Στην πίεση με το «καλημέρα»

Δύο εβδομάδες μετά το διπλό στο Αγρίνιο η ΑΕΚ επιστρέφει και πάλι στις αγωνιστικές της υποχρεώσεις καθώς υποδέχεται τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ. Αυτές οι 15 μέρες βέβαια μόνο ήρεμες για την Ένωση αφού το ξαφνικό διαζύγιο με τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς αποτέλεσε ένα σοκ. Όχι γιατί δεν ήταν πιθανό, αλλά λόγω του timing. Πολλοί το έβλεπαν να έρχεται, όχι τόσο σύντομα όμως.

Μέσα σε 48 ώρες η ΑΕΚ βρήκε και τον αντικαταστάτη του Σέρβου τεχνικού. Ο Αργύρης Γιαννίκης δικαιώθηκε για την υπομονή του όλο αυτό το διάστημα και έκανε το βήμα που τόσο ήθελε. Ανέλαβε τους «κιτρινόμαυρους», στη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του. Δυστυχώς για εκείνον, χρόνος προσαρμογής δεν υπάρχει. Η εικόνα του βέβαια στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης, δεν έδειξε έναν άνθρωπο με ανασφάλειες και φόβο. Το αντίθετο. Ο Γιαννίκης έδειξε σίγουρος για τη δουλειά του και αποφασισμένος να πετύχει.

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός και ο ομογενής τεχνικός θέλει φυσικά όσο τίποτα το ιδανικό ξεκίνημα, με νίκη κόντρα στον πάντα επικίνδυνο Ατρόμητο. Μπορεί οι προπονητές και οι παίκτες να έχουν μότο τους το τετριμμένο «βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά», ωστόσο είναι γεγονός πως το πακέτο των τεσσάρων ματς που έχει η ΑΕΚ μπροστά της (Ατρόμητος, Βόλος, Άρης, Απόλλωνας) μέχρι την επόμενη διακοπή και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, μοιάζει ικανό να της δώσει φτερά με ένα πιθανό 4Χ4.

Και παράλληλα να δώσει στον Γιαννίκη την ώθηση για μια ακόμη καλύτερη συνέχεια με λιγότερη ίσως πίεση και ευκαιρία για να κάνει πιο ήρεμα τη δουλειά του. Στην Ελλάδα είμαστε, ξέρουμε πως λειτουργούν αυτά. Και ειδικά στην ΑΕΚ που δυστυχώς αλλάζει τους προπονητές σαν τα πουκάμισα, είναι απαραίτητο το καλό ξεκίνημα για τον Γιαννίκη ώστε να πατήσει γερά στα πόδια του και να κλείσει και κάποια στόματα.

Η αύρα πάντως είναι θετική γύρω του. Και ίσως πέρα από κάθε προσδοκία αν αναλογιστεί κανείς πως πρόκειται για Έλληνα προπονητή, χωρίς εμπειρία σε μεγάλη ομάδα και νεαρό σε ηλικία. Πράγματα δηλαδή που στη χώρα μας δεν έχουν και τόση πέραση. Είναι το backround του που αναμφίβολα ιντριγκάρει. Είναι ίσως το μεγαλύτερο πρότζεκτ Έλληνα προπονητή τα τελευταία χρόνια και θα ήταν ευχής έργο και για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα να πετύχει. Στο χέρι του είναι.