Όταν οι γαύροι αντιλαμβάνονται τα δικαστήρια, ως ψαραγορά

Οι γαύροι αποτελούν μια ιδιαίτερη συνομοταξία ανθρώπων, γνωστό παλαιόθεν αυτό. Πανηγύριζαν πρωταθλήματα που κατακτούσαν χάρη στις βουτιές του Γιαννακόπουλου, του Τζόρτζεβιτς, του Φορτούνη και των λοιπών αστέρων των καταδύσεων, λες και ήταν κανονικά.

Ενδόμυχα βέβαια, γνώριζαν πως τους τα είχε χαρίσει η παράγκα που είχε ως θεμέλιο λίθο τα πορτοφόλια των ιδιοκτητών τους, αλλά δεν τους ενοχλούσε καθόλου, ζούσαν στο δικό τους κόσμο ψευδαισθήσεων. Θύμιζαν τύπους που έβγαιναν τσάρκα σε οίκους ανοχής κι αφού πλήρωναν για να αγοράσουν τον έρωτα, στη συνέχεια ένοιωθαν εραστές, εξιστορώντας στους φίλους τις περιπέτειες τους, προσομοιάζοντας κάθε πόρνη με γυναικεία κατάκτηση.

Τις τελευταίες ώρες και με αφορμή την απόρριψη της έφεσης τους για την πρωτόδικη αφαίρεση των τριών βαθμών, διαβάζω χαριτομενιές για το δικαστή Σκουτέρη που έβγαλε την απόφαση. Το ότι υπάρχει αγανάκτηση είναι λογικό, όλοι στη θέση τους το ίδιο θα ένοιωθαν, είτε είχαν δίκιο είτε όχι. Δεν είναι τόσο ευχάριστο να σου αφαιρούνται βαθμοί, όπως δεν είναι κι ευχάριστο να σου παίρνουν το δίπλωμα οδήγησης.

Το περίεργο της υπόθεσης είναι πως δε διαμαρτύρονται για την απόφαση προσπαθώντας να αναδείξουν την αδικία που νομίζουν πως υπέστησαν, αλλά επικεντρώνονται στον εφέτη, που είχε εκδικάσει την αντίστοιχη της υπόθεσης Γκαρσία στην Τούμπα.

Η βάση της διαμαρτυρίας αποτελεί το γεγονός πως ο Σκουτέρης ήταν αυτός που επέστρεψε στον ΠΑΟΚ τους βαθμούς που του είχαν αφαιρεθεί πρωτόδικα, οπότε αφού επέστρεψε βαθμούς στον ΠΑΟΚ, ήταν υποχρεωμένος να τους δώσει πίσω και στην ομάδα τους.

Ωραία αντίληψη περί δικαιοσύνης, κάτι σαν ψαραγορά, όπου ζητάς το λόγο από τον ψαρά επειδή χρεώνει 14 ευρώ τα καλαμαράκια, ενώ η προηγούμενη τα είχε πληρώσει 10. Το σκεπτικό θα μπορούσε να έχει βάση αν μιλούσαμε για το ίδιο προϊόν, η  διαφορά των δυο περιπτώσεων όμως είναι εμφανής. Αυτοί έχουν την απαίτηση να πληρώνουν γαρίδες σε τιμές σαρδέλας.

Η υπόθεση των επεισοδίων στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ ήταν καραμπινάτη, μπούκα στον αγωνιστικό χώρο και συμπλοκές με την αστυνομία, αντίστοιχη καμπάνα είχε φάει και ο ΠΑΟΚ για τα επεισόδια στην Τούμπα, το Μάρτιο του 2016. Όπως και ο Παναθηναϊκός στο μεταξύ τους παιγνίδι. Ίδια γεγονότα, ίδια καμπάνα για όλους λοιπόν.

Η υπόθεση Γκαρσία είναι διαφορετική αφενός, βρωμάει απ’ όπου κι αν την εξετάσεις  αφετέρου, από την συμπληρωματική έκθεση Αρετόπουλου, μέχρι το υποτιθέμενο εξωτερικό τραύμα, που εμφανιζόταν μόνο εσωτερικά! Οπότε, υπήρχε ψωμί…

Στην περίπτωση της τιμωρίας του γαύρου τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα, κάτι που προέκυπτε και από την υπερασπιστική γραμμή των νομικών της ομάδας, η οποία στηρίχθηκε σε επιχειρήματα του τύπου «η ΠΑΕ έλαβε όλα τα απαραίτητα μέτρα» και τέτοια συγκινητικά.

Σα να δικάζεσαι επειδή οδηγούσες ζάντα από το αλκοόλ και στο δικαστήριο να καταθέτει η μάνα σου λέγοντας «είναι καλό παιδί ο γιος μου κύριε πρόεδρε, του έλεγα να το κόψει το ρημάδι, αλλά δε με άκουγε». Αξιέπαινη η προσπάθεια της μάνας δε λέω, δεν αναιρεί ωστόσο το γεγονός για το οποίο δικάζεται ο γιος της, οπότε δε γίνεται να αθωωθεί επειδή του έλεγε η μάνα του.

Εν κατακλείδι, η περί δικαιοσύνης αντίληψη των γαύρων είναι πως θα πρέπει σε καθημερινή βάση στα δικαστήρια να αναρτάται επιγραφή, που θα ανακοινώνει πως «σήμερα το κατάστημα αθωώνει» ή «σήμερα όλοι καταδικάζονται». ‘Η ακόμα χειρότερα, η απόφαση του δικαστή να είναι συνυφασμένη με το όνομά του, αν πχ είναι ο τάδε να αθωώνονται οι πάντες, παιδεραστές, έμποροι ναρκωτικών, φονιάδες κι αν είναι ο δείνα, να καταδικάζονται ΄με κάθειρξη ακόμα και οι άστεγοι που έκλεψαν μισό κιλό ψωμί.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Αφού λοιπόν δικάζει ο Σκουτέρης που επέστρεψε στον ΠΑΟΚ τους -3, ήταν υποχρεωμένος να κάνει το ίδιο και με τον Ολυμπιακό. Το ότι ο Σκουτέρης ήταν αυτός που τους χάρισε τρεις βαθμούς χωρίς να ιδρώσουν, είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια που δεν αξίζει να μνημονεύουμε…