Το πρωτάθλημα του Γενάρη

Σαν τη πρώτη μέρα στο σχολείο μετά τις διακοπές. Λίγο με το μυαλό αλλού, λίγο να μην βλέπεις την ώρα να χτυπήσει το κουδούνι. Και κυρίως: Με τη σιγουριά ότι δεν θα βρεθεί κανείς να απαιτήσει «βγάλτε μια κόλλα χαρτί».

Κάπως έτσι εμφανίστηκε ο Ολυμπιακός στη Ριζούπολη. Νυσταγμένος, έτοιμος να τον πάρει ο ύπνος στο τιμόνι. Και όπως αποδείχθηκε, έπεσε στην περίπτωση. Ζήτημα είναι ο Βελέντζας να είχε 12-13 παίκτες στη διάθεση του. Οι Ερυθρόλευκοι όμως του επέτρεψαν να διαχειριστεί αυτή την μεγάλη αδυναμία, με σχετική άνεση. Δεν πίεσαν ψηλά. Δεν ανέβασαν τον ρυθμό τους. Δεν «έσκασαν» τον αντίπαλο. Αντίθετα τον συντήρησαν στο ματς με το χαμηλό τέμπο και το παράλληλο ποδόσφαιρο που επέλεξαν.

Του έδωσαν το δικαίωμα να πιστέψει σε κάτι που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν απίστευτο. Γιατί αν από τους πρωταθλητές έλειπαν 11, από τον ουραγό –που είχε να βάλει παιχνίδι στα πόδια του από τις 4/12- έλειπαν 15.

Τα υπόλοιπα; Μπερδεύτηκαν στο φιλμ. Η τραγική εκτέλεση του Καμαρά στο 12΄. Η διπλή ευκαιρία του Μπουχαλάκη στο 32΄. Το πλασέ του Ελ Αραμπί από το μισό μέτρο, έπειτα από πάρε-βάλε μπαλιά του Ματιέ Βαλμπουενά στην μοναδική πραγματικά μεγάλη ευκαιρία του δευτέρου ημιχρόνου για την τέλεια απόδραση. Ξοδεύτηκε κάπου στο 73΄. Είχε άλλα είκοσι λεπτά… Παρτίδα 0-0 με 15 τελικές. Όπως στην πρεμιέρα με τον Ατρόμητο. Σχεδόν όπως και με τον Παναθηναϊκό στο Φάληρο.

Υπάρχουν και τέτοιες νύχτες στο ποδόσφαιρο και δεν μπορείς παρά να τις αποδεχτείς. Ειδικά σε συνθήκες «ειδικές» σαν αυτές που φαίνεται ότι θα κυριαρχήσουν ολοκληρωτικά τον Γενάρη. Επιβάλλεται να φροντίσεις όμως ώστε να μην επαναλαμβάνονται. Και αυτή είναι μάλλον η πληροφορία που παίρνει μαζί του ο Πέδρο Μαρτίνς στον δρόμο για το σπίτι. Βιάστηκε και εκείνος να στείλει δεύτερο σέντερ φορ στην αντίπαλη περιοχή «κλείνοντας» όλους τους χώρους και οδηγώντας τη μπάλα στον αέρα. Η γνωστή υπόθεση της συνύπαρξης του Ελ Αραμπί με τον Τικίνιο.

Απόψε πέραν του Βρουσάι κυρίως στο πρώτο ημίχρονο, ίσως του Μπουχαλάκη που προσπαθούσε –έστω χωρίς μεγάλη επιτυχία- για καμιά ώρα να χτίσει πάνω στο γνωστό μοτίβο του Ολυμπιακού και σίγουρα του «είμαι μόνος μου το plan b στη Super League» Ματιέ Βαλμπουενά δεν μπήκε άλλος στην εξίσωση. Οι Ερυθρόλευκοι όμως άνοιξαν μια περίοδο που πέρα από τους covid μπελάδες που κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει προκαταβολικά, είναι και δίχως πέντε που θα συμμετάσχουν στο Κόπα-Άφρικα. Αν λοιπόν δεν εμφανίσουν παίκτες έτοιμους να κάνουν ένα βήμα εμπρός θα βρεθούν προ εκπλήξεων σε έναν μήνα που συνολικά εμπεριέχει ακόμη ματς πρωταθλήματος (τα δύο σε Λεωφόρο και Τούμπα) και τους δύο προημιτελικούς του κυπέλλου.

Ναι, έρχονται από 10 νίκες στη σειρά. Ναι, παραμένουν αήττητοι στο πρωτάθλημα. Ναι, έχουν μια διαφορά που την κέρδισαν με το σπαθί τους και μοιάζει αποτρεπτική στους άλλους έστω να σκεφτούν να συνεχίσουν να τρέχουν σε μια κούρσα που ο Ολυμπιακός την πάει μόνος του. Αλλά ο μοναδικός τρόπος να ανοίξει οποιαδήποτε συζήτηση εγχώρια, είναι να την προκαλέσει ο ίδιος…

MUST READ

Αν είσαι Μεντιλίμπαρ, τι διαλέγεις;

«Το παιχνίδι θα λειτουργήσει σαν μάθημα ότι τίποτα δεν έχουμε κατακτήσει. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη στο πρωτάθλημα. Ήταν ένα εσωτερικό ξυπνητήρι, για μένα, το τεχνικό τιμ και τους πάντες. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση ως το τέλος αν θέλουμε να πάρουμε το πρωτάθλημα» είπε στο φινάλε ο Πέδρο Μαρτίνς δείχνοντας πως πήρε το μήνυμα. Η Κυριακή είναι κοντά. Και ο Αστέρας δεν είναι Απόλλωνας…