Ο φιλόσοφος της πυρκαγιάς

ΙΔΟΥ λοιπόν, πως επιβεβαιώνεται, ο μέγας στοχαστής και φιλόσοφος, Κορνήλιος Καστοριάδης, όταν σε ανύποπτο χρόνο, είχε αποφανθεί: «Ο κόσμος καίγεται και το… μαλλί χτενίζεται». Κι ενίοτε κάνει και καλή χωρίστρα, θα πρόσθετε η ταπεινότητά μου. Για του λόγου το αληθές ήρθε η διαγραφή της Έλλης Παπαγγελή από τη Νέα Δημοκρατία. Ο ορισμός του, από φωνή κορμάρα. Κατά τα άλλα και σε ότι έχει να κάνει με το μείζον θέμα της διακοπής του πρωταθλήματος, η πατρίδα μπορεί να κοιμάται ήσυχη. Από τη στιγμή που το έχει πάρει στις στιβαρές του πλάτες, ο Γεώργιος Βασιλειάδης. Κι αν η βελόνα στο πικ-απ, που ακούει στο όνομα Γιώργος Μίνος, έχει κολλήσει στο «ΠΑΟΚ», η βελόνα σχετικά με τον γενειοφόρο Υπουργό, έχει κολλήσει, στο «δεν κάνουμε πίσω». Από που να κάνουν πίσω; Τους πιέζει κανένας; Τους σπρώχνει κανένας; Ποιο είναι το θέμα δηλαδή; Οτι σταμάτησε το πρωτάθλημα; Και τι έγινε; Ο λακαμάς ο Έλληνας καταπίνει αμάσητα, εδώ και οχτώ χρόνια, το ένα Μνημόνιο μετά το άλλο. Θα ζοριστεί επειδή δεν παίζουνε μπάλα;

ΠΟΙΟΣ ασχολείται; Ποιος ασχολείται, με την μπάλα, πλην των πάσης φύσεως και ιδεολογίας, Μακεδονομάχων βουλευτών; Ασχολήθηκε, ο Μάρκος Μπόλαρης και ουχί Μπότσαρης. Πέντε φορές βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, δύο φορές Μνημονιακός Υπουργός και εσχάτως Αριστερός. Με την κοινωνική ευαισθησία, που πρέπει να διακρίνει έναν βουλευτή του Σύριζα, τοποθετήθηκε στο μείζον θέμα των ημερών: «Αντί να τιμωρήσουν τον θεατρίνο (σ.σ. Γκαρσία) πλαστογραφούν το πρωτάθλημα». Μόνο η μαύρη μάσκα και το σπαθί του λείπουν, για να γίνει Παναγιώτης Ψωμιάδης στον ρόλο του Ζορό. Σε όλα τα άλλα είναι ίδιος. Ο ίδιος φτηνός και χυδαίος, λαϊκισμός σε αριστερή βερσιόν. Και είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό, το αποκαλούμενο πολιτικό προσωπικό, να έχει την ίδια ακριβώς συμπεριφορά, ανεξάρτητα κομματικής ταμπέλας. Όταν απευθύνονται, δηλαδή στην ίδια δεξαμενή βαζιβουζούκων.

ΜΕ τον Θανάση Δαβάκη της Νέας Δημοκρατίας ωστόσο, να κάνει την έκπληξη: «Απαγορεύω να με ψηφίζουν γύφτοι». Ούτε ο Κασιδιάρης, δεν έχει φτάσει σε τόσο υψηλά επίπεδα ελιτισμού και καθαρότητας των ψηφοφόρων. Και τον εν λόγω Δαβάκη, όμως να ανακρούει πρύμνα στη συνέχεια και να ζητάει συγνώμη. Συμβαίνει. Από το πολύ, το μπούρου-μπούρου, να μην έχουνε συναίσθηση τι λένε. Σαν τον Λιάγκα, στο ραδιόφωνο. Αμολάει διάφορες κοτσάνες για να κάνει εντύπωση και μετά δεν προλαβαίνει να ζητάει συγνώμες. Και τον Σταύρο Θεοδωράκη να βρίσκει αφορμή για να πει για 1.753η φορά: «Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στην Αγία Βαρβάρα, δίπλα στους τσιγγάνους». Σημασία όμως δεν έχει από πού ξεκινάς. Αλλά το πού καταλήγεις. Ο Τσουκάτος είχε ξεκινήσει από το ΕΚΚΕ κι έκανε το κότερο του Σωκράτη δεύτερο σπίτι του.

ΤΗΝ ίδια ώρα, ο ανυπέρβλητος Πάνος Καμμένος, σήκωσε ψηλά το λάβαρο της εθνικής υπερηφάνειας: «Αν ποτέ τολμήσουν να πειράξουν ξανά την Ελλάδα, να το ξέρουν εχθροί και φίλοι. Θα πολεμήσουμε. Θα πολεμήσουμε με πείσμα και πίστη. Και θα νικήσουμε». Μην γίνει καμιά παρεξήγηση. Δεν είναι ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, στο ρόλο του Παπαφλέσσα, τώρα που πλησιάζει η 25η Μαρτίου. Είναι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Ο οποίος κηρύσσει πολέμους, τους κερδίζει και πανηγυρίζει δεόντως. Και παρά το γεγονός, ότι το ημερολόγιο δείχνει Μάρτιο μήνα, δεν έχουνε αρχίσει ακόμα οι ζέστες και πολύ περισσότερο, δεν έχουνε σφίξει, ο εν λόγω Καμμένος, τίναξε την μπάνκα, στον αέρα: «Πολύ σύντομα η Ελλάδα, μετατρέπεται σε παραγωγό χώρα, φυσικού αερίου και πετρελαίου».

ΟΙ τσιγγάνες, που έχουν την ίδια ευχέρεια στο να προβλέπουν το μέλλον με τον ακατάβλητο Πάνο, έχουν σαν μονάδα μέτρησης του χρόνου τα τέρμινα. Λένε δηλαδή όταν διαβάζουν το χέρι, «σε τρία τέρμινα θα παντρευτείς». Είτε σε τρεις μήνες, γίνει το μυστήριο, είτε σε τρία χρόνια, είτε σε τριάντα, έχουνε πέσει μέσα. Ο ακάματος Πάνος, τι να εννοεί με το «πολύ σύντομα»; Δύο-τρία χρόνια; Δύο τρεις αιώνες; Ό,τι και να πεις, μέσα είσαι. Πόθεν προκύπτουν όμως, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο; Αν γκουγκλάρεις, η Ελλάδα βγάζει ήδη πετρέλαιο. Με την ετήσια παραγωγή, στα 1.6 kb/d. Σε αργό. Που πάει να πει, ότι ίσα-ίσα που, φτάνει για να κάψει μία πολυκατοικία και να βγάλει το χειμώνα. Όσο για το φυσικό αέριο, η ετήσια παραγωγή, είναι στα 5 κυβικά μέτρα. Κι ο ένδοξος Πάνος κοιμάται κι ονειρεύεται. Για να έρθει και να βάλει τα πράματα στη θέση τους, ο φιλόσοφος της πυρκαγιάς, που ακούει στο όνομα Στέλιος Ράμφος. «Να βάλουμε τέλος στο πανάρχαιο ελληνικό μειονέκτημα της αυτάρκειας». Ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο. Από που ν’ αρχίσεις όμως και που να τελειώσεις;

Στη μουσική επιλογή, David Gilmour & Mica Paris- I Put a Spell οn You.