Παράταση ή υποβιβασμός

Σε πολλούς μπορεί να ακούγεται ως κακόγουστο αστείο. Σε άλλους, που έχουν μια καλύτερη γνώση του τι συμβαίνει στον κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου, ως πιθανό σενάριο από τη στιγμή που η Superleague δεν πήρε την απόφαση για αλλαγή του κανονισμού βοηθώντας την ΕΠΟ.

Για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού ως επαλήθευση των χειρότερων φόβων τους. Η αλήθεια, όμως, είναι μία. Αν δεν δοθεί παράταση μοιάζει απίθανο να μπορέσει η διοίκηση των πρασίνων να πετύχει σε λιγότερο από δύο εικοσιτετράωρα ότι δεν κατάφερε μήνες τώρα. Πως είναι, άλλωστε, δυνατόν άνθρωποι στους οποίους έχουν υποσχεθεί τόσες φορές πληρωμή χρημάτων με συγκεκριμένους διακανονισμούς και τους έχουν αθετήσει, να πεισθούν και εν τέλει να δεχθούν νέες προτάσεις; Μην γελιέστε η άμμος στη κλεψύδρα σώθηκε. Για πρώτη φορά στα 110 χρόνια ιστορίας του το τριφύλλι βρίσκεται κατάφατσα με τον υποβιβασμό. Ο κίνδυνος να γραφτεί η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του Συλλόγου πιο ορατός από ποτέ. Υπάρχει άραγε κάποια τελευταία ελπίδα.

Η απάντηση στο πιο πάνω ερώτημα είναι, κατά τη γνώμη μου, μονολεκτική. Όχι δεν υπάρχει. Εδώ που έφθασε το πράγμα πολύ αμφιβάλλω, αν αρκεί για να λυθεί το πρόβλημα, να βρεθούν απλά τα χρήματα. Το πόσο που απαιτείται για το μέγεθος του Παναθηναϊκού μοιάζει και είναι μικρό. Στην παρούσα φάση όμως φαίνεται αδύνατο να μαζευτεί, εκτός εάν ο Αλαφούζος αποφασίσει να το βάλει από την τσέπη του. Ακόμα και αυτό να πράξει τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν θεωρώ ικανό το επιτελείο που έχει απομείνει στην πράσινη ΠΑΕ να κινηθεί με ταχύτητα και να πετύχει τους απαραίτητους διακανονισμούς για την αδειοδότηση.

Σήμερα λέγεται πως θα πάει ο Κωνσταντίνου στο Κορωπί για να πείσει τους παίκτες να υπογράψουν. Ποιους παίκτες; Αυτούς στους οποίους οφείλονται οι δόσεις Δεκεμβρίου και Φεβρουαρίου και δεν έχει ακόμα αποπληρωθεί η αντίστοιχη του Οκτωβρίου, όταν ο ίδιος άνθρωπος είχε δεσμευτεί ότι αυτό θα είχε συμβεί από το τέλος Ιανουαρίου. Είναι πολύ άσχημο για την ομάδα να διοικείται σε αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή από νάνους παράγοντες, που το μόνο που τους νοιάζει είναι η καρεκλίτσα τους. Ντροπή. Έχω πει εδώ και καιρό ότι έπρεπε σεβόμενοι και τη δική τους ιστορία να έχουν παραιτηθεί βγάζοντας τον πραγματικό υπεύθυνο στη σέντρα. Ο Αλαφούζος ούτε παναθηναϊκός ήταν ποτέ, ούτε τώρα θα γίνει. Είδε τον Σύλλογο ως παιχνίδι, που μόλις το βαρέθηκε το πέταξε. Ποσώς τον ενδιαφέρει αν θα γραφτεί το όνομα του με μαύρα γράμματα στην ιστορία της ομάδας.

MUST READ

Για κάτι που αξίζει…

Κλείνοντας θα ήθελα να καταθέσω και την ακόλουθη σκέψη, άποψη. Προσωπικά δεν ήθελα να σωθεί ο Παναθηναϊκός με κρατική ή άλλου είδους παρέμβαση. Αν είναι να πέσει να πέσει. Από τους μεγάλους του ελληνικού αθλητισμού είναι ο μόνος που δεν έχει βοηθηθεί είτε άμεσα είτε έμμεσα από το κράτος. Ούτε νόμοι ειδικοί φτιάχτηκαν γι’ αυτόν, ούτε ποδοσφαιρικές κατηγορίες εξαφανίστηκαν, ούτε πρόστιμα του χαρίστηκαν, ούτε υποθέσεις πάγωσαν στα δικαστήρια. Μαγκιά μας να πέσουμε και να σηκωθούμε μόνοι μας. Ας ελπίσουμε ότι ο Θεός είναι πράσινος….