Και οι «αποτυχημένες» επαναστάσεις έχουν αξία, αν γίνονται για ιδανικά

Η σημερινή επέτειος της 25ης Μαρτίου, είναι κάτι παραπάνω από μια εθνική εορτή. Το ίδιο ισχύει για κάθε παρόμοια εορτή, κάθε έθνους. Συνηθίζουμε να γιορτάζουμε τα γεγονότα, αδιαφορώντας για την ουσία που είναι κρυμμένη πίσω τους και σε τελική τα καθόρισε. Η επικέντρωση σε αυτά, ευνουχίζει και την αξία όλων των υπολοίπων θεωριών που κατά καιρούς εφευρίσκονται, για να απαξιώσουν, να μπερδέψουν και να αποπροσανατολίσουν.

Υπάρχουν σημεία και νοήματα απείρως πιο σημαντικά από την καθαυτή επιτυχία κάθε επανάστασης, που ταυτόχρονα είναι πιο διδακτικά και στην πραγματικότητα τα τοποθετούν στην αρμόζουσα θέση της ιστορίας
Όποιος κι αν είναι ο λόγος που ξεκίνησε και πέτυχε η επανάσταση, όποιοι κι αν κρύβονταν πίσω από αυτήν, το σημαντικότερο όλων είναι πως ένα έθνος κατάφερε να κρατηθεί ζωντανό, εν μέσω 400 ολόκληρων χρόνων σκλαβιάς.

Αν το καλοσκεφτείς, 400 χρόνια με το προσδόκιμο ζωής δυο αιώνων πριν, τότε συνειδητοποιείς πως μιλάμε για έξι-επτά γενιές ανθρώπων. Το ότι κατάφεραν λοιπόν να κρατήσουν ζωντανά και αναλλοίωτα τα πιστεύω τους αποτελεί μέγιστο κατόρθωμα, γιατί χωρίς αυτήν την προϋπόθεση όχι μόνο θα είχε αποτύχει η επανάσταση ακόμα κι αν την είχε παίξει στο στοίχημα ο Κομπότης του 1821, αλλά δε θα είχε ξεκινήσει ποτέ.

Για να καταλάβεις την αξία, αρκεί να στρέψεις σήμερα στο βλέμμα σου σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, θα δεις εντελώς Αμερικανοποιημένες κοινωνίες, όπου οι περισσότεροι ακούνε την ίδιες μουσικές, έχουν κοινά μοντέλα διασκέδασης, τα ίδια πρότυπα ένδυσης και συμπεριφοράς, έχοντας μπασταρδέψει μέχρι και τη γλώσσα τους..Αναλογιζόμενος πως αυτό συντελέστηκε σε λιγότερο από μια γενιά, αντιλαμβάνεσαι την αξία και το μέγεθος του επιτεύγματος των προγόνων μας. Ναι, συμφωνώ πως οι σημερινές παγίδες δεν είναι ευκαταφρόνητες, η τηλεόραση, το ίντερνετ «σαλαμοποιούν» τον πλανήτη πιο ύπουλα και χωρίς αντιστάσεις και τότε όμως δεν ήταν εύκολα τα πράγματα, με τη χατζάρα πάνω από το κεφάλι.

Τούτη η πραγματικότητα, οδηγεί στην κάλαθο των αχρήστων διεθνιστικά κατασκευάσματα της εποχής που προσπαθούν να απαξιώσουν πχ το κρυφό σχολειό. Θα δεχτώ καλή τη πίστει πως πρόκειται για εφεύρεση, αρκεί να μου εξηγήσει κάποιος με ποιον τρόπο κρατήθηκαν ζωντανά, η γλώσσα, η πίστη και τα ιδανικά του έθνους, για τέσσερις αιώνες. Ίσα ίσα που αν λάβουμε ως δεδομένο πως τα παραμυθάκια ήταν όσα διδαχτήκαμε εμείς στο δικό μας σχολείο, το κρυφό σχολειό είναι το πιο εύπεπτο και «ανώδυνο» απ΄όλα, μαζί με την κατάργηση του λοιπόν, θα είχε αξία να μάθουμε και το αληθινό υποκατάστατό του.

Το ξέρω ότι βάζω δύσκολα, το μοντέλο της διεθνιστικής υποκουλτούρας άλλωστε προβλέπει την άγαρμπη ακύρωση όσων δεν βολεύουν τα κελεύσματα της, χωρίς να είναι σε θέση όμως να παρουσιάσει κάτι έστω αληθοφανές.
Όπως και να΄χει, περισσότερη ουσία κρύβεται σε όσα προηγούνται και προετοιμάζουν ένα γεγονός, παρά στο ίδιο το γεγονός. Για να ξεσηκωθεί κάθε λαός σημαίνει πως έχει ανδρεία και πάθος, ιδανικά και μάλιστα αυθεντικά, από αυτά που διατηρούν τη λάμψη τους στο πέρασμα του χρόνου και όχι τα ψεύτικα που ποτίζουν σήμερα τις ψυχές των σύγχρονων ανθρώπων.

Η εποχή εκείνη είχε ως βασικό ιδεώδη τη λευτεριά, την πίστη και την αφοσίωση στην πατρίδα, αν αναζητήσουμε τα αντίστοιχα της σύγχρονης εποχής, θα τα εντοπίσουμε κάπου μεταξύ της επιτυχίας του Ian Dury «sex drugs and rock n roll» και της αντίστοιχης των Abba, «money money money».

Για αυτό και ενώ εμείς γιορτάζουμε εθνικές επετείους, το μοναδικό που μπορούμε να προσφέρουμε στους απογόνους των μελλοντικών γενεών, είναι γιαλαντζί επαναστάσεις.

Δεν είναι μακρινές οι εικόνες με κάποιες ευτραφείς μεγαλοκοπέλες μετά κυτταρίτιδας, που χόρευαν πανηγυρικούς Καλαματιανούς στο Σύνταγμα, επειδή πίστευαν πως ο σύγχρονος επαναστάτης Τσίπρας θα πουλήσει τσαμπουκά στην Ευρώπη και την επόμενη οι λογαριασμοί τους θα φούσκωναν κατά 752 ευρώ, συνεχίζοντας ένα μοντέλο εργασιακής ζωής, χωρίς, προσπάθεια, κόπο και τάση δημιουργίας. Το ότι σε περίπτωση που ο τελευταίος στεκόταν συνεπής έναντι της λαϊκής εντολής, αυτά που θα έβλεπαν στους λογαριασμούς τους δε θα ήταν ευρώ, δεν ήταν σε θέση να το υποψιαστούν.

Όταν δεν έχεις ιδανικά άλλωστε είσαι πάντα ευάλωτος, ευκολόπιστος, μπορείς πανεύκολα να πέσεις θύμα κάθε επιτήδειου απατεωνίσκου.

Τα ιδανικά αποτελούν συστατικό ζωής, γι αυτό και όσοι τα κουβαλάνε μέσα τους πέφτουν δύσκολα θύματα και δεν έχουν λόγο να το συζητήσουν με τον εαυτό τους αν αξίζει να θυσιαστούν γι αυτά. Το στοίχημα είναι να κρατηθούν ζωντανά στην αιωνιότητα,και κατ΄αυτόν τον τρόπο αρκούν για να τραφεί κάθε επόμενη γενιά, οπότε η ύπαρξή τους αποτελεί το κυρίαρχο ζητούμενο, ακόμα κι αν οι επαναστάσεις που γίνονται στο όνομά τους, αποτυγχάνουν.

Σήμερα γιορτάζουμε την επανάσταση του 21 και μνημονεύουμε ήρωες όπως ο Κολοκοτρώνης κι ο Καραϊσκάκης, πριν από αυτούς όπως η ιστορία έγραψε αμέτρητες απόπειρες αποτυχημένων επαναστάσεων, που τις σκέπασε η λήθη, μια και τα ονόματα των πρωταγωνιστών δε θα τα μάθουμε ποτέ, τους αποτυχημένους βλέπετε δε θέλει να τους θυμάται κανείς.

Κι όμως, κράτησαν κι εκείνοι ζωντανά τα ιδανικά που ενέπνευσαν την παρέα του 21, που σημαίνει πως κάθε επανάσταση έχει την αξία της, ακόμα κι αν αποτυγχάνει. Αρκεί να έχει ως βάση, αυθεντικά ιδανικά.
Ο Τσε ήταν ίσως ο πιο αποτυχημένος επαναστάτης της ιστορίας, κι όμως, το ότι τα λόγια του αποτελούν σημείο αναφοράς μέχρι σήμερα, τον έχουν καταστήσει ως παγκόσμιο σύμβολο…