Στις ίδιες βάρκες μπαίνανε οι Μικρασιάτες

ΣΤΑ ψιλά της ειδησεογραφία, πέρασε. Μια είδηση ρουτίνας, μπορείς να πεις. Και γι’ αυτό, κρίθηκε σαν όχι ιδιαίτερης σημασίας. Ούτε πρωτοσέλιδη έγινε και πολύ περισσότερο πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Σιγά τ’ αβγά, για ένα ξύλινο σκάφος που βυθίστηκε έξω από το Αγαθονήσι. Δεκάξι νεκροί, μεταξύ των οποίων έξι παιδιά κι ένα βρέφος. Ψιλοπράματα. Δεκάξι ακόμα νεκροί, που ήρθαν να προστεθούν στους πεντακόσιους συνολικά, πρόσφυγες και μετανάστες που έχουν χάσει τη ζωή τους, η αγνοούνται τα δύο τελευταία χρόνια στο Αιγαίο. Γι’ αυτό και ουδείς ασχολείται. Κάποιος πρωθυπουργός, έστω κάποιος Υπουργός να πει κάτι. Έστω για τα μάτια του κόσμου.

ΝΑ το ξαναπούμε, για μία ακόμα φορά: Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεν είναι τρελοί. Να ανεβάζουνε τα παιδιά τους, σ’ αυτούς τους σκυλοπνίχτες. Δεν έχουν άλλη επιλογή. Και δεν έχουν άλλη επιλογή, επειδή οι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένης και της Αριστερής κυβέρνησης του Τσίπρα, έχουν κλείσει τα σύνορα. Και δεν έχουν άλλη επιλογή, επειδή η πατρίδες τους, έχουν μετατραπεί από τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους σε κόλαση.

Και δεν είναι μία και δυο, οι χώρες σε Ασία και Αφρική, που έχουνε γίνει κόλαση. Με αποκλειστική ευθύνη Ευρωπαίων και Αμερικάνων. Δεν είναι τρελοί, αλλά κάποιοι απ’ αυτούς, τρελαίνονται σίγουρα. Και βάζουν τις βόμβες για να σκοτώσουν των αλλωνών τα παιδιά. Τόσο απλά. Τι πιο φυσιολογικό λοιπόν από το επόμενο τρομοκρατικό χτύπημα. Ο ίδιος βαθμός σιγουριάς, ότι σε κάποιο από τα επόμενα παιχνίδια του Ολυμπιακού, θα κάνει δηλώσεις για τη διαιτησία ο Σάββας. Έτσι ακριβώς θα γίνει κάπου το μπαμ και θα πέσουνε, κατάχαμα, σαν τα κοτόπουλα οι νεκροί και οι τραυματίες. Και θα δοθεί για μία ακόμα φορά, η εκκίνηση για τον Μαραθώνιο της σαχλαμάρας και της μ@λακίας. Για τον παραλογισμό των τρομοκρατών, το θρησκευτικό μίσος ,τον φανατισμό κλπ κλπ.

ΟΛΑ τα άλλα δηλαδή, που συμβαίνουν στον πλανήτη, είναι νορμάλ και φυσιολογικά .Κι αυτοί που χαλάνε τη σούπα, είναι  οι τρελοί που φοράνε το γιλέκο με τα εκρηκτικά και πατάνε το κουμπί, λες και είναι το ON του τηλεκοντρόλ. Οι πόλεμοι που προκαλεί ο πολιτισμένος κόσμος είναι νορμάλ. Η πείνα, η εξαθλίωση, η προσφυγιά και ο ξεριζωμός, είναι νορμάλ. Αυτά που συμβαίνουν στην Ασία και την Αφρική, είναι νορμάλ. Οι λευκοί και οι Χριστιανοί, είναι οι καλοί και οι πολιτισμένοι. Οι σκούροι και οι Μουσουλμάνοι, είναι οι κακοί και τα ζώα.

Το θέμα είναι τόσο απλό, όσο και η αλφαβήτα, της Φυσικής: Αν σφραγίσεις μια χύτρα με νερό και τη βάλεις πάνω, σε ισχυρή θερμοκρασία, το καπάκι θα τιναχτεί στον αέρα. Νόμος. Αν εξαθλιώνεις και συμπιέζεις, κάποια εκατομμύρια ανθρώπων, είναι δεδομένο  και αναπόφευκτο, ότι θα αντιδράσουν. Νόμος. Με όποιο τρόπο κόβει η γκλαβα τους. Κι όταν ο άλλος δεν φοβάται για τη ζωή του, είναι ανίκητος. Δεν θα τον κερδίσεις ποτέ. Μετά τους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη, που έγινε η αρχή, θα βρεθεί κάποιος άλλος στόχος. Και βρίσκεται. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

ΤΙ είναι λοιπόν, ένας πρόσφυγας; Σταγόνα στον ωκεανό. Όχι μόνο της θάλασσας, αλλά και της ξηράς. Τι είναι, μία οικογένεια προσφύγων; Σταγόνες στον ωκεανό. Τι είναι μία ακόμα βάρκα που αναποδογύρισε; Μια ακόμα απαρίθμηση των νεκρών. Ανηλίκων και ενηλίκων. Κι όλα αυτά, δεν συμβαίνουν κάπου μακριά. Οι ελληνικές θάλασσες, είναι που έχουν μετατραπεί σε υγρούς τάφους. Στις ακτές των ελληνικών νησιών, ξεβράζονται τα πτώματα. Κι όταν ο Έλληνας, δεν ασχολείται με το  δικό του βραχνά, με τα Μνημόνια, που του σφίγγουν τη θηλειά στο λαιμό, θ ασχοληθεί , με τους πρόσφυγες;

Τσιμέντο να γίνουν. Όχι μόνο δεν δείχνει αλληλεγγύη, αλλά τους κυνηγάει κι από πάνω. Ασχολείται μαζί τους η Χρυσή Αυγή. Ασχολούνται οι διακινητές που κονομάνε. Με τους πρόσφυγες (που συμπεριλαμβάνονται στην ευρύτερη έννοια των «λαθρομεταναστών») έχει ασχοληθεί, ο εθνικόφρων-πατριώτης και πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας Θάνος Πλεύρης: «Η φύλαξη των συνόρων, δεν μπορεί να υφίσταται, αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί». Εδώ που τα λέμε ο θάνατος από σφαίρα είναι λιγότερο οδυνηρός από τον πνιγμό.

ΓΙΑ ποιο λόγο όμως, κάποιος αφήνει τη πατρίδα του και γίνεται πρόσφυγας; Την απάντηση, την έχουν δώσει οι Έλληνες Μικρασιάτες, μετά τη καταστροφή της Σμύρνης και τον διωγμό. Σε βάρκες μπαίνανε κι αυτοί για να γλυτώσουν. Την απάντηση την έχουν δώσει οι ηττημένοι του εμφυλίου πολέμου 1946-49. Την απάντηση τη δίνει η Κενυάτισσα ποιήτρια, Ουρσάν Σάιρ, με το ποίημα, «πατρίδα».

Στη μουσική επιλογή, Santana- While My Quitar Gently Weeps.