Ο Κώστας Καίσαρης γράφει γιά τους δύο έλληνες στρατιωτικούς που κρατούνται στις φυλακές της Ανδριανούπολης. Τα καραγκιοζιλίκια των πολιτικών και τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, που προσεύχεται υπέρ του Τούρκικου Στρατού.
Η ΣΥΛΛΗΨΗ των δύο στρατιωτικών είναι ένα θέμα. Κατ αρχήν γιά τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Είναι όμως οι κίνδυνοι του επαγγέλματος. Δουλειά τους είναι. Οι ίδιοι την επέλεξαν. Μετά λόγου γνώσεως. Δεν είχανε βγει για κυνήγι, να μπερδευτούνε και να περάσουνε απέναντι. Περιπολία κάνανε. Οπλισμένοι και εκπαιδευμένοι. Ακόμα και γιά να σκοτώσουν. Στα σύνορα. Δεν φυλάγανε σκοπιά στη Μεσογείων. Σαν κι αυτούς, που τους πήρε ο ύπνος στο Πεντάγωνο κσι μπούκαρησε μέσα ο Ρουβίκωνας. Η, μπορεί και να κοζάρανε καμιά μπάνικια γκόμενα στο πεζοδρόμιο. Οι συλληφθέντες είναι επαγγελματίες. Ο πόλεμος είναι η δουλειά τους. Θα μου πείτε τώρα η Τουρκία είναι φίλη και σύμμαχος. Στο ΝΑΤΟ ανήκουν και οι δύο χώρες. Κοινά γυμνάσια κάνουν στο Αιγαίο. Πως είναι δυνατόν να θεωρούνται οι δύο έλληνες στρατιωτικοί κατασκόποι; Δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω. Όποιος έχει απορίες να απευθυνθεί στον πάντα γελαστό Νίκο Κοτζιά και στον πάντα ετοιμοπόλεμο Πάνο Καμμένο.
ΚΙ από κει και πέρα, άρχισε το πρωτάθλημα της χήρας με τα 5 ορφανά. Ποιός θα αμολύσει τη μεγαλύτερη κοτσάνα. Χρυσό μεταλλείο ο Λεβέντης: «Απήγαγαν τους δύο στρατιωτικούς από ελληνικό έδαφος». Από που προκύπτει αυτή η πληροφορία του δαιμόνιου γέροντα; Από πουθένα. Σε χαϊβάνια απευθύνεται, μπορεί να λέει ότι γουστάρει. Οι λακαμάδες που τον στείλανε στη Βουλή έχουνε την ευθύνη. Όχι ο ίδιος. Ο ΝΙκος Φίλης, ο διατέλεσας Υπουργός Παιδείας με απολυτήριο εξαταξίου γυμνασίου, ήταν μετριοπαθής και συγκρατημένος: «Να μην γλυστρίσουμε στη πολιτική που θέλει ο Ερντογάν». Και γιατί το λέει στον Λυριτζή και στον Καμπουράκη και δεν λέει στο Τσίπρα; Επί του θέματος τοποθετήθηκε κι ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Ο εραστής της Μυκόνου. Ο Νο1 περιζήτητος εργένης: «Η Τουρκική προκλητικότητα απαιτεί εθνικό μέτωπο». Μήπως είναι ΔΗΜΑΡ και δεν το ξέρει; Ο πληθωρικός Νίκος Φίλης όμως επανήλθε δρυμίτερος: «Είναι πολύ κοντά μας ο πόλεμος». Φοβάται μη γίνει καμιά επιστράτευση και καλέσουνε τη κλάση του; Ο κομψευόμενος καθηγητής Ζωρζ Κατρούγκαλος, δεν μάσησε τα λόγια του: «Αν κάνουν τους στρατιωτικούς πιόνια στη διπλωματική σκακιέρα θα το μετανοιώσουν». Με το που το έμαθε ο Ερντογάν έπαθε τέτοια ταραχή, που έπεσε στα Λεξοτανίλ. Η επίμονη Φώφη Γεννηματά, η Δέσποινα Στυλιανοπούλου της πολιτικής, έπαιξε φουλ επίθεση: «Δεν μπορεί η Τουρκία να διασύρει το στράτευμα. Γιά μας είναι θέμα εθνικής αξιοπρέπειας». Και γίνανε τα μούτρα των Συριζαίων κρέας. Ο υπερήφανος και ευθυτενής Βασίλης Κικίλιας αντιθέτως, έδειξε ότι είναι των έργων και όχι των λόγων. Άφησε τη ζεστή αγκαλιά της Τζένης κι επισκέφθηκε τον Πάνο Καμμένο γιά να ενημερωθεί σχετικά, από πρώτο χέρι. Κι αυτό θεωρείται άλλη μιά μέρα στη δουλειά. Και κλείνω τη σχετική ανθολογία με τον πρώτο ελληνα πολίτη. Με τον Προκόπη Παυλόπουλο που διαμήνυσε προς πάσα κατεύθυνση: «Θα υπερασπιστώ τη εδαφική ακεραιότητα της χώρας μου». Σεβόμενος ως ωφείλω το θεσμό δεν θα σχολιάσω. Θα αρκεστώ σ αυτό που έχει πει, η ακατάβλητη, Μαρινέλα: «Τα λόγια είναι περιττά».
ΞΕΦΥΓΑΜΕ όμως. Όταν δέρνουν οι φίλοι του, η οι συμμαθητές του, έναν πιτσιρικά αυτός τρέχει κλαίγοντας στη μάνα του. Έτσι ακριβώς τρέχει η ελληνική κυβέρνηση γιά τους δύο στρατιωτικούς: Στον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα. Στη Μέρκελ. Στον εμίρη του Κατάρ. Ο Αλέξης πήρε τηλέφωνο τον Πούτιν αλλά έχει και τον Ιβάν να σπρώχνει. Αν ζήτησε ο Βασιλειάδης τη βοήθεια της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ τώρα που τους είχε εύκαιρους στην Αθήνα, δεν έγινε γνωστο. Όπως επίσης δεν έγινε γνωστό, αν ζητήθηκε μέσω του Ιερώνυμου, η μεσολάβηση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Που έχει άκρη με τον Ταγίπ. Να θυμήσω εδω, ότι ο εν λόγο Βαρθολομαίος, όταν ο Ερντογάν ξεκίνησε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Αφρίν, του είχε στείλει επιστολή: «Προσευχόμαστε, ότι εσείς και οι Τούρκικες Ένοπλες Δυνάμεις, θα επιτύχετε και η επιχείρηση Κλάδος Ελαίας θα φέρει ειρήνη στη περιοχή». Γιά τους δύο έλληνες ο πάτερ, τουμπεκής. Να θυμήσω εδώ, ότι την Ειρήνη είχαν επίσης επικαλεστεί οι Τούρκοι και το 1974 όταν μπουκάρισαν στη Κύπρο. Όπως και να γίνει, με το που έπιασαν οι προσευχές του Πατριάρχη κι οι Τούρκοι κατανίκησαν και πετσόκοψαν τους Κούρδους, στη Συρία, μιά υποχρέωση ο Ερντογάν του την έχει.
ΠΑΜΕ τώρα στο διά ταύτα: Οι Τούρκοι σε τέτοια θέματα, δεν παίρνουνε χαμπάρι. Ένα χρόνο τραβήχτηκε η Μέρκελ. Κώλο έδωσε στους Τούρκους, γιά να απελευθερώσει έναν Γερμανό δημοσιογράφο που κρατάγανε στη φυλακή χωρίς καν να του έχουν απαγγείλει κατηγορίες. Δυό χρόνια είναι στη φυλακή ένας αμερικανός πάστορας, με τη κατηγορία ότι μετείχε στο πραξικόπημα κατά του Ερντογάν. Όταν ο Τραμπ δεν μπορεί να βγάλει από τη φυλακή τον δικό του, θα καθαρίσει γιά τους δύο ελληνες στις φυλακές της Ανδριανούπολης; Και τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα να ρίχνει τη χλαπάτσα σε Τσίπρα και Καμμένο: «Η ΗΠΑ δεν είναι διαιτητής να κρατάει κίτρινη κάρτα γιά τα ελληνουρκικά. Που πάει να πει «κόψτε το λαιμό σας». Αυτά.
Στη μουσική επιλογή, Eric Burdon – Bring It On Home To Me.