ταυτόχρονη παρουσία του με τον Γουόκαπ στην περιφέρεια δεν κόστισε καθόλου ανασταλτικά στον Ολυμπιακό που δέχτηκε μόλις έξι πόντους σε διάστημα επτά λεπτών.
Τα ανορθόδοξα λογω απουσιών σχήματα που προέκυψαν προς το τέλος του ημιχρόνου ανέκοψαν τον ερυθρόλευκο ρυθμό κι οι Σέρβοι βρήκαν την ευκαιρία να προηγηθούν, όμως το τρίποντο του Εϊσι και προσωπικές φάσεις από Ντόρσεϊ και Σλούκα, έστειλαν τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια με μόλις ένα πόντο να τις χωρίζει.
Η παθογένεια των λαθών δεν εγκατέλειψε τους Πειραιώτες ούτε στο ξεκίνημα της επανάληψης τοποθετώντας τους εκ νέου στην άβολη και ψυχοφθόρα κατάσταση να κυνηγούν στο σκορ. Και παρότι οι διαφορές που έχτιζαν οι φιλοξενούμενοι θεωρούνται ασήμαντες στο σύγχρονο μπάσκετ, ήταν τόσο κλειστό το παιχνίδι και τόσο παροιμιώδης η νευρικότητα του Ολυμπιακού, που φαίνονταν βουνά.
Η εξέλιξη μέχρι το τέλος έμοιαζε με το μαρτύριο της σταγόνας για τους ερυθρόλευκους, οι οποίοι πάλευαν μεν, αλλά όποτε πλησίαζαν… έπιναν θάλασσα αδυνατώντας να πάρουν το ψυχολογικό προβάδισμα του προσπεράσματος που πιθανότατα θα τους έδινε φτερά. Ενα χαμένο ριμπάουντ, ένα χαμένο σουτ, μια λάθος επιλογή κάθε φορά που έφτασαν στην πηγή. Μέχρι που λύγισαν οριστικά και αμετάκλητα για πρώτη φορά φέτος στην έδρα τους.
Τρεις σερί ήττες δημιουργούν βάρος στους ώμους και βαθμολογική πίεση, όμως δεν ωφελεί καμία συζήτηση για τα αποτελέσματα αν ο Ολυμπιακός δεν βρει τρόπο να αλλάξει την εικόνα του και να προσεγγίσει τα δικά του στάνταρ του. Τα γαϊτανάκι προβλημάτων που ξεκίνησε από την επομένη του ντέρμπι στο ΟΑΚΑ και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, δεν του επιτρέπει να βρει ηρεμία, αλλά αυτοί είναι οι κανόνες του «σήμερα» και απαιτούν να είσαι σκληρός.
Ακολουθεί «διαβολοβδομάδα» στην Ισπανία και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πόσοι και ποιοι θα είναι διαθέσιμοι, αν θα υπάρχουν επιστροφές ή αν θα προκύψουν νέες απουσίες.
Το μόνο που σίγουρα δεν υπάρχει είναι χρόνος για χάσιμο. Ο Ολυμπιακός οφείλει να κοιτάξει μπροστά και να συνεχίσει την προσπάθεια του με όσα όπλα διαθέτει, ελπίζοντας ότι σύντομα θα ξαναβρεί την κανονικότητά του και θα ξαναπαίξει το μπάσκετ του. Μέχρι τότε απαιτείται ενότητα και γερό στομάχι.