Αυτό που οι περισσότεροι φοβούνταν από τη πρώτη στιγμή της «διακοπής», είναι γεγονός. Κυβέρνηση και «φορείς» είναι έτοιμοι να (ξανά)σώσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Έστω και χωρίς να το ρωτήσουν.
Σαν το «εξόφθαλμο» λάθος του διαιτητή. Εκείνο που σε κάνει να αναρωτιέσαι τι τελικά είναι χειρότερο: Να έγινε επίτηδες έχοντας συγκεκριμένα κίνητρα ή απλά να αποτελεί μια χειροπιαστή απόδειξη ανικανότητας. Μοιάζει εύκολη η απάντηση στο δίλημμα, αλλά μην βιαστείτε να διαλέξετε μεριά. Δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Αν ήταν, καμία καταστροφή δεν θα είχε ξεκινήσει από τις… καλύτερες προθέσεις. Και στη προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε ακριβώς με μια τέτοια υπόθεση. Με μια ιστορία που ξεκίνησε με τις καλύτερες προθέσεις για να βοηθήσει το ποδόσφαιρο, και που αν δεν το αποτελείωσε ήδη, το έχει στριμώξει ζαλισμένο για τη χαριστική βολή.
Συζητήσεις επί συζητήσεων εδώ και δύο εβδομάδες μετά τα «δεύτερα» γεγονότα της Τούμπας και την εισβολή του οπλοφόρου Ιβάν Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο. Έχει τόσες τηλεοπτικές εμφανίσεις σε αυτό το διάστημα ο Υφυπουργός Βασιλειάδης, που εύκολα μπορείς να μπερδευτείς και να τον περάσεις για παρουσιαστή και όχι για προσκεκλημένο στα πάνελ. Πρωί, απόγευμα, βράδυ με την ίδια… ηχογραφημένη τοποθέτηση. Ξέρουμε, θέλουμε, μπορούμε κλπ. Ούτε ξέρει όμως ο Υφυπουργός, ούτε μπορεί, και μεταξύ μας είναι άγνωστο και αν θέλει διότι αν ήθελε αφενός δεν θα άφηνε τα πράγματα να φτάσουν ως εδώ, αφετέρου δεν θα προσπαθούσε τώρα να διαχειριστεί την κρίση με πολιτικούς όρους και θεσμικούς χειρισμούς. Λες και έχει απέναντι του Συνδικαλιστές.
Για να λύσεις ένα πρόβλημα πρέπει πρωτίστως να το καταλάβεις και βέβαια να το αναγνωρίσεις. Εδώ μετά την εισβολή ενός ιδιοκτήτη στον αγωνιστικό χώρο και τις απειλές ενός τεχνικού διευθυντή προς έναν διαιτητή, διακόψαμε το πρωτάθλημα και αρχίσαμε το γνωστό θέατρο του παραλόγου. Η Κυβέρνηση από την ανησυχία της έκανε τρεις μέρες για να αναφέρει το όνομα του Ιβάν Σαββίδη, η ΕΠΟ και η Σούπερ Λιγκ πάλι δεν το είπαν ποτέ. Δεν προβληματίζεται ο Υφυπουργός από αυτή την «σιωπή»; Το ECA γιατί μέσα σε μερικές ώρες αποφάσισε να διαγράψει τον ΠΑΟΚ από το μητρώο του; Είχαν προσωπικά με τον Δικέφαλο του Βορρά ο Ανιέλι και ο Ρουμενίγκε; Τέλος πάντων γιατί εκείνοι δεν διέγραψαν όλες τις ελληνικές ομάδες και περιορίστηκαν στους φυσικούς αυτουργούς μιας υπόθεσης που έκανε το ελληνικό πρωτάθλημα, περίγελο του πλανήτη;
Και ας υποθέσουμε ότι τα γεγονότα της 11ης Μαρτίου ήταν μια ευκαιρία για να τα λύσουμε όλα τα θέματα. Με ποιον ακριβώς τρόπο θα επιλυθούν αυτά; Ποιος αξιολογεί τα προβλήματα του ποδοσφαίρου; Ποιος είναι ο συνομιλητής της Κυβέρνησης των καλύτερων προθέσεων; Ο Γραμμένος που είναι κίτρινος σαν το λεμόνι από εκείνο το βράδυ ή οι έμμισθοι υπάλληλοι ενός συνεταιρισμού που επί της ουσίας έπαψε να υφίσταται μετά το τέλος της «κεντρικής διαχείρισης» των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Πρέπει ο Υφυπουργός Βασιλειάδης να είναι ο μοναδικός άνθρωπος στην Ελλάδα που να πιστεύει ότι την επαγγελματική κατηγορία του ποδοσφαίρου την εκπροσωπεί η σημερινή διοίκηση της Σούπερ Λιγκ. Ακόμη και έτσι όμως ήταν υποχρεωμένος να γνωρίζει τα βασικά. Για παράδειγμα ποιος είναι ο Βασίλης Γκαγκάτσης, πως επέστρεψε στην «κεντρική σκηνή» του ποδοσφαίρου, τι κατηγορίες τον βαραίνουν, και ποια είναι η σχέση του με τον Μάκη Γκαγκάτση που αυτή τη στιγμή είναι ο Νο2 του ΠΑΟΚ.
«Ο παρανόμως διορισθείς και ασκών τα καθήκοντά του» γράφει στην επιστολή του ο Ολυμπιακός για τον άλλοτε πρόεδρο της ΕΠΟ. Έχει γνώση ο Υφυπουργός γιατί το επικαλούνται αυτό οι Ερυθρόλευκοι; Αν όντως έχει, θεωρεί φυσιολογικό να συζητά με εκείνον το πλαίσιο «κανόνων» γύρω από το οποίο θα επιστρέψουν οι… Κυριακές μας; Και επιμένει σε αυτό τώρα που μάλλον κατάλαβε μέσω της θέσης του Ολυμπιακού ότι οι συγκεκριμένοι κύριοι δρουν δίχως καν να έχουν συγκαλέσει ένα διοικητικό συμβούλιο, ότι διαπραγματεύονται χωρίς να έχουν ενημερώσει κανέναν και κυρίως ότι έστειλαν στις ΠΑΕ ένα «χαρτί» με προθεσμία 24ώρες για να το υπογράψουν αν θέλουν να ξαναπαίξουν ποδόσφαιρο;
Υπάρχουν τρεις δικαστικές υποθέσεις που εκκρεμούν και έχουν μετατρέψει τον βαθμολογικό πίνακα σε δελτίο πρόγνωσής. Σε εκείνη του ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός ο εφέτης Σκουτέρης αποφάσισε διαφορετικά για τα ίδια γεγονότα με εκείνα στο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός του 2015 που ο ίδιος επιδίκασε. Υπάρχει η υπόθεση του Ολυμπιακός-ΑΕΚ που η ΕΠΟ του Γραμμένου (όπως ανακοίνωσε) είχε εκ παραδρομής ξεχάσει να αναφέρει την τοποθέτηση του Αντιεισαγγελέα Λαϊνη στην θέση του δικαστή. Υπάρχει το ΠΑΟΚ-ΑΕΚ όπου ο διαιτητής Κομίνης έχει συντάξει ένα φύλλο αγώνα που χρειάζονται σαράντα ειδικοί αναλυτές για να καταλάβουν τι έγινε στην Τούμπα, και άλλοι τόσοι να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο ολοκληρώθηκε εκείνη η βραδιά μετά την συμπληρωματική έκθεση που μας έκανε την χάρη να αποστείλει.
Υπάρχει δηλαδή ένα ξεκάθαρο θέμα με τον τρόπο που λειτουργούν μέσα στο πλαίσιο κανόνων του ποδοσφαίρου οι τακτικοί δικαστές. Υπάρχει μια διοίκηση της ΕΠΟ που πλέον προκαλεί οίκτο από τον φόβο της απέναντι σε έναν συγκεκριμένο ιδιοκτήτη. Σουλατσάρουν ακόμη στο Πάρκο Γουδή, εκείνοι που διέλυσαν με τους ορισμούς των διαιτητών το φετινό πρωτάθλημα και τους οποίους η FIFA τους ανακοίνωσε την απομάκρυνση τους από την ΚΕΔ. Τι από αυτά θα αλλάξουν από τους τέσσερις «όρους» του Υφυπουργού Βασιλειάδη προς τις ομάδες; Του Υφυπουργού που κάθε Κυριακή έβλεπε τις «απαγορεύσεις μετακίνησης οπαδών» που ο ίδιος εξέδιδε να μετατρέπονται σε κουρελόχαρτο; Τα κουβέντιασε αυτά με τον ευγενέστατο κύριο Στράτο και τον πατήρ Γκαγκάτση; Και τι αποφάσισαν; Ότι στις τέσσερις φορές που θα γίνονται επεισόδια από οπαδούς της ίδιας ομάδας, εκείνη θα υποβιβάζεται! Ή μήπως ότι τελικά το πρόβλημα είναι το Διαιτητικό Δικαστήριο που καταργείται ως ο τρίτος βαθμός εξέτασης των πειθαρχικών αδικημάτων; Έλα ντε…