Ο Παναθηναϊκός δεν έκανε τίποτα παραπάνω απέναντι στον Ολυμπιακό απ' αυτό που κάνει σε κάθε του παιχνίδι. Να παίζει σωστό ποδόσφαιρο και να κυριαρχεί του αντιπάλου του.
Δεν πάνε πολλές μέρες από το κείμενο που είχε τίτλο «Πλησιάζοντας τον πρωταθλητισμό» και γράφτηκε σε τούτη εδώ τη γωνιά. Ήταν πολλοί εκείνοι που προφανώς χωρίς να διαβάσουν κάτι περισσότερο από τον τίτλο του κειμένου, έβγαλαν τα συμπεράσματά τους. Και όχι μόνο αυτό. Άρχισαν τα μηνύματα και τα σχόλια στα social media θέλοντας να κερδίσουν λίγη… δημοσιότητα παραπάνω, προχωρούσαν σε προσβολές και σε… κατάρες. Συνηθισμένοι είμαστε στην Ελλάδα, τίποτα δεν κάνει εντύπωση. Σε εκείνο το κείμενο, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ, έγραφα ότι ο Παναθηναϊκός παίζει το τελευταίο δίμηνο το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Πως είναι μια ομάδα που σε πείθει ότι εξελίσσεται, βελτιώνεται, βάζει αρχές στο παιχνίδι της, κυριαρχεί στο γήπεδο απέναντι στον αντίπαλό της.
Ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, που μπορεί να στραβώσουν σε όλους κάποιες φορές. Και πως με τον Γιοβάνοβιτς στον πάγκο του και με 3-4 μεταγραφικές ενέσεις ποιότητας θα είναι σε θέση σε 1-2 χρόνια να μπορεί να μιλάει για πρωταθλητισμό. Όχι να θεωρείται φαβορί για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Ούτε πως έχει εξασφαλισμένο κάποιον τίτλο. Αλλά ότι με τις σωστές κινήσεις θα επιστρέψει σε έναν δρόμο που μπορεί να τον οδηγήσει σε ασφαλή κι επιτυχημένο τερματισμό.
Αφορούσαν όλες εκείνες οι ειρωνείες των προπονητών του… facebook τις ομάδες τις οποίες κέρδισε ο Παναθηναϊκός το τελευταίο δίμηνο. Και έβαζαν ως «στόχο» τη 16η Ιανουαρίου, που θα φιλοξενούσε τον Ολυμπιακό. Φυσικά κανένας απ’ αυτούς που έβγαζαν συμπεράσματα δεν είχαν δει έστω μισό παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Αρκούνται στο να βλέπουν δύο φορές τον χρόνο τον αντίπαλο: όταν παίζει με την ομάδα τους.
Τελικά η 16η Ιανουαρίου ήταν διδακτική. Ο Ολυμπιακός κατέβηκε να παίξει στη Λεωφόρο με ένα στυλ που δεν τον έχουμε δει ποτέ ξανά στο παρελθόν. Προφανώς και ο Μαρτίνς δεν είναι χαζός. Είχε δει αυτό που όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα έβλεπε. Πως αν ο Παναθηναϊκός βρει χώρους μπορεί να κερδίσει οποιονδήποτε αντίπαλο, συμπεριλαμβανομένης της δικής του ομάδας. Παρατάχθηκε με τρεις κεντρικούς αμυντικούς και με αμυντικό προσανατολισμό. Έκανε μόλις δύο τελικές προσπάθειες, εκ των οποίων καμία στην εστία. Δεν είχε ούτε μία κλασική ευκαιρία. Και είδε τον Παναθηναϊκό να έχει μονίμως την μπάλα στην κατοχή του, να έχει τον έλεγχο σε όλο το ματς, να κυριαρχεί στο γήπεδο.
Για όσους είχαν δει τις δύο ομάδες το τελευταίο διάστημα, καμία εντύπωση δεν έκανε η εικόνα τους στο Απόστολος Νικολαΐδης. Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Κι ας είναι… αιώνες μακριά στη βαθμολογία.
Τι σημαίνει η καλύτερη ομάδα; Εκείνη που παίζει πιο σωστό ποδόσφαιρο απ’ όλες τις υπόλοιπες. Ο Γιοβάνοβιτς διαβάζει καλά τον αντίπαλο, αλλά κυρίως έχει διαβάσει την ομάδα του. Ξέρει τα καλά της, αλλά κυρίως έμαθε τα στραβά της. Και μέσω αυτού προχωρά. Κλείνοντας τ’ αυτιά του σε κάθε συνθήκη που διαμορφώνεται. Και πηγαίνοντας πολλές φορές κόντρα στο ρεύμα.
Μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ, όταν στον κόσμο επικρατούσε κάποιου είδους… ευφορία επειδή η ομάδα έπαιξε καλά (αλλά δεν κέρδισε) ο Γιοβάνοβιτς τράβηξε τα λουριά στους παίκτες. Κάλεσε έως και τον μεγαλομέτοχο να… βάλει χέρι στην ομάδα. Και δημόσια μίλησε για κακή συμπεριφορά και νοοτροπία. Ο Σέρβος ξέρει πολύ καλά πώς να «παίζει» και με το μυαλό. Όλων. Από τους ποδοσφαιριστές έως τον κόσμο και το κλίμα που θα διαμορφώσει στο γήπεδο.
Και για να κλείσουμε με τα του ντέρμπι, ο λόγος που ο καλύτερος Παναθηναϊκός δεν κέρδισε τον αντίπαλό του ήταν πως δεν είχε ένα σημείο αναφοράς μέσα στην περιοχή του Βατσλίκ. Ο Μακέντα άφαντος, ο Ιωαννίδης μαχητικός αλλά έως εκεί, οι εξτρέμ του δεν πάτησαν παρά ελάχιστα στην περιοχή του Ολυμπιακού. Ένας… Μπεργκ του έλειπε. Το καλοκαίρι αυτή πρέπει να είναι η προτεραιότητά του.