Να θυμηθεί τις αρχές του

Εχει γίνει πλέον θέσφατο ότι Euroleague σημαίνει ήττες. Με ελάχιστες εξαιρέσεις που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα και αφορούν κάποια υπερπλήρη powerhouses, όλες οι ομάδες έρχονται αντιμέτωπες με μπόλικα και πολλές φορές διαδοχικά αρνητικά αποτελέσματα στη regular season. Είναι κάτι αναπόφευκτο με βάση την κρισιμότητα που προσδίδει σε κάθε ματς το ίδιο format της διοργάνωσης (πολλές ομάδες για λίγες προνομιούχες θέσεις) και φυσικά η ιδιοσυγκρασία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, στο οποίο η νίκη θεωρείται πάντα αυτοσκοπός και διακύβευμα ομαλής λειτουργίας ενός κλαμπ. Ετσι κι αλλιώς, έχουμε να κάνουμε με 18 αντιπάλους που ο πρωταθλητισμός κυλάει στο αίμα τους και όντες παραδοσιακά οι κορυφαίοι σύλλογοι των χωρών τους δεν τους είναι καθόλου εύκολο να χάνουν.

Επειτα από δύο ήττες, που δεν ξέρουμε ακόμα αν αποτελούν συγκυριακό φαινόμενο ή μέρος ενός γενικότερου ντεφορμαρίσματος (σε αμφότερες παρουσίασε πανομοιότυπα συμπτώματα), ο Ολυμπιακός καλείται να επιστρέψει στις νίκες κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, ώστε να διαφυλάξει την εξαιρετική βαθμολογική του θέση και φυσικά να αποφύγει το πέπλο εσωστρέφειας που πιθανότατα θα τον σκεπάσει σε αντίθετη περίπτωση. Πάνω απ’ όλα, θέλει να επαναπροσεγγίσει τα στάνταρ του και να παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητές του, διότι όπως και να το κάνουμε είναι άλλο πράγμα να χάνεις στα ίσα από μια καλύτερη ομάδα κι εντελώς άλλο να σε καταδικάζει πρωτίστως ο κακός σου εαυτός.

Φυσικά, δεν υπάρχει λόγος να πατήσουν οι ερυθρόλευκοι το κουμπί του πανικού επειδή έχασαν δύο παιχνίδια, ούτε να… καταπιούν σπαθιά για να βελτιωθεί αγωνιστική τους εικόνα αφού. Να θυμηθούν τις βασικές αρχές τους χρειάζεται, να βγάλουν την γνωστή τους ένταση και να εκτελέσουν το πλάνο με συνέπεια. Οπως έχει πει και ο μεγάλος Γκρεγκ Πόποβιτς, αλλωστε, «always trust the fundamentals».

Η ανασταλτική αποτελεσματικότητα αποτελεί το No1 ζητούμενο για τον φετινό Ολυμπιακό, που ολοκλήρωσε τον πρώτο γύρο ως η κορυφαία άμυνα της διοργάνωσης. Κόντρα σε Φενέρ και Μακάμπι οι Πειραιώτες εμφανίστηκαν αρκετά ευάλωτοι στα μετόπισθεν, γεγονός που τους κόστισε μπόλικους εύκολους πόντους, αλλά και τους στέρησε την δυνατότητα να τρέξουν στο ανοιχτό γήπεδο και να βρουν επιθετικό ρυθμό σ’ ένα πιο υψηλό τέμπο. Είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο να οχυρωθούν εκ νέου, να βγάλουν ενέργεια και λειτουργώντας συλλογικά, να απομακρύνουν από την comfort zone τους τα ατού του Ερυθρού Αστέρα.

Ο συσχετισμός ασίστ-λαθών. Είναι ένας τομέας που επίσης χρήζει βελτίωσης, αφού αποτελεί καθρέφτη της επιθετικής λειτουργίας και δείγμα συγκέντρωσης στη σκέψη και την εκτέλεση. Ο Ολυμπιακός χάρισε ουκ ολίγες κατοχές στους αντιπάλους του στα τελευταία παιχνίδια, αποτυγχάνοντας να κυκλοφορήσει την μπάλα με την ταχύτητα και την συνέπεια που επιδιώκει από την αρχή της σεζόν. Είχε πολλές λανθασμένες αποφάσεις που οδηγούσαν σε σουτ υπό όχι ευνοϊκές προϋποθέσεις και κατ’ επέκταση σε περιορισμένες συνεργασίες.

Η πνευματική και σωματική ετοιμότητα όσο το δυνατόν περισσότερων παικτών. Κανείς δεν περισσεύει σε μια τόσο απαιτητική διαδικασία αλλά και κανείς δεν μπορεί να παρεκκλίνει από τον ρόλο του, τις αρμοδιότητές του και την ιεραρχία του συνόλου. Ο ηγέτης οφείλει να ηγείται και ο στρατιώτης να αναλώνεται ανάλογα με τις ανάγκες. Στο προκείμενο, η τυχόν απουσία του Μακίσικ, σε μια περίοδο μάλιστα που ο Αμερικανός είναι ανεβασμένος, δεν αποκλείεται να κατεβάσει τον Βεζένκοφ για κάποια λεπτά στο «3» με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την θέση «4». Ο Πρίντεζης βρίσκεται σε καλή κατάσταση τελευταία, ενώ εκεί υπάρχουν και ο Λιβιό, αλλά κι ο Εϊσι.

Προχωρώντας η σεζόν, γίνεται ολοένα πιο απαιτητικη, οι ανταγωνιστές του Ολυμπιακού πιο υποψιασμένοι, ενώ το στοιχείο του αιφνιδιασμού έχει πια εκλείψει. Οι δυο ήττες δεν έφεραν σε καμία περίπτωση την καταστροφή, αλλά καλούν τους Πειραιώτες να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις τους, να βρουν τις απαντήσεις και να πάνε παρακάτω. Να κάνουν το επόμενο βήμα πατώντας στο στέραιο έδαφος της δικής του μπασκετικής υπόστασης. Κι αυτό που μένει να δούμε είναι ο διασκελισμός τους.