Η δικαίωση του Σφαιρόπουλου κι η εμμονή του Πασκουάλ
Αν επιχειρούσαμε να αδειάσουμε το κεφάλι μας από οπαδικές προτιμήσεις, αν ξεχνούσαμε για λίγο καθένας ποια ομάδα υποστηρίζει, θα ήταν μάλλον εύκολο να συμφωνήσουμε ότι ένας τελικός ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Άρη, από τη στιγμή μάλιστα που θα είχαν αποκλείσει τους δύο «αιώνιους» στη σειρά των ημιτελικών, θα ήταν καλό νέο για το Κύπελλο (και όχι μόνο).
Η ΑΕΚ εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την κούραση, αλλά και τα προβλήματα του Παναθηναϊκού, ο Ολυμπιακός έμεινε όρθιος στο Αλεξάνδρειο, κυρίως χάρη στην ποιοτική διαφορά του, όταν το πράγμα πήγε στην ποσότητα. Οι εκ πάγκου προερχόμενοι έδωσαν πολύ περισσότερες λύσεις, σε σχέση με τους αντίστοιχους του Άρη κι έτσι η πλάστιγγα έγειρε προς το φαβορί.
Το ματς στη Θεσσαλονίκη ήταν κάτι παραπάνω από κακό, το αποτέλεσμα ήταν… αναμενόμενο, οπότε το ενδιαφέρον μετατοπίζεται στο τι έγινε (και τι θα ακολουθήσει) στο «Νίκος Γκάλης». Γράφαμε από χθες ότι ο «χαμένος χάνεται» και η ανάρτηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου ήρθε να το επιβεβαιώσει.
Είναι πρόδηλο ότι για τους δύο «αιώνιους» το φορτίο είναι πολύ βαρύ. Ταξίδια, πολλές φορές άβολα, με κακές ανταποκρίσεις, που αυξάνουν την κόπωση και απαγορεύουν τις δυνατές προπονήσεις. Στο ΝΒΑ παίζουν διαρκώς, αλλά πετάνε με δικά τους αεροπλάνα, όχι με αυτά της γραμμής, που είναι ακατάλληλα για παιδιά άνω των δύο μέτρων.
Το ρόστερ των 12-14 παικτών είναι πλέον πολύ μικρό για να καλύψει τόσες ανάγκες. Αυτά είναι στοιχεία που ενδεχομένως πρέπει να απασχολήσουν την κοινότητα του μπάσκετ και να αλλάξουν δεδομένα, από τη στιγμή που εντατικοποιήθηκαν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις.
Θα αρνηθεί ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ότι παράτησε το ματς στη Βαρκελώνη για να διασφαλίσει την πρόκριση στον τελικό, ακόμα κι αν η εικόνα της ομάδας του δικαιώνει αυτή την επιλογή του, όμως στην ουσία «επέλεξε» να χάσει με μεγαλύτερη διαφορά, για να μην χάσει ένα τρόπαιο, που ακόμα είναι στη διεκδίκησή του. Είναι βαρύ και δύσκολο για προπονητή αυτού του επιπέδου να… παρατά αγώνα, όμως το έκανε και δικαιώθηκε.
Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε γιατί ο Τσάβι Πασκουάλ εμφανίζει εμμονή με το κλειστό ρόστερ, γεγονός που αυξάνει την κόπωση και μειώνει τη φρεσκάδα. Ο Καταλανός έχει εξαφανίσει τον Θανάση Αντετοκούνμπο, οι «βασικοί»… ρετάρουν, ενώ οι έχοντες λιγότερο χρόνο είναι εκτός ρυθμού κι ενδεχομένως κακώς είναι στο ρόστερ της ομάδας. Αναφέρομαι στον Ντένμον, στον Λοτζέσκι και -παρότι είναι άκαιρο, καθώς είναι εκτός ελληνικών διοργανώσεων- στον Γκάμπριελ.
Επειδή μπαίνουμε ήδη στην… επόμενη μέρα, ακολουθεί το ντέρμπι «αιωνίων» σε ευρωπαϊκό μοτίβο και θα επανέρθει το… όποιος χάσει χάνεται. Ο Ολυμπιακός δεν θα απορροφήσει εύκολα δεύτερη (ενδεχόμενη) ήττα στο «σπίτι του» από τον Παναθηναϊκό, έχοντας μάλιστα και τους φίλους του στο πλευρό του.
Ο Παναθηναϊκός μετά την απώλεια του ενός στόχου, θα βρεθεί με (ενδεχόμενη) ήττα σε δύσκολη θέση και στην Ευρωλίγκα. Βεβαίως, το πρόγραμμα είναι κακό γι’ αυτόν, όμως ό,τι γράφει δεν ξεγράφει κι είναι εμφανές ότι πλέον η ομάδα (μήπως ο Πασκουάλ;) έχει χάσει τη στήριξη και την εμπιστοσύνη του Δημήτρη Γιαννακόπουλου. Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.
Για την ώρα, πάντως, η κατάσταση στους δύο «αιώνιους», ανεξάρτητα από την αγωνιστική τους εικόνα, θυμίζει το… Βιλαμπάχο και τη Βιλαρίμπα. Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν…
Υ.Γ.: Αυτή η εικόνα στις εμφανίσεις των «αιωνίων» με τα αυτοκόλλητα που έκρυβαν το σήμα, παραπέμπει σε ερασιτεχνικό μπάσκετ, που βάζαμε τα νούμερα με λευκοπλάστ. Έλεος!