Ο Ροντρίγκες δείχνει να έχει όσα λείπουν από την φετινή αγωνιστική version του Ολυμπιακού. Και η προσθήκη του μοιάζει ικανή να αλλάξει… δεδομένα.
Για τον Αγκιμπού Καμαρά; Οι διαπιστώσεις πλέον πάνε σε διαφορετικό επίπεδο. Όταν με δέκα ματς όλα και όλα στο βιογραφικό σου κάνεις… κομπολόι ένα ντέρμπι και το αφήνεις να ξεκουραστεί στη τσέπη σου, τα λόγια μοιάζουν περιττά.
Όπως βεβαίως δεν χρειάζονταν το αποψινό για να υπενθυμίσει πως «σεσημασμένοι» σαν τον Γιώργο Μασούρα και τον Γιουσέφ Ελ Αραμπί τέτοιες νύχτες νιώθουν στο φυσικό τους περιβάλλον: Τρομοκράτησαν τον ΠΑΟΚ στο αμυντικό του τρίτο. Στο διάστημα που το 2-0 θα μπορούσε εύκολα να είναι… διπλό.
Ο νεοτερισμός προέκυψε από τον Γκάρι Ροντρίγκες. Από έναν winger που με το «καλησπέρα» φωνάζει ότι μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα για τον Ολυμπιακό που ακόμη ψάχνει έναν «δημιουργό» σε κατοχή μπάλας, στη φετινή του αγωνιστική version. Ο 31χρονος από το Πράσινο Ακρωτήρι έκανε… κίτρινους άλλοτε συμπαίκτες του (σαν τον Βαρέλα και τον Μπίσεσβαρ) σε κάθε κοντρόλ που έφερνε τη μπάλε με θέα στα καρέ του ΠΑΟΚ. Έφτιαξε σε ένα ημίχρονο ότι δεν έχουν φτιάξει τόσο καιρό μαζί και ο Χένρι Ονιεκουρού (που παίζει) και ο Ρόνι Λόπες (που πλέον δεν παίζει).
Και αυτό είναι σπουδαίο νέο για την ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς. Γιατί αυτό είναι το κομμάτι στο παζλ που της λείπει. Έχει σέντερ φορ και μάλιστα δύο σε επίπεδο υψηλό. Έχει winger που να πατά στην περιοχή αθόρυβα, από το δεύτερο δοκάρι. Έχει τον Αγκιμπού που «κολλάει» σαν βδέλλα στις πρώτες πάσες του αντιπάλου ντουμπλάροντας κάθε φάση transition. Έχει ένα άκρως ποιοτικό rotation στη μεσαία γραμμή. Δεν έχει όμως έναν εξτρέμ να «μαγειρέψει» και να σερβίρει. Τουλάχιστον από εκείνους που ως εδώ παίρνουν αληθινές ευκαιρίες.
Απόψε ο Μαρτίνς ζητούσε διαρκώς το ίδιο στο πρώτο μισό. Τον Ροντρίγκες «ανοιχτό» στην δεξιά πτέρυγα. Και τον Σισέ ή τον Εμβιλά να τον «αναζητούν» με μεγάλες μπάλες. Κάθε φορά που ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε να πιέσει ψηλά, καταλάβαινε πως πρέπει να τρέχει… στην πλάτη του. Κράτησε αυτή η ιστορία 45΄. Θα μπορούσε να κρατήσει όλη τη νύχτα αν ο Ροντρίγκες δεν αποχωρούσε (ως τραυματίας όπως είπε ο κόουτς). Με αυτόν τον τρόπο συμμετείχαν πλέον και οι μπακ που ήρθαν να δώσουν πλάτος. Με αυτόν τον τρόπο έδειξε ο Ολυμπιακός με καλοκουρδισμένη τη μηχανή του.
Η δική του αντικατάσταση άλλαξε εν πολλοίς και το σενάριο του ματς. Εκείνη έδωσε σταδιακά θάρρος στον Δικέφαλο να εμφανιστεί στον αγωνιστικό χώρο. Το πρώτο σχέδιο του Λουτσέσκου το… έβγαλε ο Ροντρίγκες εκτός τόπου και χρόνου. Λες και ήταν οι δύο ομάδες σε διαφορετική σελίδα. Το σενάριο άλλαξε μετά. Αλλά προφανώς και ήταν ήδη αργά για να αλλάξει και η «σκηνοθεσία». Πιθανότατα η απουσία του Κούρτιτς να στοίχισε στους Θεσσαλονικείς. Στοίχισε σίγουρα στους… εφιάλτες του Εσίτι. Αλλά δεν ήταν ο Κούρτιτς το θέμα. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο σε μια ομάδα με κοντό rotation και ποδοσφαιριστές μιας ηλικίας που δεν είναι εύκολο να βγάλουν ανήφορο Κυριακή-Πέμπτη-Κυριακή.
Για την ιστορία; Αν η αλλαγή του Ροντρίγκες ήταν ο Βρουσάι; Ίσως ο μονόλογος να πήγαινε βαθύτερα στο ματς από το 51΄. Είναι τα χαρακτηριστικά του Έλληνα winger που μοιάζουν να ταιριάζουν περισσότερο σε αυτό που ψάχνει ο Ολυμπιακός. Ήταν όμως… Ονιεκούρου. Και ο Νιγηριανός παρότι υπήρχαν χώροι στο γήπεδο δεν μπήκε ποτέ στην «εξίσωση».