Εθνική Ελλάδος – Άδικη ήττα, οδυνηρός αποκλεισμός, φτηνά άλλοθι…

Με μια πικρή γεύση έφυγαν οι διεθνείς μας από την Στοκχόλμη. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να χάσεις ματς. Αυτός ήταν από τους πιο οδυνηρούς γιατί ήταν άδικος. Αδικεί και την εικόνα και την προσπάθεια των διεθνών. Αδικεί τον Μαυροπάνο και τον Χατζηδιάκο που έκαναν ατομικά λάθη και πρόσφεραν τα δύο γκολ τους Σουηδούς. Οι δύο τους μέχρι εκείνο το σημείο ήταν απροσπέλαστοι όπως απροσπέλαστη ήταν η άμυνα της Εθνικής.

Το αποτέλεσμα του πρώτου ημιχρόνου αδικεί κατάφωρα την Εθνική που δεν κινδύνεψε καθόλου και θα μπορούσε να σκοράρει στις περιπτώσεις με τα δοκάρια του Μασούρα και του Παυλίδη. Δεν παίζουμε καλά και παίρνουμε τη νίκη με τη Γεωργία. Παίζουμε καλά με τη Σουηδία και χάνουμε. Η ήττα επί της ουσίας σημαίνει αποκλεισμός. Αν θέλουμε να αντικρίσουμε την πραγματικότητα ο αποκλεισμός δεν έχει σχέση με την συγκεκριμένη ήττα από την Σουηδία. Σχετίζεται κυρίως με τις ισοπαλίες κόντρα στη Γεωργία και το Κόσοβο. Εκεί είναι που θα πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες.

Πότε; Φυσικά δεν έχει νόημα να γίνει αυτό ενώ μένουν δύο παιχνίδια με την Ισπανία και το Κόσοβο. Όχι γιατί υπάρχουν ακόμα μαθηματικές ελπίδες αλλά αλλαγές τώρα δεν έχουν νόημα. Ωστόσο πρόκειται για μία ακόμα αποτυχία να πάνε στα τελικά μιας διοργάνωσης. Ένας στόχος που είχε τεθεί και δεν επιτεύχθηκε. Αν θέλουμε να βαυκαλιζόμαστε ότι παίξαμε καλά με την Σουηδία αλλά είμαστε άτυχοι τότε θα έχουμε ξεχάσει προφανώς ότι τα μούσκεψε με κατώτερους αντιπάλους.

Άδικο είναι επίσης να γίνει κριτική στον Φαν Σιπ για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Η αγωνιστική εικόνα της Εθνικής ήταν εξαιρετική στο πρώτο ημίχρονο. Αφόπλισε τους Σουηδούς, πήρε τον έλεγχο της μεσαίας γραμμής και έβγαλε ορισμένες πολύ καλές αντεπιθέσεις.

Ο Μπουχαλάκης ήταν ηγετική φυσιογνωμία στη μεσαία γραμμή προωθώντας το παιχνίδι και συνδέοντας την άμυνα με την επίθεση. Στο δεύτερο ημίχρονο ήρθαν τα γκολ από ατομικά λάθη. Η Εθνική κατέρρευσε και Σουηδοί στέριωσαν για τα καλά στην πρώτη θέση του Ομίλου.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Η τελετή για την Εθνική μας λαμβάνει τέλος. Ακούω και διαβάζω τα δακρύβρεχτα περί οικογενειακού κλίματος, στενοχώρια των διεθνών για την ήττα και άλλα σχετικά. Όποιος έχει κλώτσησε μπάλα έστω στα τοπικά πρωταθλήματα αντιλαμβάνεται πως όλα αυτά έχουν ελάχιστη σημασία όταν αποτυγχάνεις να πιάσεις τον στόχο σου.