Μια κουβέντα για τον Λούντκβιστ και άλλη μία για το 28-13 στις βολές του ΣΕΦ

Ο Πασκάλ Λούντκβιστ είχε ξεκινήσει τη σεζόν ως βασικός στα πλάνα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Βρισκόταν στην αρχική ενδεκάδα τόσο στην πρεμιέρα απέναντι στον Απόλλωνα, όσο και τη δεύτερη αγωνιστική κόντρα στον ΠΑΣ στους «Ζωσιμάδες».

Δεν δικαίωσε με την παρουσία του την επιλογή του προπονητή του. Είχε όμως ελαφρυντικά. Βρισκόταν λίγο καιρό στην Ελλάδα, δεν του δόθηκε χρόνος προσαρμογής κι επιπλέον τον είδαμε σε θέση «10». Προφανώς και δεν είναι αυτή η φυσική του θέση. Καταλάβαινες, όμως, βλέποντας τις επαφές του με την μπάλα και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί στο γήπεδο, ότι είναι ένας καλός ποδοσφαιριστής. Με καλή τεχνική κατάρτιση και με στοιχεία που όταν θα τα έβγαζε θα αποτελούσε πολύτιμη μονάδα στα χέρια του Γιοβάνοβιτς.

Ο Σέρβος προπονητής έκανε την έκπληξη απέναντι στη Λαμία και τον ξεκίνησε. Και ίσως ήταν μια δικαίωση για τον ίδιο, αν κρίνουμε από την επιμονή σε άλλους ποδοσφαιριστές. Για παράδειγμα ο Βιτάλ έχει καιρό να κάνει ένα μεγάλο ματς, αλλά δεν έμεινε στον πάγκο. Ο Λούντκβιστ περίμενε καρτερικά την επόμενη ευκαιρία του.

Έπαιξε σε θέση «8» απέναντι στη Λαμία, μαζί με τον Βιγιαφάνιες. Και έχοντας πίσω τους τον Ρούμπεν, σε μια αλλαγή σχήματος από τον Γιοβάνοβιτς. Με έναν αμυντικό μέσο και με δύο ποδοσφαιριστές μπροστά του. Του ταίριαξε. Και του Λούντκβιστ και του «Βίγια». Οι δυο τους πρωταγωνίστησαν στο γκολ της ισοφάρισης, πρωταγωνίστησαν και σε όλο τον αγώνα.

Γενικά αυτή η τριάδα στον άξονα άρεσε. Με το… ανάποδο τρίγωνο, δηλαδή με έναν χαφ και δύο «εσωτερικούς». Είχαν καλή συνεργασία, είχαν ψυχραιμία, υπομονή, κυκλοφόρησαν πολύ καλά την μπάλα. Και ήταν και ο λόγος που ο Παναθηναϊκός γύρισε το ματς, μαζί με τις αλλαγές του Γιοβάνοβιτς, τον Μαουρίσιο και τον Μακέντα οι οποίοι υπήρξαν καθοριστικοί. Κερδισμένο πέναλτι και γκολ ο Βραζιλιάνος, γκολ και ασίστ ο Ιταλός.

Ο Παναθηναϊκός πήρε μια νίκη ανάσας κι έχει την ευκαιρία την Κυριακή κόντρα στον Παναιτωλικό να «ντουμπλάρει» για πρώτη φορά στη σεζόν νίκες. Και να αναρριχηθεί ακόμα περισσότερο βαθμολογικά, σε μια περίοδο που το έχει μεγάλη ανάγκη. Δεν χρειάζονται υπερβολές, διότι είναι πολλά τα σκαμπανεβάσματα μέσα στη χρονιά έως τώρα. Αλλά σίγουρα ήταν μια σημαντική νίκη, που με τον τρόπο που ήρθε, δηλαδή με ανατροπή και καλό ποδόσφαιρο, του ανεβάζει την αυτοπεποίθηση και «φτιάχνει» ξανά τον κόσμο.

Ένας κόσμος που φτιάχτηκε για τα καλά λίγες ώρες αργότερα, απολαμβάνοντας τον παιχταρά που λέγεται Νεμάνια Νέντοβιτς. Ο Σέρβος… άλωσε το ΣΕΦ με μια μαγική εμφάνιση, σε ένα παιχνίδι που μας απέδειξε για ακόμα μια φορά πως «καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς» όταν πρόκειται για ένα παιχνίδι ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Δεν υπάρχουν φαβορί σε τέτοιου είδους παιχνίδια, όποια κι αν είναι η κατάσταση των ομάδων. Το έχουμε δει πολλές φορές το έργο και θα το δούμε ξανά.

Η νίκη από πλευράς σημασίας μπορεί να μη λέει και πολλά, αφού είναι ακόμα νωρίς στη σεζόν και οι δυο τους θα αναμετρηθούν πολλές φορές, όμως μπορεί να αποτελέσει για τον Παναθηναϊκό το… κουμπί που έψαχνε να πατήσει για να αλλάξει λίγο την ψυχολογία του. Δεν έγινε υπερομάδα, παραμένει ένα σύνολο με πολλά προβλήματα, όμως έχει έναν προπονητή που δουλεύει νυχθημερόν για να τα λύσει. Κι έχει τεράστιο κίνητρο για να πετύχει.

Κι επειδή πάντα στην Ελλάδα μας αρέσει να μιλάμε για τα σφυρίγματα, τούτη τη φορά οι βολές, που στη χώρα μας τις έχουμε αναγάγει σε καθοριστικό παράγοντα για το αν θα κερδίσει ή όχι μια ομάδα, ήταν παραπάνω από διπλάσιες υπέρ του Ολυμπιακού. 28 έναντι 13. Όμως αποδείχτηκε πως μια ομάδα μπορεί να κερδίσει, ακόμα και αν πάει στη «γραμμή της φιλανθρωπίας» πολύ λιγότερες φορές από τον αντίπαλό της…