Ανανεώστε τον λοιπόν, τι περιμένετε;

Τα πράγματα είναι απλά. Αν παίρνανε νίκες αντί για ισοπαλίες στα ματς με τη Γεωργία στη Θεσσαλονίκη και τα δύο με το Κόσοβο θα είμαστε δεύτεροι στον όμιλο. Δεν έγινε αυτό γιατί με κατώτερες ομάδες αδυνατούν να σκοράρουμε και να νικήσουμε. Πως είναι δυνατό να μιλούν ορισμένοι για βελτίωση της Εθνικής όταν αυτή δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα βασικά δηλαδή να κερδίζει;

Όσοι το ισχυρίζονται αγνοούν τα βασικά και παίρνουν τις επιθυμίες τους για πραγματικότητα. Μια από αυτές είναι να παραμείνει στον πάγκο της Εθνικής ο Τζον Φαν Σιπ. Γίνεται φανερό πως η παραμονή του εξασφαλίζει και την παραμονή μιας σειράς μισθοδοτουμενων από την Εθνική. Όλοι αυτοί ξέρουν πως έτσι και δεν ανανεωθεί το συμβόλαιο του Ολλανδου τεχνικού είναι και η δική τους παραμονή αμφίβολη. Κι αφού αυτοί δεν ψάχνονται για άλλο προπονητή φυσικά δεν μπορεί να το κάνει ο κ. Δημητρίου που δεν ξέρει καν που να απευθυνθεί.

Η Εθνική έφερε μια ακόμα ισοπαλία με το Κόσοβο κι αμέσως μετά άρχισε η φιλολογία ότι η ομάδα δημιούργησε ευκαιρίες. Είναι η μισή αλήθεια. Το Κόσοβο βγήκε από την άμυνα του και το ματς έγινε ροντέο. Όσες φάσεις δημιουργήσαμε άλλες τόσες δημιούργησαν και οι Κοσοβάροι να πετύχουν δεύτερο γκολ και και να πάρουν τη νίκη. Κατά συνέπεια δεν έχει λογική αυτή η διαπίστωση. Τουναντίον το θέμα είναι ότι δεν μπορούμε να νικήσουμε ούτε τον τελευταίο του ομίλου στο γήπεδο μας.

Όσοι εξακολουθούν να πιπιλίζουν την καραμέλα της βελτίωσης ας ρίξουν μια ματιά στο άδειο Ολυμπιακό Στάδιο. Προφανώς ο κόσμος δεν βλέπει αυτά που βλέπουν τα σαϊνια της ΕΠΟ που έχουν ήδη συμφωνήσει να ανανεώσουν το συμβόλαιο ενός προπονητή που απέτυχε δύο φορές ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να αποτύχει και τρίτη. Ο αποκλεισμός ήταν αναμενόμενος. Η τόσο φτωχή συγκομιδή βαθμών και πλήρης αδυναμία της Εθνικής να παίξει καλό ποδόσφαιρο είναι το άλυτο πρόβλημα.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Μια διοίκηση εντολοδόχων και από ένα περιβάλλον βολεμένοι δεν είναι δυνατό να αντιληφθούν την σκοτεινιά και την απαξίωση της Εθνικής. Το μόνο που φαίνεται να τους ενδιαφέρει είναι η παραμονή των πρώτων στην καρέκλα και των δεύτερων στο μισθολόγιο. Κρίμα για την Εθνική που βρέθηκε πάλι να παίζει μπροστά σε χίλια άτομα. Κρίμα και για τους διεθνείς που βγαίνουν μπροστά στις κάμερες και αυτομαστιγώνονται…