Όσο έφταναν οι επιστολές των ΠΑΕ που ενέκριναν τα μέτρα που πρότεινε, στηνόταν μπροστά στον καθρέφτη του παίρνοντας πόζες μποντιμπιλντερά, που καμαρώνει για τα ποντίκια του.
Εδώ και κάμποσες μέρες, το ποδόσφαιρο της χώρας βρίσκεται υπό την ομηρία ενός μουσάτου τύπου, που ξημεροβραδιάζεται στα media, παριστάνοντας τον Σβατσενέγκερ στο Τερμινέιτορ.
Αυτό που συμβαίνει είναι πρωτοφανές, να παρεμβαίνει το κράτος σε χώρο που έχει το αυτεξούσιο και να διακόπτει την εύρυθμη λειτουργία Ανωνύμων Εταιριών, επειδή κάποιος θέλει να αποδείξει ότι είναι κανονικός υπουργός και όχι χαρτογιακάς. Αν και οι υπουργοί αθλητισμού χαρακτηρίζονταν ανέκαθεν από γραφικότητα που ώρες ώρες προσέγγιζε τα όρια του ανέκδοτου -ίσως και να μας φαινόταν έτσι λόγω της υπερπροβολής τους-, τούτος εδώ το ‘χει κάψει εντελώς!
Πάω στοίχημα πως όσο έφταναν οι επιστολές των ΠΑΕ που ενέκριναν τα μέτρα που πρότεινε, θα στηνόταν μπροστά στον καθρέφτη του, παίρνοντας πόζες μπουντιμπιλντερά, που καμαρώνει για τα ποντίκια του. Ας του εξηγήσει κάποιος, πως ο λόγος που οι περισσότερες ομάδες αποδέχτηκαν τις προτάσεις του, ήταν επειδή ασφυκτιούν λόγω των πιέσεων της NOVA που αποτελεί σχεδόν τον αποκλειστικό χρηματοδότη τους, υπό διαφορετικές συνθήκες ο μόνος που θα τον έπαιρνε στα σοβαρά θα ήταν ο Μητσικώστας για να βγάλει κάνα σκετσάκι.
Άλλες πάλι επειδή οι προπονητές πιέζουν για να μη βγουν εντελώς εκτός ρυθμού, άλλες επειδή δε βρίσκουν λόγο να ανοίγουν διάλογο με κάποιον που έχει τόση σχέση με τον αθλητισμό, όση ο Αλαφούζος με πληρωμές. Το οξύμωρο και συνάμα κωμικό της υπόθεσης είναι πως οι ομάδες που αντιμετωπίζουν τα σοβαρότερα οικονομικά προβλήματα λόγω της διακοπής, δεν είναι αυτές που ευθύνονται για τη διακοπή, ούτε είχαν ευθύνες για παρόμοια περιστατικά στο παρελθόν, ούτε θα έχουν στο μέλλον.
Όταν το πρώτο μέτρο που προτείνει ο Βασιλειάδης είναι υποβιβασμός σε περίπτωση επεισοδίων, είναι ξεκάθαρο πως απευθύνεται στις ομάδες που κουβαλάνε κόσμο πίσω τους και παραδοσιακά οι οπαδοί τους πρωταγωνιστούν σε αυτά. Με εξαίρεση τον Παναθηναϊκό, οι υπόλοιπες τρεις ομάδες έχουν ισχυρούς ιδιοκτήτες που είναι σε θέση να τις χρηματοδοτούν, για πολύ περισσότερο από 15 ημέρες χωρίς πρωτάθλημα και έσοδα.
Το ζόρι το έχουν οι Κέρκυρες, οι Λεβαδειακοί και οι λοιποί φουκαράδες που περιμένουν τη δόση των τηλεοπτικών ως μάνα εξ΄ουρανού, δεν τους αφορούν ωστόσο ενδεχόμενα τέλεσης επεισοδίων από οπαδούς τους. Όταν λοιπόν εκείνοι που δεν έχουν ούτε πρόκειται να έχουν ευθύνη και δεν τους αγγίζουν τα μέτρα θίγονται περισσότερο σε αντίθεση με τους συνήθεις υπόπτους, μπορεί να συμπεράνει ο καθένας, πόση σχέση έχουν με την πραγματικότητα, οι προτάσεις αυτού που παριστάνει τον υπουργό.
Για να μην αποφύγω την ουσία πάντως, ακόμα πιο αυστηρός ήταν ο νόμος Ορφανού που έστελνε σούμπιτο στη φυλακή όχι όποιον έκανε επεισόδια, αλλά εκείνον που θα πετούσε ένα άδειο μπουκάλι νερό, στον αγωνιστικό χώρο.
Όσα αποτελέσματα έφερε λοιπόν ένα μέτρο που χτυπούσε περισσότερο στην καρδιά του προβλήματος αφού στόχευε απ΄ευθείας στην υποτιθέμενη ρίζα του κακού, άλλα τόσα μπορεί να φέρει η απειλή υποβιβασμού. Θέλοντας να το σοβαρέψω, όχι απευθυνόμενος στον υπουργό που χαριεντίζεται στον καθρέφτη του αλλά στους αναγνώστες, σε χώρα που τα κοινωνικά-οικονομικά -και όχι μόνο- προβλήματα διογκώνονται, είναι αστείο να πιστεύει κάποιος πως υπάρχει τρόπος να εξαλειφθούν κρούσματα βίας.
Τα γήπεδα άλλωστε, αποτελούσαν παραδοσιακά περιβάλλον εκτόνωσης προβλημάτων που αντιμετώπιζαν οι κοινωνίες, σε ολόκληρο τον πλανήτη… Αν πραγματικά ενδιαφερόταν ο Βασιλειάδης και οι συν αυτώ, θα φρόντισαν βασικά να φτιάξουν το κράτος και τις δομές του, τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους, χωρίς κόπο.
Επειδή είναι ανίκανοι όμως αρέσκεται σε επικοινωνιακές φανφάρες και τσαμπουκάδες χωρίς αντίκρισμα. Το ίδιο έκαναν και οι προκάτοχοί του βέβαια, μόνο που εκείνους τους αρκούσε το φαίνεσθαι και από ένα σημείο και μετά, έκοβαν το παραμύθι!
Αυτός δείχνει να το πιστεύει κιόλας, οπότε από από εκεί που ήθελε να παραστήσει τον Τερμινέιτορ εξελίσσεται σε Ινσπέκτορ Κλουζώ..